BCCPAM000R00-1-07p134d0000000

= 15 — ¿dalauang casama ma manga ilang minuto, nanicluhod fat nagdasal nang rosario. Caraca-raca,i, napaquita ang Señora at quinumpasan siyang lumapit. Dito ma du- imating ang dalaua at naquitang “siya,i, nag-éxtasis. ¡Sinabi niyang marahan sa canila: «Nariyan anya,t, pi- inalalapit aco...» —«ltanong mo anila cung di niya ¡big lang cami,i, naririto. Cung cailangan, ay nahahanda ca- iming umalis agad.» «Mangyayari cayang tumiguil dito» ang sagot sa canila ni Bernardita, pagcatapos na imaitanong niya sa Señora: «Lumapit ca anila, yaya- imang sinabi sa iyo nang Señora; ¡tanong mo sa ca- iniya cung siya,i, isang caloloua sa purgatorio, na nag- Icacailangan nang manga panalangin at manga misa, at lipagmacaaua mo na isulat dito sa papel ang caniyang ninanasa: natatalaga cámi sa pag-gaua nang lahat nang quinacailangan sa caniyang icapagpapahingalay.» Sinunod ni Bernardita 'ang hatol na ito; datapoua,t, sinagot siya nang Señora na nangingiti: «Ang aquing sasabihin sa iyo, ay di co cailangang isulat: Magdalita cang pumaritong labing limang arao.» Ipinangaco ni Bernardita sa caniya; at ang idinagdag niya naman, ay «Ipinangangaco co na gagauin quitang mapalad, hindi dito sa mundo cundi sa cabilang buhay.» Habang nagsasalita si Bernardita, ay tiningnan nang Señora nang caguilio-guilio ang caniyang mga casama; ina niyong canilang maalaman ay iquinagalac nilang lubha, jat ipinasabi nila doon sa totoong pinagpalang bata ini María. «ltanong mo'sa marilag na Señora, cundi Iniya icapopoot na cami,i, sumama sa iyo sa loob nang llabing limang arao;» at sinagot nang mahal na Vír- ¡gen si Bernardita.» «Mangyayaring pumaritong casa- ima mo sila, at gayon din.naman ang iba. Ninanasa ¡cong maquita dito ang maraming tauo.» At pagcata- ¡pos nang manga uicang ito,i, nauala. '