BCCPAM000R15-2-18000000000000

DM zeukatelarik atera ditu; beste zenbaiti biziera aldarazi die. galdu- keriarik aundienen erdian pulunpatuak, ondatuak zeudelarik: as- kori eriotzako orduan grazia ta laguntza aundiak en:an dizkie, ta bizitzarik galduena eraman ondoan eriotzarik edefena egiñarazi die; beste asko befiz deabruaren atzapafetatik askatu ditu, beren gogoz aren eskuetan jafiak zeuden garayan. Ofa zein leze ikaragafietatik deitzen duen askotan Jainkoaren efukiak pekatari doakabea. Non-nai mintzo zayo, non-nai itz-egi- ten dio; dala etxe bufuan, dala zelai ta kale agirietan; dala bakar- tegian, dala lagunen erdian. Zure arima salbatu bear dezula zuri gogorazteko edozein eretiz (okasioz) baliatzen da Jainkoa. Esazute, pekatuan erortzeko zorigaitza izan dezutenean, zuen biotzaren bafuan ez al zenuten mintzura (boz) bat entzun, batean zuen zorigaitza erakusten zizuela, bestean Jainkoari egiten zinio- ten belzkeria aurpegira ematen zizuela? Ta zuen kontzientziak ematen zizkitzuen gaztigu lazgafi ta mingafi ayek zer ziran, Jain- koaren efukitasunak egindako ukaldi (kolpe) salbagafiak baizik? Zergatik zeundeten oñazetan gau ta egun? A! diot Agustin Santua- rekin, Jainkoaren efukitasunak ixurtzen zizuen arimara ezin jasa- nezko, ezin eramanezko gafaztasun bat, zuen pekatuei gofoto ta iguin aundia artu ta zuen Jainkoagana itzuli zintezten. A! kristau maiteak! Jainkoaren efukitasunak gu salbatzeko duen leya biziaren apuf bat bagenu, gizon guziak zeruko ainge- ruak, serafiñak bezain maitatzale aundiak izango lirake, lur au pa- radisu bat, zorionezko toki bat izango litzake Agustin Santuak, ikusirik zein gañezkakoa izan dan Jainko- aren efukia pekatarien aldera, nola etofi dan zerutik lufera ayen bila, nola ezereztu zan ayen maitasunez, nola gurutze gogor ba- tean josi ta il zan ayek salbatzeagattk, onako itz auek esaten ditu: «Jainko guziz maitatia! Zer griña, zer leya bizia ez dezu erakus- ten nere arimaren b'la! Galdu nintzan, zugandik iges ninjoan, ne- ronek nai ta deabruaren menpeko egin nintzan; eta zerori etofi zera ni erostera; ain maite izan nauzu ta zure odol guzia ixuri dezu ni salbatzeko. Zer diot? zure burua baño geyago maitatu nauzu, nere maitasunez zure burua iltzen utzi dezun ezkero.>» Kristau maiteak! Jainkoak Agustin Santuarentzat egin duena, egin izan du orobat gu guziontzat, pekatari guziontzat. Pekatari gu- zien bila etofi da, pekatarientzat il da, pekatariak deitzen ditu. Begi- ra, Jainkoak ikusten duencean gazte bat luzaro zur ta jainkotiar bizi izan ondoan munduko atsegin ta lilurakerietara ifistatzeko zorian,