BCCPAM000R00-2-02p05d00000000

— si— eskatzen du; erri bateko eta besteko armamenduak batean eta neurri berdifiean gutxitu ditezela; ato- mo-izkilluak debekatu ta, azkenik, erabaki batean alkar-artu dezatela, alkarren arteko egiazko segu- rantzaz. «Eta bidezko — zion gure aurreko Pio XII’ak — orotariko ondikozko gudaldi batek, berekin dakarren ekonomi ta sozial-ondamendiz ta bidegabekeriz ta lege-auspenez Gizadia irugarren aldiz zeatu dezan» (59). Egiazko pakea eztiteke eraiki alkarganako uste onean baizik Bafa sifistu dezatela denak, armamendu-leya- ketari aougalak jartzea, gutxitzea, areago oraindik, erabat uzten irixtea, ezifia dala baldin desarme (lasapen) orrek kontzientziak berak barrendik eta bene-benetan artzen ezpaditu; baldin jendeak oro guda-bildurra ta amesgaitz larria biotzetatik uxa- tzeko egi-egiaz alkar-artuta sayatzen ezpadira. Eta onek au esan nai du, pakeari iraunarazteko orain arte izan dan burubidea erabat bes’telako biurtu bear dala, alegia errien arteko pake zifa ta sen- doa ezin dala armamenduen berdintasunean eraiki, alkarganako uste onean baizik. Eta ori, Guk uste degunez, egin ditekena da, ez irizmen zuzenaren araberako dalako bakarrik, gafera guziz opagarri ta ondasun-iturri naro-naroa dalako ere. Guzien aurretik, adimenak eskatzen duana da. Eta au guzientzat argi ta garbi dagona da, edo ala egon bearko luke beintzat: alegia, errien arteko ar- tuemanak, bakoitzen artekoak bezela, eztirala ol- darrez eratu bear, irizmen zuzenaren arauaz bai- zik, ots, egiari, zuzentasunari ta egiazko alkartasu- nari dagokionez. Gauza guziz opagarria dala diogu gafiera. Izan ere, nork eztu bere gogo guziaz nai guda-arriskuak baztertu ditezen eta pakeak sendo iraun dezan eta