BCCPAM000R15-2-18000000000000

147 go; bereala gure animako landak asko eramango du, Jaugoikoa- ren itza bear bezela artzen badu. Sayatu zaitezte ba, denbora galdu gabe, zuen animak garbi- tzen, Jaunaren itza ondo artu dezaten. Efe itzazute animak da- karzkien belar gaizto guziak Jaunaren maitasun santuaz, busti da- mutasunezko negaf santuaz eta latxer ikusiko dezute zuen baitan Jaungoikoaren itzak egin dezaken ona, birtuterako gogo bizi_ bat, zeruko gauzetarako zaletasun geiago ta grazia ugari jetxi-eraziko ditu zuen animetara. Ofa, kristau maiteak, nola arkitu nai ditun zuen animak Jau- naren itzak; baño ezta ori naikoa, itz ori begirapen aundiaz artu bear degu, on asko atera nai ba'degu. 11 Ebanjelioko ereilearen azi parte bat lafez beteta zegoen toki- ra erori zan, lafak pixka bat aunditu ziran ta azia ito egin zuten. Jaungoikoaren itza aditzen dutenetan ere au bera maiz gertatzen da ta zuei ere, kristau maiteak, gauza bera gertatu zaizue noski, Badira zuen artean, ziur naiz, Jaungoikoaren itza atsegiñez en- tzuten dutenak eta beren biotzetan gogo onez ere artzen dutenak. Bañan ofenbeste gogo ta asmo edefak sofarazi ditueneko biotz oietan, laster agertzen dira ta gaiña artu ere bai, aiekin batean aundituaz dijoazen mundu ontako mila gauza, ta uste gabe, sasien antzera, ito egiten dituzte zeruko asmo ta gogo eder oiek. Ez, kristau maiteak, ez diteke Jaungoikoaren itzak on asko egitea lufeko gauzai geiegi zaletua dagon biotz batean, bere gri- ña gaiztoak azpiratu nai ez dituen anima batean; ez diteke asko egotea, animako ilunpeak argitzea ta pekatuak biotz ortan zabaldu ditun laño beltzak kentzea. Jaungoikoa maite duten animak nai ditu; oiei bizitza ematen die, dio Anbrosio Deunak; oyek azi, Jaungoikoz bete ta bide zu- zenetik eramaten ditu; oyei irabazten die betiko bizitza ta etsaien atzapafetara deramaten bidetatik aldentzen ditu; oyek eramaten ditu beti aufera zeruko bidean ta oso gora igotzen dira maitasun santuak ematen dien laguntzaz. Ofegatik esaten du Dabid efegeak bere salmoetan Jaungoi- koaren itzak zentzutasuna ematen diela aufai, esan nai du, anima apalai; pozez betetzen dituela biotz lañoak ta ayen animako be- giak argitzen dituela diztitasun bizi batez. Eta ala ere zergatik bizia deman itz ofek, graziaz biotzak