BCCPAM000528-4-19p1d000000000

Homilía S, Joánnis Chrysóstomi. ob causam in persóna e ÍQUIn hanc parábolam profert nec qualemcómaus rsónam sine discrímine súbjicit? Magna quedam de virginitáte disserúerat, dicens : Sunt eunú- chi, qui seípsos castravérunt prop- ter regoum coelórum: 8 qui po- test cápere, cápiat. Nec ignora: bat de virginitate magnam esse vulgó existimatiónera , quIppe cum sit ea res natúra sublimis: quod inde patet, quiía neque in veteri testaménto 4 priscis ¡lis sanétisque viris culta fuir, € in novo nulla legis necessitáte jubé- tur: don euim id imperávit, sed fidélium voluntáti permisit. Un= de €: Paulus ait : De virgínibus autem precéptum Dómini non hábeo: dr láudo quidem eum, qui hoc sectátur ¡ostitútum : nolén- tem autem non cogo, peque eam rem precéptum fácio. Beáta Cecilia dixit Tibúrtio: Hódiéte fáteor meum esse cogná- tum, quia amor Dei te fecit esse Contemptórem idolórum. Si- cut enim amor Dei mihi tuum fratrem cónjugem fecit, ita te mi- hi cognátum fecit esse. Contemp- tórem. Vóniam Ígitur Sr magna res erat, ac de ea apud multos *- magna erat existimátio, ne vis ea perfécta, se totum per= ecísse putáret , ac cetera neglí- geret, hanc parábolam pósuit, ut osténderet virginitatem, guám- vis cetera hábeat, si misericór= dix bonis carúerit, cum forni- catóribus éjici. Ac mérito quidem inhumánum ac misericórdia ca= réntem cum ¡llis cóllocat. For= Nicátor enim córporum, istee ve= rú pecuniárum cupiditáte vincún- 1ur. Non est autem córporum 8 pecúniz par cupiditas, sed ácrior multó, atque vehementior illa córporum est. Quántó ígitur com imbecillióre luctántur ; tantó mi= nus vénia dignz sunt, si vincán- tur. Idcírcó etiam fátuas appellá= Pb o yv certá mine o, in facili -. didérunt: acilióre totum per: secilia me misit ad vos, u ostendátis mihi sanctum Antia titem * Quia ad ipsum bábeo secréta, quee pérferam. Y + Tunc Valeriánus perréxit , Si signo quod accéperal , invénit sanc- tum Urbánum. Quia. Glória Patri. Quia. Ampades autem hoc loco il- lud ipsum virginitátis do- num appéllat , 8 sanctimónis puritátem, Óleum verd benigni- tatem, eleémósynam, impensum indigéntibus auxílium. Tardánte autem spónso , dormitavérunt omnes, 8: dormitrunt. Non par- vum témporis rursus spátium 1M= terjectum osténdit, ut discípulos regnum ipsius moxX futárum ex- pectántes ab ea opinióne dedú- ceret: id enim illi sperábauvt: quaprópter crebró ab hujúsmodi eos spe revocat. Ad hoc , ¿lud uoque indicat, somnum queln- dao esse mortem: Dormiérunt, iuquit; média autem nocte cla= mor factus est: vel, ut. in eá- dem parábola persistats vel rur= sus osténdit , in nocte futúram esse resurrectiónem. Clamórem étiam Paulus commemorat , di- cens: In jussu, in voce Archán= geli, in novissima tuba descén= det de carlo. Te Deum laudámus. 11. AD LAUDES, Antántibus órganis Cecilia Dómino decantábat, dicens: fiat cor meum immaculátum , ut non confúndar. Dóminus regnávit. € 12. Valeriánusin cubículo Cecf- lJiamcum Angelo orántem invénit. Cecilia fámula tua , Dó- mine, quasi apis tibi argumen- tósa desérvit. 4, Benedico te Pater Dómini mei Jesu Christi, quia per-Filium tuvin ignis extínótus est á látere meo. la. Triduánas Aa Dómino popds- ci indúcias, ut domum meam Ec- clesiam consecrárem. Fratres, Qui gloriátur. ymnus. Jesu, coróna Vírginum. Diffúsa, ut in Com z Dum auróra finem daret , Crecí- lia exclamávit, dicens : Eja e A A

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz