BCCPAM000545-5-19000000000000

Auguít. E Cc cl 1,30, loan. 14. % 15. 19. 20. 21. rás in hoc Hieordiz ; dr dócuit D; Augulk: lib; de moribus Edel iz Carholicz, cap. 27. vbi ait, Et quis non concedat ab oinni miferia liberam eje debere fapientem :? Cúm Jubuenie inopt; cum efurienti tibum | prestat , porúmque Leripos vestit nudum, cum peregrinum sebto recipit ; cm opp 4 hem liberar ; cum denique bene rg me ad fep: 0 rigit mortuorum , etiamft id : mullivs aculers doloris mstinctas >¿fed adduclus tofficio men eft; Et bonitatás , mifericors támen' e vamuis hoc le- uamén | ui pod ¿sitate; ce a niferitor: ri A charitá-” Eto q do poffir ¡praltare Sei ; que ad alias virtures' deb conftatán poéniten ne Kc.' ms ES pa ¡abra ar 3 ; principium 'a “ongria alía a: 8 ejos qui mí- o appellat ud maximum: údd vero. Chri- id on inte dns ri nd tutDeca- pre e 8: logi; cortar ias 1 12. tarima Í ditiSecñdum Marth 22. ' Apis: y epride apa de mifé=! — vero mandatum fimile hwic ef?, Diliges proxiinum tum rétur; ac proinde erga nos. acnoitros.non elle mi? fícut teipfum; hoc autema ñon eft fi Maa fericotdiam. Hec tamenintelli e prom Decalogi; erg cilludeft primum. Etre obléruar Suarez : Pres pe Secunda concluñho. úis as fítom-. 22. 1 vt “atrendicut in illa, 2d: pi niúm preceptorum finis ¿nihilominus darur fpe- , coil aliéria'miferia tanquaín propt ciale praceptum deilla,, quod non cadit fub alio- | vel racione difficoltatis, Do rt pa juam fupe virtus hec ¡a EN? quamuís ávitem non hr ramita « quod eft Abi ipG a a, € bo. + r- Y elt difíicile reéte: Se git fanórus Dodtor de be- exterr bene faciendi, qui read'chática 1 ulseologicam, nefaciar al i'ex'cómplacentia Dei ¿vel | A ño des 2 motivo sias ”cons Cc era: | ef encia comliftic inf ¡cier PIMIS TORO subo, y e ey A entao E A $ > ' .. dl AA ¿> -> . % a 4) o q I pa 4 (nt Ne , E 'DE 9 dido E. S e 1 arts Le ¡A Dí , precepto Vai, > E: que 00151 RIA vobliges. e] . bid ot. E AO, e ¡On etdo ¿/amífit praceptam diligendi Deum fuper e rcdao A tt « Íicut mos: hi cénim aánemine' fenfus elt, an de- tur preceptum fpe preecepris Decalogi, (Et tadó dubitandi videtur elle, quia finis legis nóu cadic fub pre | legrio autem eft finis legis. nan finis f :0 itas Dia nihil aliud fit dil Mio: y AA ,Di JN ata mea feruate: Si Esp. ag Si ' manebitis ¡ in dilebtione mea. 1 | ro pi e, ho á A Pibe charitatis 1 tan= quam fpeci sh n lacra Scriptura ¿Devi s Marth.22.» ¿NOE do, Hosp HOR: * Prima conclufio, Hoé preceptum dile ónis Diigo prin Decalogi la Ita D. Thomas 1.2. ¿IMEI e ll | d0.att.3. (ed presmbulom, “El ”. Jrumn, “Etiratió eft, quia in (pecolabilibus' ¡pia non a nfactat RN bd in- ncur alía, fúntque demonftrationtes* ¡ra imní- liver in pradticis, ex per le Horis“inferimibtiz 8: de- ducuntur alia, 8 ideo que per le notiflima funt, non ponuntur in lege; ftatim enim ac homo ha- ber Dei cognirionem , agnofcir elle diligendum: licut ergo Deum elle vhum , e preambulam ad precepta popa eg Aia, enim quis conabi- tur praecepta feruate”, "eredar Deum elle , $ quod inquirentibus le remunerator eft :ita fimi- liver preambalúm eltadcadem pretepuo, Der elle -diligendam. Vnde quando in: Exangel > Mattb.:22. dicitur de dileGione Dei; ellé y. ARMA ibi primom, idemielt ac principale , 82 | ba eft:circa finem:, ficar primum rum vinculo, fed (ciundis preceptis premirticur, gis e- tanquam eorum preambulum. ' Vnde ilud: Dili- ges Dominum Deum tun , non includicur intra De- calogun ¿quia clt in radibs! prefixom', in quod: reducuntur omnia alia precepta Decalogi prime tábulz: ficut in aliud de diletione proximi,redu-: cuntur omnia precepta fecunda rabule. Quia ver ró Deus diligitur in proximo; ficar finis in medio, ideo ait Pa quia ibi includitur dileétio Dei.Rúr- lemit; ra diligie Deum , diligir eriam proximum ter Deum,ficut medium íh fine: 8cideo etíam ando dicitur, in dile Gione Dei confiltere to- - tam legem. Nihilominus licér charitas eadem fit, Ls haber tamen hos duos attus , diletionem Dei 82 2 dileGionem proximi; 8x fic 'Marrh. 28: duo pre- % cepta dantur. Quod fic nep 'nam actas chariratis tam erga Deum, quam erga: "proxi- mum y cftneceflarius ad falutem; fed omnis adtus necellarius ad falutem cadit fub precepto fpeciali; ergo, Deinde', quia dileGrio Dei haber [pecialem honeltarem , que inter casreras omnes virtutes maxin Pdécear naturam rationalem,, 8 ad Dei riar 'maximé [peétat ; ergo cúm- aliquarum aliarúm rirtutum a2dtus fine nobis precepti , ve fide isreligi jónis, 8zc. multo magis nobis erit piz- is harias. | Pm: “Ex :quibas patet ad rationem dubirandi. nan in pere i non cadit fub eodem precepto, be- ne tamen pteft cadere fub alio , quía vnum pre- éptuin potelt ordinari ad Miad] fic om ept rob SS nia _précepta ad charitátem ordinantor: Vnde axio- s precepti non cadicin: preceptum, y elf de fine extrinfeco, qui A materia pra- ¿difti ss aieor ; falfum veró de eo precepto, ista ba aétus circaiplum finem. pú 0 precepto latisfiar amore Dei orto ex cone p, cuius obieétutn formale eft beati- tudo; fewclara Dei vifñio vt nobis conueniens, fo- let Me uerti inter Doctores, 8 probabile eft hoc amore hu paco fatisfieri, quia hocadtu diligitur Devs fuper omnia, Trem clt actas dile: y ot isieló pica , 8 diligicur Deus vt yltimus finis F ¿ad Rowm.13. Qui diligit proximum, le- Rom.13. RO mo a paa a al e he fo na EA 3 A : , eisid . ' da Na a ] » ETRE AR PERRA SIO TA A AS DA ES dl o LA 23. 24.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz