BCCPAM000545-5-19000000000000

11, 12, 13. acius cali modo , nempe per adoptionem : vnio gs pira , Quamuis det tale ius, non lud. co - Bernal difp. 66. fere per totam aliá via graditur, exiftimar enim efle dogma fidei ¿ Chriftum vt hominem reduplicatiue efe Dei filium ¿ ficur eft quilibet alius homo, yel Angelus ratione creátio- nis. Deinde efle filium Dei proprium id eft; non extrancum , aut alienum , vipote cum Deo phy- fice , ££ lubltantialiter vnirum ; non tamen efe filium Dej naturalem , quia repugnat ei difinitio generarionis. Vnde infert, qudd Chriftus in quan- tum homo, yt reduplicariue Ípeétarus , eft filius totius Trinitatis , prime quidern ratione creationis, eo modo quo Angelus, vel homo. Secundo vero, quatenus dea amos ,excludit extraneum , 8 alie- num, $2 confequenter adoptiuum : quamuis fin- gulari modo poflit dici filius fecunde perlonz, Ex quaíi per exccllentiamipkus proprius,quia Verbum allumendo humanitarem , eam fecit (ibi Ángulari- ter propriam. | Sed neque hec doétrina mihi probarar 3 quía . iuxta illos modos dicendi, Chriftas non poteít dici filius, nifiin ignificatione valde lara, $: im- opio Aa illa doctrina manifeíte aduer- atur D. Thomz infra quelt. 32. articulo 3, vbi afirmar , Chriítuin non debere dici filium Dej, niái lolúm ratione generationis aternz , fecun- dim quod eft filius Parris; 82 ideo non elle di- cendum filium Spiritus fandi, aut totius Trini- tatis. Denique, quia Concilium Toletanum 11. in confellione fidei exprefse dicir, Chriftum nullo modo Spititus fandí filium credi , vel intelligi offe. | y Quare dicendum eft cum Baíilio Legioneníi tom, 1. variarum difputarionum , releét. 4. Chri- tum in quantum hominem , neque efe filium pro- prié, nequé naturalem totius Trinitatis, redupli catiue loquendo ; quod probatur rationibus- fupr allatis. Neque obítar, quod Chriftus vt fic , non fit fliuus adoptiuus , cúm non lit perlona extra- nea ergo neceflarió deber elle naturalis ¿aut fal- wm proptius. Reípondetur negando confequen- tiam , quia ad filiationem naturalem necellarió uiritur generatio naturalis , ue aliam generationem propric diétam admitúmus pre- set 4 , vel eam que fit per adoptio: DISPVTATIO XV. > De adoratione Christi. A 0 Quid quotuplex ON AA MONETDE UN primis declarandum eft, quo- tie INE modo differant adorario, laus, ho- ASS not,8 gloria, inter fe, 8c ab alii SUR adtibus, qui ad Religionem fpe- SALA Cant. Laisenim in verbis conti» AE, 19 eriam in aliisignis externis , ac 3 Í e Mia 7: A o pa 7 e $ A : Ñ y ] : ] > Pe 5 e 1 44" , a . p. y > EN Y y . y y A ES A a 7 tuendo filiationem natura» fummiflionis tudo.Y e fequieut fecundim. Apoftolum, proinde aci patet., quám laus ; gloria veró 2 quod ú filius SE h: e «au pp a, y laude, Grhohose ¿00 dife A O. , Crgo Mitus. 1mó nec gratia habitualis clarábonitaris alicuius , que exi : 1 ele filiario ; quia darius , fed quia o PS haber. : idem ergo eft gloria , qu exiltimarionem de re laudara : quare r nietur , Clara cum laude rioriria. vi aliquem nihil aliud crit , quam eu weapud alios bona eius exifltimatio inde oriatar. Quid verd interíir inter adórare , 8c reuereri , ngn fatis conítat apud ftin- x * € e iy ib sa « Doétores , nonnulli dil guunt hac duo inhund modum,itavt reuerentiaji affeótum dumraxar ; adorario veró in ignis et externis inueniarur. Ego veró inter has duás voces nullum difcrimen conftituerem., ue. vtraque ternum affetum , liue excérbum lignum tantúm, fue verumque fimul (ignificet ;idemergo eltre- ucrentia; acque adoracio'; quamuis ( reuerentia in rigoroÍa fignificariohe vÍfurpetur , videtur po- rids li quoddam timoris , de alo D. Thom, 2.2. quelt, 19.881... Quid verd interíit inter honotem;:«82 ad ra- tienem , 82 quomodo fe ¡habear honor ad adora- tionem , dicendum et com D. Augukt. lib. contra fermo.Árrianorum cap.23.non elle omnino idem, - quia honorare laciús ,€o quod «quales, infe+ riores, atque luperiores , iuxta. cuiulque «virtuteríi honoramus : adoraré autem non dicimur ; nifi quos nobis fuperiores cognoícimus.. E, | o gr quomodo differat adoratio ju oratione; Acipondeo» , in primis comuenire in hoc , quód ps 'Oritur ex: Na volarias de tis recognoícete exclama alicuius , ita etiam oratlo prouenit ex affcctu- voluntatis volentis aliquid obtinere : differunt verd, quód quamuis opus orarionis fupponat afícum religiolum in voluntate erga. Deum, nempe deliderium obri- nendi aliquid abiplo ¿cx appichenfone propris indigentize, « divine liberalitatis potentis reme- dium afferres ille tamen ve manet in voluntate, NDA dl pp 5 | s S, iy quamnuis: yideantar effe miles in (pecie externa confideren- 1, point facile. di:s differunt tamen in >ropriis honeltaribus , 82 motiais :; nam humili- tas moderarur: affectu o ON fubhác ra- tione ,- 8% intuitu , 'exevecr + adtus exveriores n : adoratio yetó proprie reddit cellentiz:. IE A orar. 3. cap. 4. in hunc móodum. Amimi cedemess, D demi: , ($ humilis fignificario hoc et, agus qui dam quo fit. MÉS exatisava , pen noratur, fupra honorantem. Clariús fic poteft difiniri. Adorátio eft reuerentia , 8£ honor alicui Onis; exhibicus, in proteltationeia noltre lubictti A A - ul » . Y . -—. hell 2, a Y . o 3: É Qe Si. amaíc, A A ki e - f o * : MN + ES e 1d pe "Mi - y A 1 a ts $ do hs A e 11 A A e ein At ee Pe e li pe E A lao ly a DR : sa ds, E , e e A de o 20 EA e Ae > se da a " ya - a a il ¿a úl . P de "E se Y E q sy , A . La rd dd ral e A Lo E. a — ¿a Di Soo eN ' Pa pr E. > rá p+ pi a 49 a a q . z e » E > Hp a a - 3d pot 1 y 2% ina e ON 7 e ie EE a" E A a er nd E >. Je y a A tu Jo ¿A E E ah a "y AS