BCCPAM000545-5-19000000000000

2. Mach. 14. Tudirh 9. Jdem. 2. » y . A ' q. mA O Mer k y iS TAM S Le : - a DY LSSERPÓSS ELA A ITA IG CO e a eN > : $ f A Y) YA '£ : . o £ i ER MES $ : PA TA $ th RTS ' o DISPVTATIO LL De Charitate fecundum fe... , | A Y de e UVA ¿/ ns Ne IES (oler vlurpari. Prin ' pitur pro amore quódar honetto, quo fe diligum inuicem creature ratió les, vel intelletuales. HA Alcimws autem videns dum gx fidtitium. Tertió accipi loler pro effeéti-' - bus ipfius amicitiz , fecundúm quod diciturcha- ritas conuiuiam quoddam folitum exhiberi pau- peribus 2 Chriftianis, de quo videndus eft D.Aug. contra Faultum c. 4. 8: Tercullianus in Apologer. can.74. Quartó principaliter fumirur charitas pro Deus, $ nos Deum redamamus ; 8% prionem fequuntur facti, 8 fcholaftici Dod quibus non ita familiare ft nomen amo vt ait Origenes homil. +. in Cantica, quan que in lacra Scriptura fit férmo de amore divine recedere deber omnis cogiratio dileétionisca: Ll! 2 7) Se Y . . — ' i q i ¡ y 4 > Yi . A V 4 " á o S E e E e + e 4 n ¿0 AN -eltillud 2.Machabxor; 144 e NS PAE mea , idelt, ex labiis Gmulantibus amotem blan- 1 contra gentes cap. 34. 8 lexta Synodus generalis y AS IAE hanc acces. Y A pe 4 ¿ A . DINA eZ a E ELLA + És po 4 A * AA e 6, A ? Ñ FW] a! 1 ' E KI 1:49 EUA Per charitatem autem non intelligitur ¿lla dile- ¿tio Dei, qua Deum diligimus nobis , 8: propter noftrum bonum ¿fed altera que perfeétior eft,qua Deum diligimus abloluté, 8 propter le, vt pater ex diffinicione adduéta Auguftini, 8 lib.S. de Tri- nitat. cap. 8. vbiait charitacem elle virturem qua diligimus Deum propter Deum ; nos autem $e proximos propter Deum. Eadem ratione charita- tem diffinic Gregorius homil.27. in Euangel. Ber- nard.íerm. 5. de modo bene viuendi ad lororem, 82 tractar. de diligendo Deum); circa finem , vbiin- quit: Alias Deum diligit , quia nobis bonus ef: aliva, guia bonus fémper ef?. prior mercenarimo eft , Ó cmpie 1 Ñ. Jibs posterior flims , O refere Patrem ; priar propter fe Nas agit, folaque efP in filio charitas, non quarit que fua funt. Ex quo teftimonio Pauli videtur confirmari doctrina tradita , charitatem fcilicer non elle vir- : "PE 1] . . , , relpicit divinum bonum', vel defiderando Deo o LE . ja vt illius bona funt : vel dereflando mala con- ratía, quateñus illi contraria funt. Deinde hee A etíar 1 dilecrio beneuolentiz erga Deum duplex o otelt, fcilicer naturalis , 82 fupernaturalisy Mot PS uz lua dile“tiones eflenrialiter inter le diftin- 'gunatur, vt ex infrá dicendis pe ar) o! ; 4 Jus premillis fit concluño. Formale obiés ¿¡Cuin charitaris, de qua difpatamus, eft Deus qua- teus "el bonus in le, bonitate pertinente ad ordi- -nem rnaruralium rerum , vel bonitate qua 3 Ne! pd Ms dde Deus principium eft bonorum fopernaturalium. ál a e á t 3 “raD, Thom.in hoc loco, quem lequuntarcom- y 2% £ Ya a . ri o ed 188 is á + as: Y y - y MAS E, E mun ter interpretes. Quod formale obietum de- year elle bonitas abloluta , qua Deus elt bonus in des conftat manifefte , quia SERAN aliquis situr propter fe, ratio formalis obieétiva de- He he A lis , 8c in hac acceptione chariras eft virtus creara bérelle bonitas illa, qua perfona que diligitur ap- inherens in voluntate ad diligendum Deum pro= — prehenditur bona in fe: diletio aurem charitatis prer fejac proinde pér amorem amicitie;qua ratio formaliter elt dileétio Dei propter fe : ergo ratio ne Auguítinus de moribus Ecclefiz cap. 11. hane vittutem difiniens, inquit, Chariras ef virtus , qué Deum diligimus. Poteft veró nomine charitarisin- habitualis, quz illius diléftionis principium eft, Vnde idem Auguíltinus charitarem aítualem in- telligens lib. 3. de:doétrina Chriftiana cap. 1o, Charitas, inquit , efi animi morws ad fruendum Deo propter fe ¡pfum, 6 proximum propter Demm. Hzc autem dileétio circa Deum duplex effe po- telt, concupifcentiz , 8 beneuolentiz, vt latis ex fuptadiétis conftar. Dileétio concupifcentiz elt | 5 ua diligimus Deum vt eft bonus nobis. Be- ÓN verd illa, qua diligims Deum fecun- dúm fe, id elt, qua volumus illi bonum ,quatenos bonumillius có Quz duz dileótiones hoc diffe- runt, quod inamoreé bencuolentiz formale obie- ¿tum eft bonitas ablolura , qua Deus eft bonus in le : inaltera veró dileétione formale obieótum et bonitas Dei,veluti re(petiua,qua eft bonus nobis, divi AT fedío ñ tmalis obieCtina illius,deber efe divina bonitas confiderata , quatenus illa Deus elt bo- | m all orelt veró n | ; nas in fe. Quod verd ad conftituendum integró telligi, vel aCtualis dileétio erga Deum: vel vitrus. € i e . , Y - LATAS biettum formale huius virtutis infuíe 8z fuper- naturalis, addendos fit ille refpettus , quo: divina ponitas perriner ad ordinem [upernaturalem re- uni, d0cet idem D. Thom. 3 ratio eft , quía nifl jonitas confideretur fecunddm illum alrio» Jum , quo pertinet ad ordinem rerum ful ralinm , ficut principium, 82 finisillarum, olim confidererur vt Deus eltaudtor nature, C po eltobietum diletionis naturalis infub- ftantia; ergo vt conftituatur integrum obietum formale huius virtutis ,afferendum et elle dini- nitatém, quatenus pertinet ad ordinem fa- jum rerum. | | primo ex Trident. fe(ff. 6. cap. 6. vbi numerantur difpolitiones ad iuftificarionein, 8e inter illas áfMignatur dileftio Dei , qua homo dili: git Deum yt fontem iultitiz; fed ¡lla diledtrio ett chatitatis ' A 4 HAL al Ya da Lo Bas a . A AN Bernard.