BCCPAM000535-2-20000000000000

— 154— Bis terque expertum frustra; delere jubebat, Et malé tornatos incundi reddere versus. Si deffendere delictum, quám vertere, malles, a Nullum ultrá verbum, aut operam sumebat inanem Quin siné rivali teque, et tua solus amares. Vir bonus et prudens versus reprehendet inertes; : Culpabit duros; incomptis allinet atrum * Transverso calamo signum, ambitiosa recidet ] Ornamenta; parum claris lucem dare coget; Arguet ambigué dictum, mutanda notabit; q Fiet Aristarchus; nec dicet: cur ego amicum ; x Offendam in nugis? Hae nugae seria ducent. y In mala derisum semel exceptumque sinistré. : Ut mala quem scabies, aut morbus regius urget, 7 Aut fanaticus error, et iracunda Diana; Vesanum tetigisse timent, fugiuntque poetam Qui sapiunt agitant pueri, incautiqu” sequuntur. Hic dum sublimes verss ructatur, et errat, Si veluti merulis intentus decidit auceps. In puteum foveamve; licét succurrite longum Clamet, io, cives, non sit qui tollere curet. Si quis curet opem ferre, et demittere funem; Qui scis, an prudens huc se dejecerit, atque Servari nolit? dicam: siculique poetae Narrabo interitum: Deus inmortalis haberi Dum cupit Empedocles, ardentem frigidus Aznam Insiluit. Sit jus, liceatque, perire poetis. Invitum qui servat, idem facit occidenti o Nec semel hoc fecit; nec, si retractus erit, jam Fiet homo, et ponet famose mortis amorem. Nec satis apparet cur versus factitet: utrúm Minxerit in patrios cineres, an triste bidental Moverit incestus. Certé furit; ac velut ursus, Objectos caveae valuit si frangere clathros, . Indoctum doctumque fugat recitator acerbus: Ñ Quem veró arripuit, tenet occiditque legendo, Non missura cuten, nisi plena cruoris, hirudo.