BCCPAM000528-4-19p1d000000000

516 Laudémus Deum mostram ” In confessióne beáti Martini. Veniteexultemus, I. Iste Confessor. Martínus adhuc Catechúmenus hac me yeste contéxit. Psatmus Beátus vir, qui nonábiit. santte Trinitátisfidem Mar- finus confessus est, 8 Baptismi grátiam percépit Ego signo Crucis, non cly- peo protéótus, aut gálea, hóstium cúneos peuetrábo secúrus, $, Amávit eum. Lt Stones 1. Noltural. Fidélis sermo..ut in Comm. Conf, Pont Hic est Martínus eléótus Dei Póntitex , cui Dóminus,. post Apóstolos, tantam grátiam con- férredigoátus est, + Ut invirtúte Trimitátis Deíficas mererétur fieri trium mortuórum suscitátor mag- míficus $, sant Trinitátis fi- dem Martinus conféssus est. Ut. 2. ¡L Dómine, si adhuc pópulo fúo sum necessárius, non recúso subíre propter eos labórem: “Fiat volúntas tua. $ Oculis ac máni- bus in celum semper inténtus, in- viétum ab oratióne spíritum non relaxábat. Fiat volúntas. e 111 O Beítum virum Marti- núm Antístitem, * Qui nec mori tímuit, nec vívere recusávit. Dómine, si adhuc pópulo tuo sum necessárius, non recúso labó= rem: fiat volúntas tua. Qui. Gló- ria Patri. Qui. Ja secundo Nocturno, Antipkoma, Cuikdo |n Dómino, quod flia mea ESOO tuis, reddenda sit sanitátl. Aña, Tetrádios,cógnita Dei virtú- te, ad baptismi frida peryénit. ña, O 1n ilem virum , per quem nobis tanta mirácula co- ruscant! BEléyit eum. TArtinus, Sabárie in Pan- nónia natus, ¿bm décimum attiglsset annunr;“invitis parén- tibus ad Ecclésiam confúgiens, ¡a Catechumenórum númerum abs- críbi wóiuit. Quindecim annos na- tus in mill proléctus, pri- múm in Constántil OS mina vit quel abéret preter a timéntum quo t ye mi, páuperiao n 0 Pi ut Christi nómine sibi el da nam tribúeret, partem ch dis dedit. Cuis Doe tus dimidiáta e o Qe appáruit, bhagc mitt Martínus ca S0s vocem sue ma hac me se, Oculis ac máni semper inténtus, En oratióne spiritum rion relaxa . Dum sacraménta offér e tus Martinus, globus igiearsd, ruit super caput ejus, Invítum. "yEcem 8: 040201 ret, baptizatos ee Qui de Jícta militári vita, ad Hilario Pictaviénsem Epíscopum se cón= tulit, a quo in Acolythórum nú= merum redáctus est. Post factus Episcopus Turonénsis, monasté= rium zedificávit, ubi cum oéto= giuta Mónachis sanctíssime alle guámdiu vixit. Qui cum póstek ad Candacénsem vicum sur Dir- césis in gravem febrim incidisset, assidua Deum oratióne precabd= tur, ut se ex ¡llo mortáli cárcer liberáret. Quem audiéntes disci= puli, sic rogábant: Cur nos Pater déserit ? cui nos míseros derelín= quis 9 Quórum voce commótus Martínus ita Deum orábat: Dó- mine, si adhuc pópulo tuo sum necessárius, non recúso labórem. y. Beátus Martinus óbitum suum foóngé ante prascivit, dixitque frátribus , £ Dissolutiónem sul córporis immipére, quia judicás bat se jam resólvi.g, Viribuscór- poris ceepit repénté destítul, con= vocatísque discipulis dixit. Dissos lutiónem, Ed cum eum lo (Ma vebeméb- ) ti febre supinum orántem dé rent discipuli, suppliciter 3948 petiérunt, ut converso tantisper dum remítteret morbl vis, pronus conquiésceret. QU Martinus: Siatta mes ponlo lum pótits, quám terra cere be suo jm itínere ittrus 2d Dóminum spíritus dirigátur. IES tánte jam morte, vis0 bar generis hoste: Quid, inquit ms

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz