BCCPAM000545-5-19000000000000

o, aF: En nal a > el s A a AA % - 2. E o do de e ds ds > h e e a di e - = led ld Wes ya. ha Je > . > > e L pa e Nr y. » ' ¿ y ó tra ESA 7 . al ; pa DP - > Le o > .. d 4 4 á : z ho. E Y yl e em €. e e a e 4 y mn. - _ de a £ E , q " ' a Ep > 3 2 2. e pda. 7 AS 2. a a 2. 2. »> y al Pen po E ho - > a : ua. > AS - > - TA > a — z >. zan - So. ¿AER Eos - “e ¿ope A e e Y o 2. y " . a he mer LS ty 370 Traétatus ratione, quia in Chrifti operibus fuerunt omnes , “conditiones ad meritum requiíite, tam ex parte serfone merentis, quam ex parte perlonz apud quem meremur , 8 denique ex parte iplius aétus irorij : ex parce perlonz in ordine ad meritum 1 “fupernarurale , necellarium et, quód ea fancta fit q pa per aliquam filiationem , vel natura- adoptiuam ;quodadeó verum eft,vt com- munis fententia doceat , necde porentia abfoluta hominem non iuftum mereri pofle de condigno vitam erernam ¿de quo folo merito loquimur in prefenti: Dixi non ¡ustum , vt. non folúm id fignif- cet de peccatore ob impedimentum peccati:verúm de homine qui exifterer ablque gratia, $e peccato, len in pura, vt dicunt,natura. | Er licér huius rei rationem reddere , magnis Theologis femper difficile viflum fit , ea mihi ar- rific fompra ex natura premij, quod cúm hr fu- pernaturale , 8 propria hereditas filiorum , quo premio adepto fiunt homines coheredes Chri- fti, necelfarium eft , quod ipía perfona que in tantum premium per merítum condignum cona- tur, fit conftitura, non folúmin eodem gradu cum premio , Ícilicer fupernarurali, verúm filia Dei: cúm ergo Chrifti humanitas per duplicem for- mam fanétificara fuerit,8 per deitarem,8z per gra- tiam habitualem , non poteft ele dubium quin hanc primam conditionem excellentiffimo gemi- naroque modo habueric. Solet autem hic difputari,an Chriftusindigue- rit graría habituali ad meritum, vt fine illa nullum confequi meritum potuerit , cui difficultati larisfit facile pofitis duobus principiis : pr mmm elt, ani- mam Chrifti Domini lanétam fuifle a Deitate,hoc eft ,dignum obicótum amoris , € benenolentia Dei. nam negari non potelt, Deitarem elle intrin- lecé vnitam humanitati, 8< elle ab ea fanétifica- tam, quia vt repugnat intriníece vniri gratiam ha- bitualem anime non' habenti peccatum , 8 non reddere illam ÁindGtam coram Deo ; ita multo ma- gis repugnat , Deitarem intrinfece vniri humani- tati, 8 eam non reddere fanétam , eltenim eflen- tialis ipla lanétitas. Sesundum principium elt , 8z oritur ex primo, ¡illi 2nida deificare deberi omnia dona fupernaturalia víque ad viñonem beatám i clufiue,vrgentiori ratione, quam deben ornarz gtatia habiruali, iS Ex his infertur, quod (1 Chriftus eliceret atum libecum amotis Dei abíque gratia habienalt, aliquod auxilium potentiz intriníecum , au trinlecum , fore aQum illum meritorium , inf valorís fimpliciter , per” dignificationem gratiz vnionis. mam conditio ad meritum tequifita ex parte perfonz , ell fanctitas vera conftituens ¡llam * in ratione Filij, 82 in eodem ordine cam merito: led Deitas eft vera fanétitas conftituens humani- tatem Chrifti in rarione Filij naturalis, $ in ordi- ne lupernaturali ; ergo illa lola et principium fuf- ficiens merendi, imó 82 necellaria ad metendumn aliis de condigno. Nec obftant dificilia verba D.Thom.queft.2 5. de veric. arc.3.ad 4. vbiait: Quamuts meritum Chri- Jhi quamdam infinitatis rationern babeat ex dignitare perfone ,tamen rationem meriti babet ex grhria babi- tuali , fine que meritum e? non potef?. Idem docet lu- prá quelt.7. art. 1. Relpondetur, D.Thomam con- fideralle duo merita in operibus Chrifti; alrerum proueniens a dignitate períonz, hoc dixit efe in- finitom : alterum á gratía habituali, quod fine du- bio diftinótam elt a priori. nam, ve gratia habitua- XX. De Incarnatione. a e lis, veré Chriftum fandrificauitdiltintra fa a gratia ynionis, ita elt vere principium diftinéty meriti in Chrifto,8 diverío modo, adeó vt ea que Í1bi meruit , duplici titulo meruerit , alio proue- niente 4 lanétirare Deitaris , que quidem eft vnis ueríale rincipium omnis merici , tam proprij; quám aliení; altero proveniente a fanótitate gra- ciz habitualis, que folúm eft principium meritá proprij de condigno ; 8£ hoc metirum , inquit D. Thomas,non cf fine graria habituali. Secunda conditio, que requiritur ex parte per- lonz merentis eft ,quód fit viator: $: quamuis Chriftus fecundúm animam proprié comprehen- lor fuerit, quía vidir Deum ab inftand fuz conce- ptionis,ramen fimul fuit veré viator : quod probar eleganter D. Thomas ex illo leremix 14. Quare Icrom.14.1 guafi' colonms futurus es in terra , quafi viator decli. Pe | an mans ad manendum. 8c ideo aiebarloan.9. Meopor- loan. ter operari opera Patris mes, donec dies eff : veniet nox, id eff,mors , in qua nemo poterit operars , Ícilicer meritoriée. | Tertía conditio, que requiricur ex parte cius apud quem meremur,e(t, quod intercéedat promif- lio de reddendo premio. nam cúm Deus fit om- nium Dominus, niá poftra fua promiffione , nulli poteft obligari : hoc autem paítum, feu promiflio, latis exprefla eftin lacra Seriptura. Plalm.2. Po/tm- Plalm de la a me, e) dabo tibi gentes hareditatem tuam.Sc Ma. 5 3. Si pofuerit animam fuam pro peccato , videbit femen Llai.530 longauum, | Denique ex parte operum , duplex conditio re- quiritur. Prima, quód opus liberum fit , on folúm a co- aCtione, verúm 4 neceflitate, nam per opus necef- farium quoad exercitiam non pollumus mereri. Secunda eft, quód opera meritoria fint honelta, 8z bona moraliter.nam bonitas moralis elt radix me- titi apud Deum:has autem.duas condiciones fuifle in operibus Chrifti, fatis conftatex diétis in toto hoc traétaru. -Secunda conclulio, Chriltus corpit mereri 2 primo inftanti fuz conceptionis,meritus eft etiam roto vire tempore, 8 defiit mereéri ab inftanti (uz mortis, Prior pars fumitur ex illo ad Hebr. 10. /deo ingrediens mundum dicit : Hostiam (5 oblationer Hebr.1 y nolmisti : corpus autem adaptafli mibi, tunc dixi: Ecce venio , vt faciam Dews voluntatem tuam , 8: Ílubdit: in qua voluntate fanéhificati fumis per oblationem cor- poris Christi, Ex quibus colligitur , Chriítum in primo, inftanti fuz conceptionis habuiffe volun- rtatem moriendi pro hominibus, $ ea voluntate nobis metuifle fandtificarionem. Et confirmatur, quía in primo inftáti habuit perfe“tiffimum víum a úpernaturalibus , habuit perfetiflimam feier jam infulam , vt in fuperioribus diótum eft : po- uir ergo actos illaram virturum co inftanti exer- e, ham in hoc nulla apparet repugnantia. - Secunda pars fequitur ex prima , quiaÍ potuit E pe p %.. . » > 7] ; $ > e merer! in primo inftanti, poruit etiam in infantía, A de Auguít. lerm. 10. dertempore,inquit. 4dore- A Mubipanros infantia, ex quibús falta fúnt emplastra atra, S Ambrol. lib. 2. in Luca. Me illivs in- nia vagientis abluun: flerus , mea lachryma ¡lle de- E , quibus Chriftus noltram redemprionem obé tinuit ¡ideo dixit , Confummatum ef. quod eri » manifelte docet Apoftolus ad Hebr. 2.8 ad Heb. Vnde infertur , quód Chriftus non fir: rationis , fuit predicus virtutibus naturalibus., Se La laneruns. Polterior denique pars manifelta elt, per palñionem conlummata funt med / 2%. > de 61 : eN Á Y A ay JA 4 , 4d t A y j Y E E y TS LA Ez del LENA E A , dei Es ; 1 o UA SA , A E * «Y > 4 y par 3 4 > y 1d 8 y 4 A : di - + ¡O E Y e le 3 p Mr SÉ > 3% ES : 7 Aja . 3 le» E 0 o Y HAL