BCCPAM000R00-1-07p134d0000000

j hna arao nang Corpus. Inaacalang may mangyayari j sa caniyang anomang bagay Ó cacamtan niya ang í anomang biyayang hindi caraniuan; datapoua,t, ualang naquitang anoman, cundi ang isang batang babayi na gumagauarg mataimtim sa loob nang unang paquiqui- nabang Natira pa siya sa escuela na dalauang tacn Nang 1860, ay tinangap si Bernardita nang manga Hermanas de Caridad sa Nevers, nag-aalaga sa hospi- cio sa Lourdes. Gayon naman ay siya,l, mahinang catauan, tinitiis niya ang manga pagdalao nang manga í nagsasadya doon sa caniyang pinagpapaquitaan nang Í maganda.t, naayos ma calooban. Sa manga pag usig sa can ya,i, nasunduan niyang lagui ang ucol na casagutan: isang aro ay sinabi sa , caniya, ang isang malaquing cahangalán. «Nagcaca- F mali ca, anila, anac co, ang Dios at ang Virgen Ma: i ria,i, hindi marunoog nang uvicang patue, hindi nila j naalaman itong maraltang uica >—Ang sagot ni Ber- Í nardita*y cung hindi nila naalaman ay ¿paanong ma- ¿ lalaman natin? Ang isang tauong mapangahas ay naguica sa ca- j niya: «¿Paanong nangyar.ng pagutusan ca nang mahal $ na Virgen na cumain nang halaman ó gulay? ¿Inaari fi ca bagang hayop?»—Ang sagot nang bata na napa- pangiti: elyan caya ang iniisip nipyo cun cayo'y cu: macain nang ensalada?» M Cailan man ay hindi inibig ni Bernardita at nang úl caniyang manga maralitang magulang na tumangap ¡hang anomang bagay sa manga dumadalao s8a yu- aingib. Isang arao ay inihulog nang lihim nang ¡sang GSeñora ang dalauang salaping guinto sa bulsa ni Bernardita, ay nagmadaling isinauli sa caniya: «Se= «ñora, ang sSinabi niya, pinasasalamatan co po cayo; aídatapoua't hindi co matatangap»—«Nguni't anac co, '