BCCPAM000528-4-19p1d000000000

hristi. Hujus nobis. ur» Cn mee aperirer fortitúdo, 8 fidácia lam prebébit ingrés- sum. Considerémus ergo íncly- tam urbis ¡llius felicitátem. , 1D guántum consideráre possíbile est: ut enim veré est, compre- héndere nullus sermo sufficier, Jcitur de ea in quódam loce sic:-Quod aufúgiet ibi dolor, E tristítia, € gémitus. Quid hac vita beátius, ubi non est pauper- tátis metus, non=gritúdinis im- becíllitas? Nemo ledétur, iras- cétur nemo: nemo Ínvidet, cu- píditas nulla exardéscit: aullum ¡bi desidérium houóris pulsat, aut potestátis ambitio. Nullus ibi diáboli metus, insidim de- monum nulie , terror gebénaze procul: mors neque córporis, ne- que ánime erit,sed immortali- tátis múnere vita jucúnda. Léftiosandti Evangélii secúndilas Mattbeum. N illo témpore: Videns Jesus turbas , ascéndit in montem: dk cum sedísset , accessérunt ad eum discípuli ejus. Et réliqua. De Homilía S. Augustini Episcopi. Ec aliáúndé omníno incípe- Y re oportuit beatitúdinem, quam á paupertáte spíritus: sí- quidem peryentúra est ad sum- mam sapientiam. Initium autem sapientiz timor Dómini : quó- viam «€ e contrario, inítium 6m- mis peccáti supérbia seríbitur. Su- pérbi autem áppetunt , ór dili- gunt regna terrárum. Beáti mi- tes: quóniam ipsi hereditáte pos» sidebunt terram. Hiam credo ter ram, de qua ia psalmo dícitur: Spes mea es tu, pórtio mea in terra vivéntium. Significat enim junta see de stalit- em hxereditátis perpétue, ubi ánima per bonum e tam- quam loco suo requiéscit, sicut corpus in terra; Br inde cibo suo álitur, sicut cerpus ex terra; ¡p= sa est réquies, 8. vita Sanótórum. Mires autem sunt , qui cedunt im- probitátibus, 8 non resístunt malo, sed vincunt in bono malum. 563 Eáti lugéntes + quéniam ¡psi consolabúntur. Luétus est tris- títia de amissióne charórum: con- vérsi autem ad Deum, ea, que in hoc mundo chara amplestabantur, amíttunt. Non enim gáudent his rebus , quibus ante gaudébant: $ donec fiat in illis amor xeter- nórum , nomnúlla imestítia sau- ciántus. Consolabúntur ergo Spí- ritu sandio . qui -.m4ximé. prop- térea Paráclitus 0OMinátur, ld St, Consolátor: ut temporália amit> téntes, Wtérma leetitha perfruántur. Eáti, qui esúriunt, 3 síttunt justítiam: quóniam ipsi sa- turabúntur. Jam istos amatóres dicit veri € inconcúsi boni. 1- lo ergo cibosaturabúbtur, de quo ipse Dóminus dicit: Meus cibus est, ut fáciam voluntátem Patris mei, quod est justítia : € illa aqua, de qua quisquis bíberit, ut idem dicit, fiet ínea fons aque salientis ín vitam setérnam. Beúá- ti misericórdes : quóniam ipsó- rum miserebitur Deus. Beátos es= se dicit, qui subveniunt míseris: quod eis ita rependitur, ut de mi- séria liberentur: Te Deum iaudámus, rr. Es Bene- dicámus Domino, Venite, . Libera me , Dó- mine, de máfie wtéraa. * De profúndis, Pater noster, Fidélium Deus. DIE 111. NOVEMBRIS, De Sermóne venerdbilís Beda Presbyteri, Ulia erit tune usquam dis córdia , sed cunéta cábsona, Ccuntta convenientia : quia óm- nium erit Santtórum una.con- córdia , pax cuncta, 8 letitia A36 cór

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz