BCCPAM000528-4-19p1d000000000

a Evangéliisecándim Léctiosanc: $ illo témpore: Exlit Jesus in ona e, Br erat per- ñó%tans in oratióne Del. Et cúm dies factus Ad discí= ulos suos. Bt réligua. A omilia $: 'Ambrásil Epíscopi. Mnes magni, omnes sublimes monbtem ascéodunt. Non enim cuicómaue Prophéta dicit: As- cénde in montem excélsum, qui evangelizas Sion: exálta in vir- túte vocem tuam, qui evange= lizas Jerúsalem. Non vestígils corporálibus, sed factis sublimió- ribus in hunc montem ascéude, Sí sequere Christum, ut ipse es- se mons possis. Montes enim ia circúitu ejus. Quare in Evangé- lio invenies, solos cum Dómino montem ascendíisse discípulos. O- rat ergo Dóminus , hub ut pro se óbsecret, sed ut pro me Ím- petret. Nam etsi ómnia posúerit Pater in potestáte Fílii : Fíltus tamen ut hóminis formam im- piéret, obsecrándum Patrem pu- tat esse pro nobis, quia advocá- tus est noster, Isti sunt qui, vii, T erat , Inquit, pernóctans .Ín oratióne Del. Spécies tibt Christiáne datur , forma prees- críbitur, quam débeas 2mulári, Quid enim te pro salúte tua fá- cere opórtet, quándo pro te Chris- tus in oratióne pernóctat? Quid te fácere cónvenit, cum vis áli- quod pietátis oMCtum- adoriri, quándo Christus missúrus Após- tolos, orávit prihs, 8: solus orá- vit? Nec usquam álibi , si non fallor, orásse cum Apóstolis re- perítur, ubíque solusóbsecrat. Dei enim consílium bumána vota non A esse párt risti. Isti sunt viri Sancti, vii. Ocávit , inquit , discípulos . suos, Br elégit duóterila: ex ifsis, quos ad propagándum au- xilium salútis humánze per terrá- rum orbem satóres fidei destiná- ret. Simul adyérte celéste consi- 453 lium. Non sapiéntes áliquos, non dívites, non nóbiles: sed piscató- res 8 publicános, quos dirígeret, elégit, ne traduxisse prudéntia, ne redemísse divítiis, ne potentiz nobilitatisque auttoritáte traxis- se áliquos ad suam grátiam vi- derétur: ut veritátis rátio, non disputatiónis grátia prevaléret. Te Deum laudámus, If. DIE XXV. AUGUSTI. Similábo eum. Amávit cum. Eus , qui beátum Ludoví- 14 cum Con rem tuum de terréno regno ad coléstis regni glóriam transtulísti: ejus quíesu- mus méritis 8: intercessióne, Re- gis regum Jesu Christá Fíliitui fá- cias non esseconsórtes. Qui tecum. Beátus vir, quí invéntus est, Udovicus nonus Gállis Rex, duódecim annos natus , pa- tre amísso, € in Blanche ma- tris sanétissima disciplina educá- tus, cúm jam vigésimum annum in regno ágeret, in morbum Ín- cidit, quo témpore. cogitávit de recuperánda possessióne Jeroso- lymórum. Quamóbrem ubi con- valuísset , vexillum ab Epíscopo Parisiénsi accépit ; deínde mare cum ingénti exércitu trajíciens, primo preelio Saracénos fugávit. Sed cúm ex pestiléntia magua mílitum multitádo periísset, vic= tus lpse captúsque est. Honéstum fecit , xlvii, Ebus póstea cum 5aracénis %, compósitis, liber Rex exer- cifúsque dimíttitur. Quinque an- nisin Oriente commorátus, plú- rimos Christiávos á barbarórum servitóte redémit: multos étiam inbdéles ad Christi fidem e vér=