BCCPAM000R00-1-07p134d0000000

a ron tapua,t, hindi nagsalita. Pagcatapos nito,i, sinabi sa aquin na ipanalangin co ang manga macasalanan at pinaacyat aco sa yungib. At macaitlong sumigao nang ganito: ¡Penitencia! ¡penitencia! ¡penitencial Diyan ay isiniualat sa aquin ang isang bagay na lihim. Pagca- tapos ay nauala » : Nang macaraan ang ¡sang taong mahiguit, ay si- nabi sa caniya nang ¡lang manga pari ang tungcol sa sinabi sa caniya nang mahal na Virgen na peni- tencia «¡Totoo!», anilang cataca-taca na hingin sa ¡yo nang mahal na Vírgen ang lahat nang ¡tol Ang manga bagay na iyan ay hindi caraniuan na tila hindi ma- paniniualaan» Sumagot siya, na ibinaba ang manga mata at ang pangungusap ay nagpapaquilala nang lubos niyang capanivalaan ña totoong napuna at quinatilihan nila: «¡Ah! ang uica ni Bernardita,i, dahil, aniya, sa pagbabalic loob nang manga macasalanan.» Xu >... Ang mapaghimalang batis. Nang jueves, 25 nang Febrero, ay pinasimulan nang marilag na Señora ang paquiquinayam cay Bernardita, na ang uica sa caniya: «Anac co ibig co namang ipag- 4 catiuala sa iyo lamang itong huling lihim, at para ng - daladang na una,i, huag mong isisiualat sa canino man.» ] Saca idinagdag pa: «Ngayon ay paroon ca sa bucal 3 at uminom ca,t, maghilamos, at cumain nang hala- mang naroroon.» A Nagmalas si Bernardita doon sa yungib paliguid-. liguid niya, nang caniyang maquita cung saan naro- | roon ang bucal, at nang uala siyang maquitang ano- | man, ay handang patutungo na sa paglusong hangang sa ilog; nguni,t, siningauan siya nang cabanal-banalang