BCCPAM000528-4-19p1d000000000

De Homilia sanQi Gregórii Pape. cesléste regnum nego- Co hómini simile díci- tur, qui bonas margaritas que rit, sed unam pretiósam invénit, quam vidélicet invéntam, ómnia vendens emit: quia qui coléstis vitee dulcédinem in quántum pos- sibílitas admíttit, perféecté cognó- verit, ea que in terrénis amá- verat, libénter cuncta derelín- quit; in comparatióne ejus vilés- cunt ómnia, déserit hábita, con- gregáta dispérgit , inardéscit in celéstibus ánimus, nihil in terrénis libet: defórme conspícitur quid- quid de terréne rel placébat spé= cie, quia sola pretiósee margarlte cláritas fulget in mente. Os suum. Ursus simile esse regnum ce- lórum sagéne in mare mis- We dícitur, ex omni génere pís- cium congregánti , que impléta ad littus edúcitur, Gx in vasis boni pisces eligúntur , mali au- tem projiciúntur foras. Sancta Ec- clésia sagénse comparátur , quía dí piscatóribus est commíssa , Se per eam quisque ad «térnum regoum A presénti seculi flúcti- bus trábitur, ne in térne mor- tis profúndo mergátur. Que ex omul génere píscium cóngregat: quía ad peccatórum véniam sa- piéntes € fítuos,, líberos 8 ser- vos , dívites dx páuperes , fortes kx infirmos vocat, Anvocávi. WUzx sagéna, scllicet Ecclésia, hiunc universáliter repiétur, cum in finesuo humáni gé- meris summa conclúditur. Quam edúcunt , 8 secus littus sedent: quía sicut mare seculum , ita se- culi finem significat littus maris. lo quo boni pisces in vasis eli- rúntur, mali autem pró;icióntur oras: quía $: elécti quique in ta- bernácula térna reci O. Se intérni regni luce pérdita, ad ex- terióres ténebras réprobi pertra- húntur. Te Deum laudámus, 211. DIE XI, JULIL. 33 Sermo 5. Augustini EpÍscopi. Reestábit nobis, qui diem is- tum commendávit in Sanctis suis, ut infirmitas vocis nostres sufficiat intentióni vestree. Et hoc quod gestámus in mánibus, Scrip- túra scílicet quam vidétis, com-= méndat nobis inquiréndam , Sl laudándam mulíerem quámdam, habentem maguum- virum, eum qui invénitpérditam, ornávit in- véntam. Atténdite cujus membra estis, inspícite cujus filii estis. Mu- líerem fortem quis invéniet? DifH- cile est inyenire eam3 ¡mo difficile est nescireeam. Nounne ¡psa est cl= vitas in monte, que abscóndi non potest? quare ergo diótum est, quis invéniet? cúm dici debúerir, quis non invéniet? Sed. tu civi- tátem u monte pósitam vides: ut autem in monte poneretur, 1a- vénta est quee períerat, y Audi flia, ando illustráta est , quis eam non yidet ? quando latébat, quis eam inveniret ? ipsa enim cívitas est uba illa ovis, quam pérditam quesivit ¡lle pas- tor, 81 invéntam gáudens in hú- merisreportávit. Ipse pastor, mons est: ovis autem in húmeris «ejus cívitas in monte. Fácilé est ut vídeas cam collocátam in monte: quándo eam invenires, cum la- téret in vépribus, in spinis úti- que deliétórum suórum?. ibi enim quesísse magnum est, ibi inve- nísse mirábile est. Hec ejus dif= ficilis invéntio commendátur, cóm dicit: Mulíerem fortem quis in- véniet? quis enim quia unus: non, quía nec unus. Manum suam. Retiósior est autem Tapídibus ¿ - mgjósis, quee sms! est. ul gnum quia pretiósior est mier hec lapídibus pretiosíssi- mis ? Pretiósi beides ideó diéti sunt, quia charitáte valent. Jam ille vilis est, prétium pérdidir, qui non habet charitátem. Doc- trinam suam ja6tet licet, línguam suam jaétet licet, áudiat zsti- matórem verórum lápidum ma- tróne hujus + áudiat ,ínquam, quém-