BCCPAM000R15-2-18000000000000

265 aberastasun guziak eta Apariaren Nagusia bere aunditasun eta ospe guzian, ausartuko ote giñake mai santu ortan jartzera? Bai- ñan ogia ikusten degu eta joan daitezke guziak bertatik jatera: beartsuak eta aberatsak, gazteak eta zafak eta pekatariak berak, onbiurtzen diralarik, zuzenak beziñ ongi artu dezakete. Ogia da eta ematen digunak «gure ogia» deitu du, gurea dan ogia, gure eskuko dan ogia «panem nostrum»; artzeko eta jateko agindu zaigun ogia: «accipite et comedite». Alare bizi geran mundu gaiztoan nork erantzuten dio Jesusen aginduari? Zenbat kristau, Ebangelioko aparira deituak bezela, mila aitzaki emanaz, ez dira mai santu ortatik ufuti bizi? «Maiz jaunartzea kristau jainkoti ta gartsuentzat, beste lanik ez duenen- tzat da—esaten due. —Guk mundu ontan bizi bear degu eta mundu- ko aruntz-onuntzak zuzendu bear ditugu. Eta gero zer esan leza- kete gutzaz jaunartzera askotan urbiltzen bagiña?» Ofa azken bu- ru zerk daduzkan asko eta asko mai santutik ufuti: gaiztoen ifiak, besten zer esanak, uskeriak. Eta ez da ori eragozpen bakafa. Bear litzake ere, mai santuan jartzekoz, lotura gaizto bat eten, oitura txar bat utzi, etsai batekin adiskicetu, nik zer dakit? Bear litzake bizitzez aldatu; baiñan ez da kemenik jaidura makufak uz- teko, lokafi galgafiak austeko, erortzeko zoritik aldegiteko. Olako kristauei itz bat esan bear diet: Zeruan sartzekotan zuen griña gaiztoen uurka gogor egin bear dezue, zuen izakera txafa zapatu bear dezue. Gízonaren semearen aragia jaten ez- padezue eta aren odola edaten, ez dezue zuen baitan bizitze- rik izango (Joann 6,54). Eta itz oiek urbil dezazkiegun Jesu Kris- tok esandako beste auei: Norbait, ezpada beriro sortzaeri uretik eta Espiritu Santuagandik, ezín daiteke zeruko ereinuan sartu (Joann, 3,5). Beraz, k. m., ezpaldin badaiteke zerura eldu bataio- rik gabe bataioa zerurako bidea dalako; alaber ez daiteke zerura sartu Eukaristia gabe, Eukaristiatik ufuntzen dana zerurako bide- tik zeartzen dalako. Mai santutik ufuntzea, era batez bere sinisteari uko egitea, bere erliojoa uztea, zeruko bidetik alderatzea eta bere naitara se- kulako neken bidean jartzea da. Auta beraz, k. m.! Egiña dezue. Nai al dezue egun batez ze- rura eldu? Maita ezazue Jaunartzea eta Jaunartze santua izango dezue betirako bizitzea. Alaxen