BCCPAM000528-4-19p1d000000000

O . o ES VAT E E RN 430 tis affétum , 8r supplicatiónis fruStum. Quid enim querat sibi, qui nullius eget ? Honéstum fecit, xlvii. ZEc dies glorióse migratiónis ejus dies letitiz cordis ejus: exultémus 8 Jetémur io ez. In- troivit in potentias Dómini, gau- ámus quía tunc potentior est ad salvándum. Hódie Domínicus pó- sito córpore, tanto alácrior, quán- tó expedítior penetrávit io sane- ta símilis faótus in glória Sanctó- rum. Hódie despécto mundo, €z mundi príncipe triumpháto;, su- pra mundum victor ascéndit ac- Cípiensde manu Dómivi corónam victórize, Ascéndit autera cum im- méusa suppelléctili meritórum, clarus triúmphis, miráculis glo- riósus. Sedet veteránus miles dé- bita jam suavitáte 8 securitáte quiétus: secúrus quidem sibi, sed nostri solícitus. O venerándam étiam ipsis Angelis sanctitátem, quam paristúdio, etsi dispari vo- luntáte, xk mali fágitant, 8 fre- quéntant boni, Nec fácile dixerim, quid virum ástruat sanctiórem, horum favor, aut payor illórum. 4. Amávit eum, xlyii. Miles emérite, qui Christiá= ne milítiw duris labóribus Angélice felicitátis réquiem com- mutásti : réspice ad imbéiles dz imbecílles commilitónes tuos, qui inter hostíles gládios, 8l spiritá- les nequítias tuis láudibus occupá- mur. Quam pium, quám dulce, quám suáve, ó S. Domínice, in hoc loco afñiictiónis, 8 :¿in-hoc córpore mortis te cánere, te cóle- re, te precári! Nomen tuum 8 memoriále tuum, fayus distíllans la lábiis captivórum, mel 8r lac sub lingua eórum, qui tuj me- mória delectártur. ergo fortis athléta, dulcis patróne, advocáte fidélis, exúrge in adjutórium no- bis, ut 82 nos de nostra ereptióne gaudeámus, 8 tu de plena victó- ria gloriéris. Iste homo perfécit, xlvii. Léttio sanóti Evangélil secúndim Lucam. TN illo témpore: Dixit Tesus dis- cípulis suis; Siot lumbi vestri preecincti, 8e lucé ; mánibus vestris, Er ates la] Homillasandti Fulgénti] Episcopi I istum Dómini seria cúndim líttera cipere, nibil in eo Sa. ritális póssumus invenire, oe enim próficit ad ánim si si áliquis corporáliter, ant lumba precingat, aut lucérnam a pa dat? In lumbis ítaque eo, céntia carnális osténditup ink cernisvero fides 8 chárital Cho tiana monstrátur. Ju Dóminus iumbos otr Llar gl. concupiscentias carpis sino dúbio precipit refrenári, Impes rans autem ut lucérnas a habeámus, hoc útique juber, ye E lúmine verz fidel splendeámm é% sancteo Charitátis operen veámus. Iste est, qui ante, xlyiii, Sta, quee de Evangélio sújmus, cum Prophéticis eu mónibus conferámus. Utrámque enim testaméntum Deus instítult, unus Dóminus dedit ; etsi sunt utriúsque Testaménti divérsa pro tempóribus sacraménta, concór- dat tamen in utróque salútis hu= mánz sentéotia, qua precípitur, ut non peccémus, jubétur, nt bonis opéribus insistámus. Per Isalam Dóminus omnes bis ádmo net verbis: Auferte malum cogi- tatiónum vestrárum ab óculis meis, quiéscite pervérse ágere, díscite bene fáceret. Quid est eni: sint lumbi vestri precind!, nis quiéscite ágera pervérse? Quid est, Sint lucérnz ardéntes, nisi disci- te benefácere? y. Sint lumbi, xlviil. Ibúrtius Chromátii Preféli A urbis filius, sandti Sebastiáni ópera Christiánus, cúm ob eam causam ad Fabiánum júdicem ad: dúétus esset, multáque apud ib lum de Christi fide pradicári, excandéscens judex paviméntum candéntibus carbónibus sterni ju. bet: Mox, Tibúrti, inquit, =s diis nostris sacrífices opórtet e per istos carbónes nmudis pédibus tibi incedéndum, est. At ¡lle A cis signose múniens, fidenter) p

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz