BCCPAM000545-5-19000000000000

a dy A e a A E 3 le e «a > 32. Ar ] fot. - ftot.2.Phy 26 Traétatus XV.IL De Charitate. circa proximum ex complacentia ¡plus proximi, nolla apparer ratio , proptet quer hac dileio 10ta ' proximinon poffit efle inten */ De! > “y E 440 An homo teneatur ex charitate plus dili- gere Deum,quamfe 1p/un. Oncluho elt afirmativa , quan tenent com- muniter Doétores cum D.Thom.art.g, in al- ignandayeró ratione huius rei, nov conueñiunt. Ratio vero Sanéti Doétoris hac efe,quia quéliber creatúra naturaliter, magis inclinarur ad diligené dum Deum , quam fe iplam. nam queliber pars naturaliter magis amar bonum totius , quam bo- num proprium particulare : led bonum cuiuique rei create comparatur ad bonum divinum, ficut pars ad totum ¿ Deus enim eft fummum bonum,. cuins participarione omnia funt bona, 3 fine quo ' nollum poteft elle bonum ; ac proinde eft omne ' bonuí , $e totale bonum vniveríi : ergo ñaturali. zer magis diligimus Deum tanquam bonum tota- le, quám bonum noftrum particulare. Cuius - - ghum elf, quia a qua naturaliter afcendit ad re- lendum vacuum pro confernatione totius vni-' uerfi,licet hoc fit contra fuura bonum particulare, $ manus motu naturalirer exponit [e ad repellen- - dúm ¡ótuny pro conferuatione torius , 8 quiliber vi $s 7 bonus ciuís exponit propriam vitampro Republi- ca cuios iple pars eftjergo queliber pars naturali- ter plas diligit torum,quám le iplam. ¿Da Hanc vero rarionem conantur infringere Sco- tus, Durandus, 8 nonfiulli ali Doétores. -Scotus enim in 3.dift.27 exiftimar,fallum efe partem na- turalitor' fe exponere periculo pro conferuatione totius; 4 qua enim non [e iplam exponit pro toto. ivninerfo ; neque mañus pro conferuatione torius, led vtrobique exponitur pars nona le ipía, fed vel: 3 toto ; vel ab aliquo alio agente extriníeco. Du- .. qu eft.2. cenfetredté ro toto, randus verd in 3, diftindt.29.qu $ . otum, Vaumgnódgue a pro viiuería Republica. Vnde 'Ariftor. 9. Ethicor. cap. 8:air, quod vir Audiofús in his 8c filibus. actibus maxime diligir fe Tplum. IA Hixe tamen non eneruaht vím rationis D.Tho- mz. In primis énim non lolúm prouenit ex appe-' titu naturali rotius, quod parsexponatur pro toto, ' fed etiam ex appeticu ráturali lia partis , qua- tenus pars totius elt; ac proinc e non póteít ne- gari , quin ipía naturaliter O ato le- cundúm aliquam inclinarionem intrinfecam (bi. innatam; Vnde patum réfert, quod etiamiid pro- veniar ex Ad narurali torius, quia ,té > Ari- C aptum natum ef, agi,ó mowers ficut nacuraliter agitar, menerur Circo ergo qu pa ad Íponte Sá naturali mé mo- ueatur ad conferuationem 'rotiús etiam cuen Í deltruGtione,necefarió farendum eft, inellé : 1 i natutalem inclinationem , qua magís diligat to- cum , quam le iplam, Deinde D. Thomas non in= gn wniuerfalíter quod quicumque exponit vi=. tam fuam pro aliqua re,illaró magis diligar,quám Iéiplam, yt minos redte intellexit Durandus, led tm valt, qui exponit viram pro aliqua re tan- quam pto caufa totali 8¿ adequara,tunc magis di- ligere'illam,quám propriam vitam,8z quia quando pars naturaliter exponirur pro toto cauía totalis 8e | adequatajelt confernario tocius ; non enim pofíu- mos afignare alium finem, ideo reáte colligit D. Thomas quód queliber parsin eo quod eft pars, magis diligit rotum,quám fe ipfam. Quando veró quis exponit vitam pro amico, vel pecuniis, caufa totalis 82 adequata non et amicus , vel pecunia, fed bonumvirtutis , aut propria familia, adcuius conferuationém pecuniz ordinantur. Deinde probatur conclulio,quie-negari non po- te(t, quin Deus naturaliter magis diligar fe , quam omnia alia;ergo non inclinar creaturam ad dili- gendum fe iplam'magis , quam Deum , fed omnia otdinar 8 inclinar in le iplum tanquarm in auéto- rem omniam rerum. Paret confequentia,quia om- mis creatura, 8 omnis inclinatio naturalis ipltus, elteffctus Dei fecundim dileftionem náturalem qua Deus diligir le ipfum ; Omnia enim propter fe- ip fume peratrs eff Domivus. Denique quia nulla in- clinatio haturalis ipítus narorz, poteltefle ad ma- lum ; dilige eltintrinfecé malum,8 contra reótum rationis ot- dinem : ergo cteatura non haber ralem inclinatio- nem naturalem, Vt autem veritas hec perfectiós intelligatur, animaduertendum eft* quando dicimus quod na- turaliter magis diligimus Deum , quám nos , hoc polle habere duplicem fenfum, Primus clt, quód á natura fumus dererminati ad diligendum Deum , fuper omnia ia 82 formaliter per aGum illi- citum, ita vt ab hac inclinatione non poflimus atu cellare, vel faltem contrarium aGtum haberé, 8 hoc Tenía falfam elt nosinclinari naruraliter ad diligendum magis Deum,quám nos;conftat enim ures magis diligere creacuram,quam creatorem, imó 8 polítiuc odio profequi Deum. Secundus fenlus eft , quod natura per fe loquendo inclinar 'ad diligendum Deum fuper omnia per amo- rem,qui lit aCtus elicitus,8 exprefsé 82 formáliter -ferarur in Deum, preferendo ipfum rebus omni- ON -bus,liccr peraccidens ex malitia,vel ex corruptio- A e ro. nenacurz, vel infuffcienti applicatione obieali, jatur ne pollir aliquando prorumpere in *hunc aétam : qui fenfus verus elf. nam ratio natu- añ? cs. Aa illud elle magis diligendum, quod eft nalus bonum noftrum , Deus autem eft maius bo- num noftcum quám nos ipí ; ergo natura iplain- clinar ad diligendum Deum magis , quám nos. Minor ptobatur,quia quodlibet bonum particula- (tin Deo eminentiori modo ,quámin (e ipfo; nde deltruétis nobis fecundim efe quod Ms extra Deum, adhuc conferuacur noftrum iná lo Deo excellentiori modo, quám in no- t 3 deltruéto autem Deoá quo eflentialiter mne bonum depender , nullunbonum particu- lare' polfer conferuari: ergo nequit negati Deum eflé malus bonum noftram,quám nos ipíos. Obiicies primo , quia rota ratio diligendi eft tía ; cadem enim el ratio boni, $ con- ; [ed nihil elt conuenientius vnicuique uunmet cíle : ergo nihil magis diligitur fa fecundim inclinationem natura: quám res Refpondet t'verum efe nihil polle amnari ni fub ratione cohucnientis ¿ hxc autem conueñien- | tia re aurem nos iplos plulquam Deum,