BCCPAM000528-4-19p1d000000000

latióne defixus afflué- y Pt dimisit. Pobirnue Ne Mijus erga míseros amor me effúlsit , cum Urbs contagióso morbo primúm ,deía- de extrema annóne laboráret inó- pía , Be Nolz in Campánia dira stis grassarétur. Tanta dénique n Deum, de próximum charitáte exársit, ut Angelus nuncupári, dz Angelórum opem in vário itíne- rum discrímine experíri promere- rétur. Prophetíz dono, 8: grátia sanitátum preeditus, arcána quo- que córdium inspéxit ; ejúsque précibus nunc cibária multíplicá= ta sunt, nunc aqua in vinum con- vérsa. Tandem vigilia, jejúniis, 8r assíduis attrítus labóribus, cúm pelle tantúm , $ óssibus constáre yiderétur, quinque moléstis qué ac diútinis morbis, quos miseri- córdias Dómini appellábat, fórti- ter tolerátis, Sacraméntis muni- tus, Rome later suavíssima Jesu 8: Maríz nómina, ad ea verba, Mitis, atque festivus Christi Jesu tibi aspéétus appáreat : qua pree- dixerat hora , obdormivit in Dó- mino, prídie Idus Júlii , anno sa= lútis millésimo sexcentésimo dé- cimo quarto, «erátis sua sexagé- simo quinto: Quem plúribus ¡llús- trem miráculis, Benedíctus Déci- mus quartus solémni ritu Sauétó» tum fastis adscrípsit. Iste homo, xlyii. Léótio sanóti Evangéliisecúndim Joánnem.,. TN illo témpore: Dixit Jesus dis- cípulis suis : Ho- est pe tum meum,ut diligátis ínvicem, sicut dilexi vos. El réliqua. Homilía S. Augustini Epíscopi. Uid putámus, Fratres mei: numquídnam solum ejus de ista dileótióne mandátum est, qua Sligimos ínvicem? Non- ne est 8 áliud majus, ut diligá- mus Deum? Aut veró, de sola Deus nobis dileétióne mandávit, ut ália non requirámus? Tria cer- té commendat Apóstolus, dicens: Manent autem Fides, Spes, Chá- ritas, tria heec: major autem ho+ rum Cháritas. Et si in Charitate, hoc est, in dilectióne, concludún- tur.duo illa preecépta, major ta» 425 men diéta est esse, mon sola. De Fide ígitur nobis, quám multa mandáta sunt, quám multa de Spe: Quis potest cuncta dilígere, quis enumerándo sufficere? Se intueámur , quod ait idem Após- tolus : Plenitádo legis Cháritas. + Iste est, xiviii. Biergo Cháritas est e est, quod possit deésse? bi au- tem non est, quid est, quod pos- sit prodésse ? Demon credit, nec díligit: nemo dÍligit, qui non cre- dit. Frustra quidem ; sed tamen potest speráre véniam , qui non diligit: nemo autem potest despe- ráre, qui díligit. Itaque, ubi di- léétio est , ibi necessárid Fides, 8e Spes: 8 ubi diléétio próximi, ibi necessárió étiam dileétio Dei. Qui enim non díligit Deum ,quómodo díligit próximum, tamquam seíp- sum? Quandóquidem non diiigit 8: se ipsum; est quippe Ímpius, € iníquus: qui autem diligit ini- quitátem , non plane díligit , sed odit ánimam suam. Sint lumbi, xlyiij, Si quis vult post me, , xxii. Oc ergo preecéptum Dómini teneámus , ut nos ínvicem diligámus; 8 quidquid áliud pree- cépit, faciámus : quóniam quid- quid est áliud , bic bhabémus. Dis- cérnitur quippe 1sta diléétio ab illa dilectióne, qua se ínvicem diligunt bómines, nam ut discer- neretur, adjúnétum est: Sicut di= lexi vos. Ut quid enim díligit nos Cbristus: ni i ut regnáre póssi- mus cum Christo? Ad hoc ergo, de nos ínvicem diligámus, ut di- leftiónem nostram discernámus á cxteris, quí non ad hoc seín- vicem diligunt, quía nec diligunt. Qui autem se, propter habéndum Deum díligunt , ipsi se diligunt; ergo ut se diligant, Deum díli- gunt. Non est heec diléótio in óm- nibus homínibus;-Pauci,se prop- tereá díligunt , ut sit Deus dmnia in ómnibus. Te Deum laudámus, 13. o Laud. fiteommen