BCCPAM000545-5-19000000000000

24. 25. 26. 27. 28, 29. | salía leciitrddma extenfionetn , non prouenit ex in- 'digencia y Ted.ex capacitate nature humanz. Inquiresjan'in eo calu-, 1 tres perfone divine affumerent vnam numeto naturam humanam, el - fene ynus homo,vel plures. Refpondetur,elle di. cendum vnhum hominem , £ non plures, ad quod probandum inexpugnabile redditur fundamen- tun delumprum ex Arhanalio in fymbolo fidei: Parer eft Deus, Filius elt Deus, 8z Spiritus fanétas elt Deus:non tamen fun: tres Dy, fed unws efi Dews ; ( ergotres perlonz lunt vnus Deus:ergo eftvna mu- mero Deitas in tribus , cur non etiam eller ynus homo de facto”, (1 eflet vna numero humanitas in tribus perfonis. Confitmatur, quia Pater 8< filius (unt vnus Ípi- rator,propter vnam virtutem Ípirariuam,dz tres di- uinz perlonz dicuntur ynus creator,propter eam- dem virtutem creariuam.Denique ad vnitatemno- minis fubitantiui luficit vnitas forma, vt ait D. Thom,1.p.q.34. Quiaterminus fubítantiuus for- maliter (ignificar formam , 62 naturam ,vein ha- bente illam:ergo ve fimpliciter dicancur vnus ho- rpo,fufhicit vnitas nature humanz. . Secunda pars conclulñionis , videlicer quod vna períona diuina pofliraflumere plures naturas hu- manas,e/t communis inrer Doctores ¿8 probatur, quia virtus ad afumendum in perfona dinina.eft infinita. nam Í aflumptio famatur vr eltadio, ell infinita virtus ad afumendum , que elfteflentia : [1 veró allumarur allumprio vt elt rerminatio, elt ín- finita virtus ad terminandum, quia eft in qualiber diuina perfona fubliftenria propria:ergo non fini- tur per vnam nacuram aflumpram; ac proinde po- teft plures naruras terminare, EtÁi dicas, virtus generatiua in Deo elt infinita, S tamen terminatur ad vnum genitum , Ícilicer flium. Relpondeo,quód ficur virtus generatiua in Deo eltinfinita , itafilius genitus eft infinitus , $e ideo terminatur ad ynutn ; tamen natura creata al- fumpra elt finica, 8cita potentia infinita ad alu- mendum non terminatur per vnam naturam al- Aumpram. | da Et (1 inítes , perlonaliras diuina terminar natu- ram infinitam, fcilicer deitatem: ergo non potekt vlterids terminare. Relpondeo negando confe- quentiam. nam aliud c/t terminare intriníece ad intra, 82 aliud terminare extrinfecéad extra.Primo - modo non poteft aliud terminare , quam diuinam naruram.Secundo veró modo poterit,ficut poten- tia productiva non Jos ea aliquid aliud ad in- tra producere,bene tamen ad extra : cum ergo na- tura allumpra fic finita ,adhac porerit perfona di- uina terminans illam,terminare aliam. Vnde infero,in eo euenta quód vna perlona di- uina affumerer plures humanitates , non elle pla- res,fed vnum hominé. Rationem reddit D.Thom. in relponfione ad fecundum., quia vnitas nominis concreti fubitantiui,confiltitin elle formali natu- rz ignificate per illodamaoktiplicatiotamen illios, reguiric multiplicarionem , tum formz per illud nomen fignificatz,tum fuppofiti,feu perlone.nam Ís lola perfona multiplicetar ¿hon veró natura no- mine illo concreto primario fignificata,non mul- tiplicabitur nomén illud : in cafu autem propofito eft ynicum fuppofitum:ergo vnus dumtaxat homo. ficut Chriftus Gmpliciter dicitur vnus , € vnicum luppolitam , quamuis plures in eo nature Inue- niantur ¿ita non obltante pluralicate naturarum humanarum, dicendum elt , elle ynum hominena, propter vnitatem fuppoliti. A Lud. 4 Cafarauguita Tom. poster. 7 Dip. FV. Seftl. 0 339 de DISPVTATIO 1V.. De bumanitate afumpta. AN, .. 45Szcxr io An queliber natura poffís affumi. Ram A.conclulio.Queliber natura. lubftantialis rationis compos pao teft aflumi a diuina perfona:de hu- mana , fide pata: De Angelica, | probatur ex Paulo ad Hebreos 2. vbi vt ngularem "Dei erga homines charitatem oftenderer,dixit: Nu/quam Angelos peo fed Hebr.2. ed 5 femen Abrahe. Quem locum de appre : enfione per vnionem hypoftaticam communiter «e mu Parres : arqui (i natura Angelica non eller aflum- ptibilis, faris incongrua efler Pauli argumentatio. Et confirmatur , quia- natura Angelica «que di- ftinguitar 4 fubliftentia , ac natura humana: et- go , Kc. m7. dá 4 ION Secunda ro pr natura fubltantia- lis, etiam rationis 8c fenfus incapax, eft afumpri- bilis 4 Deo.Probatur,quiain hoc myflerio tota ra- tio faéti elt potentia ciemnis : ergo. ex parte Dei non implicat affumere quámcumque naturam fub= ftantialem;nec etiam repugnar ex parte naturzir- rationalis y quia (1 natura rationalis potelt prinari (uo termino intrinfeco , 8 terminari aliena (ubli- ftentia, cur non poterict naturz irrationalis. Nec obítar, quia natura irrationalis non elt capax gra- - the,nec fandtitatis ; ac proinde nec vnionis hy ftatica. Nam eodem argumento probari polfer, corpus Chrilti intriduo non fuille capax vnionis hypoftatice,cúm non (it capax illius lanétificatio- nis de qua loquicur argumentum : itaque in eo euentusilla natura noneller capax vere iulticia, Se fanGtiratis., ac proinde non denominaretur forma- liter lantra, 8 iuftazeffer tamen landta ea lanétita- te , qua res eciam inanimarz que peculjari quo- dam modo funt Dei, vt quod in eius cultum- int conlecrarz,(ande dicuntur. 134. 1% Terria concluñio. Potelt etiam Deus affumere quamlibet partem fubltantialem, fue vnitam cum alia,(ue leparatam. Probatur, quia licér conceda- mus cum Suario focmam fubltantialem materia- lem in matería exiftentem, nullam. habere pro- priam fubliltentiam 1dhuc partialem ; hoc tamen E ta A materia exiltens, pte Verbo diui-. tur : vt patet o et inanima rationali, quamuis zeperi tur al ¡quad irivendiodd modas fubliltendi per nendo naturam humanam > afumphle ctiam mediante illa, accidentia ¡llius ¿Yo plongis del ds A | F£ 24? tudinem, 2,