BCCPAM000535-2-21000000000000
Stabat Mater dolorosa Juxta crucem lacrymosa, Dum pendebat Fili Cujus animan gementem Contristutam et dolentem Pertransivit gladius La admiración de los monjes se trocó en religioso pavor, porque á la voz de ] tumbando bajo la gótica nave, | geles llorosos acompañaban DE LA D( ILOROSA 103 La Madre estaba Norosa Juntoá la cruz dolorosa, Cuando su Hijo espiró. Y á su alma entriste cida, Contristada y aflizida Dura espada atravesó, acopone parecía haber toma- do animación y vida la imagen Dol: rosa; y el eco, re- racía creer que los án- las notas lúgubres del can- tor. Este sollozaba, cómo un desterrado que á duras penas reprime sus gemidos; puso sus ojos en un precioso cuadro de la pasión y concentrando sus Madre dolorida, continuó: O quam tristis et afílicta Fuit illa benedicta Mater Unireniti! Que meorebat, et dolebat, Pia Mater cum videbat, Nati ponas inclyti! miradas en la » Oh cuan trist y angustiada Se encontró alli la adorada Madre del Hijo de Dios! La cual lloraba y gemía Cuando á su Hijo veía En tauta pena y dolor, Quita los ojos del cuadro, y poniéndolos en los re- ligiosos, que estupefactos lo contemplaban, añadió: Quis est homo, qui non Neret, Christi Metrem, si vi leret In tanto supplicio? Quis pósset non contristarj, Christi Matrem contemplari Dolentem cum Filio? La comunidad rompió en Quién es aquel que no llora, Viendo á la excelsa Señora Puesta en tal dosolación? Quién no gime sollozando A esta Madre co templando, E £n tan horrenda aflicción? llanto: todos los religiosos Suspiraban tiernamente: las pinturas y estatuas de los tamos persuadidos de q en el mismo verso cionario esa versión que al original en la forma, aunque en ue las estrofas latinas son intraducibles en que están escritas, tomames de un devo- á pesar de ser muy libre se parece algo el fondo y en la expresión del sentimiento dista mucho de-su modelo.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz