BCCPAM000545-5-19000000000000

24. y.Cor.13. naupralis , elle Ípeciale obicátum formale chatira- tistheologicz de qua difputamus. 4 AUJINA RA - Obiicies primo, quia chariras non habet vnum | tantim obicótum formale, nam licer per iblam di- ligarur Deus propter le», nihilominus tamen in Deo apprehendi poffunt plures perfedriones ra- tione diuerfe,propter quas Deus diligacur,fcilicer mifericordia, ¡ultitia ¿ veracicas, fapientia, alie fimiles ; diftinétio autem harum perfeétionura vi- detur elle faris ad diuerfitarem effentiale plu- Traétatus XV 1L De Charitate. rium charitatum + ficut (imilis diftinétio rationis ex parte bonitatis divine fufficit ad eflentialem diftinétionem charitaris,82 Ípei. Relpondetur,:il- lam diuerlitatem divinatum perfeótionum Íecua- dim fuas proprias rationes , non fufficere ad di- ftintionem plurium charitarum,quia omnes con- “peniuntin vna ratione increatz bonitatis , qua /Deus et bonus in fe ,fecundúm quam rationem - telpiciuntur a charitate : ficut enim per hane vit- tutem amarur Deus propter perfeétionem ellen- tialem ,quain fe bonos eft in quantum Deus ; ita, r camdem diligitur Deus precise bonus in Le. nico iuftitiw,aut mifericordiz, dummodo hac: arcribura confiderencur quarenus perilla Deuselt: bonus in le ; vel quatenos ex illis integratur vna, ratio fummi boni 8 perfeéti, per quam Deusin le, ts o «Rh E elt fumme perfeétus, Sc fummum bonum, Obiicies fecundd,quia amiciria non elt Ípecia- liter yirtus,vt tradit Ariftot. 16. Erhicorum cap... vbi air, amiciriam non efe fine vircurem; fed cha- ritas elt quzdam amicitia hominis erga Deum; ergo non eft fpecialis virtus. Relpondetursamici- tiam prout amiciria eft., fecundúm id quod addit lupra bencuolentiam alrerius, non elle Ípecialen virtutem ; nihilominus bencuolentiam erga alte- Fum propter honeftara rationem diligendi,fpecia- lem elle virrutem ; atque hoc modo charitatera non quidem,formaliter loquendo, prout amícitia eltsled quatenos bencuolentia erga Deum propter le, e (Te [pecialem virtutem. A + Obijcies tertió. Nam, iuxta Apoftolum 1. ad Corinth, 13. Charitas credit, fperat , fuffere. 8ciuxta E 7 yd ; 1 ANA cd legis . eX go non Á AN ÚOa - e A ed IN eumderm in alio loco, ef? plenitudo legs or elt peculiaris virtos Led quoddam aggregatum : omnibus virturibas : ficur iufticia aliquando acci> pitur proomnium virturum aggregatione, . Íponderur,charitatem credere 82 Íperate, nor mediaré efhiciendo huiulmodi adtiones, [e li rando,8 mediate ; 8: ideo efle Ípecialem virtu ad eliciendam aétum amoris erga Deum,8% ad n - tis, Prior pats pr e lee “E Mt 4 ¿vero lolúm relpicit Deum quatenus eft bonus no- . PL ¿Y Ñ MOR MAC Tr 1 o 1. An charitas fit excellentiffima virtatum. OU ROSE id Haritas poteft comparar! cum aliis virturibus ús theologicis,Ícilicer de,8 Ípe, 82 cum virto- tibus moralib que non verlantur circa Deum. Hzc antemcomparatio dupliciter ele poteft , vel in Honclia ds al hitana ima: ,quz elt funda- meéntum rca eco - vel lecundó in efle naturz,id eft,in perfeétione efenriali,quam charitas habet in genére qualitatis. 1 atio charitatis cum virrutibus non 1 neol ) sicis , longe preftan- rior eft ram in genere moris,quám in elle qualita- fs probatur 1.2d Corinth.12.vbi Pau- lus poftquamlocutus ef Excellentiorem. viam A e, DD. A AN S d Super Adeisió 4er n. y la cbaritatem haberte. Polterior >> icótum efi infinita L formale obieétu $ MES MENA . . Secunda cor lu ho. Si comparatio fiat inter charitatem 8 al: 7 rures theologicas , frmiliter NE 4 DORE Paulus1, ad Corinth. 13. enumeratis fide , f;pe, 8, o . y xs ie : . . alan rre alferit , charitatem elle maiorem. Quod veró in genere nature c€haritas (it perfes Ctior quám (pes, patetmanifefta ratione. nam he duz virtutes quamuis ex parte potentiz int equa- y iquidem pertinent ad voluntatem. Ex parte les veróo icéti formalis fine dubio charitas excedir, ham ici tvtraque verletur ivnmediate circa Deum, c 1aritas tamen illum reípicit fecundúm omnem elus perfetionem,hoc ell , quatenus et fummurmn mé lummé perfeétus, perfectione integrata » p.. nnibus Auimesiuia fimplicibus,id plo lam imuoluunt imperfeGionemadmixtam:[pes Mes $ 4 E cli elle bonus nobis , mo- otám preftanti,quam eft modus in le:ergo etiam i pe feCtione*eflentiali »:charicas elt maior,quám qui quidem non e OR | erandos aus aliarum virtutum , ea racione qua | Difficultas tamen eft ,(i hec comparatio fiat fint grati Deo,8cmetitoriz.Vbi notanda eft d E ye SS AN . : y . , . . ' q SAY . z . z rentia inter aCtusinternos, $z externos virtutuna - tater orali,fed in eTentiali perfeótione, quam he que a charitate diuerái funt. nam charitas nor poteft efficere aótus aliarum virtutom inter nos fine interuentu aliarum virturum ,¡illi enim adtus non conítant fine propriis obieéris, circa que cha- ritas formaliter non potelt yerlari: at veró atus externos mediante virtute executina efficere po- relt linealiis virruribus. v.g.aÓtum externum ado- randi Deum, vel erogandi elecrmofynam paupe:, earatione qua hyivfmodi adtns. externi apprehen- duntur quatenus- font grari Deo; quando enim dul agtus efficiuritur folúm ex illo intui- tu, 8 non propter peculiarem rationem honefti, quam in fe habent,non efficiontur per volunta- tem parricularium virtutum ad quas per le perti- nent, led per voluntatem elicitam acharitate, id eft, per (olam placendi Deo intentionem, A af Eu E de ? : A, É te ¿ habent in genere qualitatis, 8% habitus; 1 e Ge PANA o? OA, 4 ¡ A RAR US A OA Al d > E 1e TOY ¿E A EIA CIO £ cn EARL ó y.” y Pq 0 - 2. h e ml perfectiores, quám Ípecies que conftituuntus per differentias 1. Cor.ra. Coloff.3. 27. 28.