BCCPAM000R15-1-05000000000000

- Gu guztiok an aurrean, arreri begira. Gure artean ere, an zegoen aren anai bat, garai arei- tan korreo-banatzaille zebillena eta orregatik ezagut- zen nuana, neri korreoa ekartzean, nerekin itz egitera etortzen bait zan. Loturik zegoenari, aberats okitu sendi baten semea zalako, diruak eta gariak eskatzen zizkioten. Bainan, egun artan beintzat, ez zuan itzik egin, ez zuan itzik erantzun... Orduan guztion artetik bere anaia atera zan aldezle eta esan zuan: Nola nai duzue erantzutea...? Aurretik eta equn onectan ainbeste sufritu dualako, burzua galdu-ta dauka. Ez daki zer egiten duen ere. Ez dizazueke erantzun, tontotuta dagoekako... Aldezpen orrek ez du ezer balio izan, ageri danez. Bonobillak aldezpena egin duan aren anaiari, ez baka- rrik ez entzun, baita itz gaizto eta mingarriz yardetsi aio. +. An zegoen ere, pekatari bezala, beste mutil gazte bat bere amarekin. Amak erdi negarrez esan zuan: Egia, gu sendi aberatsekoak geralka. Bainan ogasunen b eta egitean, gurekin o40 gaizki egon zinan eta ez ziguten ezer utzk. Bonobsklak itza eten eta yardetsi zion: Onain ez dezute esan nai; onain ez dezute nai; bainan gero beranduegi izango da. Onnegatik onain dana esatea eta era ortan auzia kon- pontzea, ori da gauzarik onena. Onela beste biri edo iruri galdezka ibilli ziran. Eta amaitu zan batzarra. Ni ere ogendunakin (pekatariekin) batera, lur-zulora eraman ninduten. 67