BCCPAM000528-4-19p1d000000000

habémus osque ín fi- er malos vívere: non in- ter ¡llos dico malos qui blasphé- ant Christum: raró enim jam niántur, qui lingua blasphé- r, sed muiti, quí vita. Necés- ergo, ut inter los usque ia finem vivámus. Sed quid est, 9 ait: Qui manet in me,S: ego in jllo? Quid, misi quod Mártyres audiébant : Qui perseveráveritus- que in finem , hic salvus erit? *, Quo progréderis, 427- Uómodo mansit in ¡llo sanc- tus Lauréntius , cujus hódie festum diem celebrámus Mansit usque ad tentatiónem, mansit usque ad tyránnicam in= terrogatiónem, mansit usque ad acérrimam comminatiónem, an- sit usque ad peremptiónem. Pa- rum est, usque ad immánem ex- crutiatiónem mansit. Non enim occísus est citó, sed cruciátus est io igne. Diu vívere permísus est, imó non diu vívere permíssus est, sed tardé mori compúlsus est. 1n ilia ergo longa morte, in illis tor- méntis, quia bené manducáverat, € bene bíberat, tamguam ¡lla esca saginátus, dx llo cálice ébrius, torménta non sensit. Noli me, 427. pem int man se est Ixerat autem 11li Xystus mar- tyr sanctus, cujus diem guio- to ab binc retro die celebrávimus: No!i merére fili ( Epíscopus enim erat ille, iste Diáconus) noli m«- rére, inquit, sequéris me post tríiduum. Tríduum autem dixit, médiuminter diem passiónissanc- ti Xysti 8: diem hodiérnam pas- siónis sanéti Lauréntii. Triduum est médium. O consolátio! Non ait: Noli marére fili, désinit per- secútio, 8 secúrus eris: sed, No= li merére: quó ego précédo, tu sequéris: nee consecútio tua dif= bo Tríduum ia erit, 8z cum eris, Accépit oráculum vicit diábolum énit- ad triámphum. PE en Beátus Lauréntius, 428. Léttio sanéti Evangéliisecúndum Joánnem. N illo témpore : Dixit Jesus dis- k.cípulis suis: Amen, e dico 445 vobis, nisi granum fruménti ca= deos in terram, mórtuum fúerit, ipsum solum manet. Et réliqua. Homilia S, Joánnis Chrysóstomi; Ulcis preesens vita est, St , multe plena voluptátis, non tamen ómnibus sed ¡is tantúm qui ¡lli sunt afixi. Quod si quis jo colum suspéxerit, Y que ibi preeclára sunt, contemplátus fúe- rit, statim hanc contémnet, ac nullius prétii existimábit. Nam 8z córporum pulchritúdo quoad púlchrius non deprehénditur, in admiratióne habétur; cúm ver áliud prestántius apparúerit, illa prior despícitur. Quod si jllam pulchritúdinem étiam nos intuéri voluérimus, 8: ceelestis regni spé= ciem consideráre, conféstim nos hujus seculi vínculis dissolvémus. h In cratícula , 428. Inculum namque est terrená- rum rerum affeftio: ad cu- jus dissolutiónem ut nos indúce= ret Christus, quid dicat, atténde: Qui amat ánimam suam, perdet eam: qui odit ánimam suam in hoc mundo, in vitam tér- nam custodit eam, ¿Enígmati sí-= mile hoc diétum vidétur : non ta= men ita est, ¿mó veró precípua sapiéntiv plenum. Et quómodo qui amat ánimam suam, perdet eam ? Qui absúrdis ejus cupi- ditátibus obtémperat, qui: preeter débitum ei indúlget, quemádmo- dum + contrário, qui odit eam in boc mundo, custódit eam: hoc est, qui non paret ei, cúm nóxia jubet, O Hyppólite, 4123. 'T non dixit, qui non paret, sed qui odit. Sícuti enim quos ódio habémus, ne vocem qui- dem audíre, néc vultu eórum vi- dére sequo ánimo pátimur: ita Sr ánime, si quid preter Dei volun- tátem nobis imperat, veheménter aversári opórtet. Chm enim jam de morte ad eos verba factúrus esset, de morte vidélicet sua, 6% previdéret eórum' tristitiam exanimatiónem: per excéssum lo- cútus est, ínquiens: Quid dico, si mortem meam pepariso Don fe- rétis?nisi vos ipsi moriámini, ce um

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz