BCCPAM000528-4-19p1d000000000

m, máxime ie Rutbhénis alle dl vos 2 at ¡cre em Tevochre omai ape saté- je A celestís vue trámite ab- pimáru uismáticis. $ rráures , quámvis ex diútino morbo captus óculis, qua contió- píbus, qua sacris Confessiónibus audiendis in rectam viam redú- cere numquam destitit. Demum septuagenárius grávium infrmi- tátum dolóribus exímia patientía tolerátis , munitus Ecclesia Sa- eramentis, € Psalmis Peniten= tiálibus recitátis , Leópoli, ipso die festo S. Michaélis Archángeli, obdormivit ia Dómino, anno mil- lesimo quadringentesimo odtogé- simoquárto. Ejus vitae, atque óbi- tos sanctimónia, miraculórum fama apud Polónos prasértim, de Lithuános magbo semper in ho- nóre fuit. Quare Summus Pónti- fex Clemens Duodecimus beáti Joánnis cultum ratum hábuit, ip- súmgue á Polónis, S Lithuánis inter primários Patronos electum amplióri veneratióne coli in pós- terum Apostólica benigultáte con- céssit. Iste homo perfécit, xlvii. Léftiosanétli Evangelii secundim Lucam. N ¡llo témpore: Dixit Jesus dis- cípulis suis: Nolite timére pu- sillus grex, quia complácuit Pa- tri vestro dare yobis regnum. Et gel ya. e Homilia S. Petri Chrysólogi Episcopi. Odie Dóminus Evangélici gregis pusílla, S ténera pri- miórdia, quam blanda exhorta- tióne sit consolótus, audistis. No- lite timére, inquit, puslllus grex, guía complácuit Patri vestro dare robis regnum. Aufert spes ánxia dúbios tollit +rágtos. suipémene propéllit 8r exclúdit timórem, quando in exórdio ipsum regnum nascéntibus pollicétur : 2 niam complácuit Patri vestro dare vo- bis regnum. Quis de victu, quis de vestítu, quis de plebéjo ceusu, Br vernális céspitis vilitáte suspl= rat? De regno certus, de domi-= natióne secúrus, satis sibi Ínvidet, 383 qui elevátes ad summa, ipse se ad humilia déjicit, ad egéna depónit. iste est qui ante, xlviil. Ci Ed scire cónvenit, Pater iste quis est, vel qualis est, vel quod regoum fllis suis repromit= tit, Quis sit iste Pater, guotidie te confténte cogndscis, cum cla— mas: Pater noster, qui est in ce- lis. Qualis autem sit, ipsa Óperum maguitúdine pervidisit: ex nihlio fecit celum, terram solidavit ex líquido , montes státult ad sta= teram, mária jutra legitimos ter- minos sola preceptl auctoritáte conciúsit. Verám si regni, quod promáittit pusillis, desideras nós- cere qualiratem, ipse áperit sic dicendo : Sinite párvulos venire ad me: tálium est enim regoum culórum. ye, Sint jumbi vestri, xvii. Leia iX. 17 Sse in celo mirum est, Ín co lo vivereest majestátis: jam Are in celo quanti sit, sensus desinit estimare mortalis: d ta= men , homo, quod estimáre non potes, percepisti, Apóstolo sic di- cénte: Quod óculus non vidit, tec áuris audívit, nec in cor hóminis ascéndit, quee preparávit Deus diligéotibus se : 6: quod te meréri dúbitas, habére te, ú possidere jam cógeris confiteri. Quid ergo cum terra 15, quí idet ce- jum? Quid ¡li cum umánis, qui adéptus est jam divina? nisi forte placent gemitus , ntur labó- res, amántur a , péssima mors deléctat, de lata mala bo= mis sunt gratióra collatis. Te Deum laudámus, 11. DIE XX. JULIL Indulgértiam, lil. Hic vir despíciens. Justum dedúxit. Deus, qui beátum , 382.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz