BCCPAM000528-4-19p1d000000000

gy tegit. Super candelábrum por ponit, qui corpus suum ministério Dei súbjicit, ut supé= rior sit predicátio veritátis, 8r inferior sérvitus córporis: per ip- sam tamen córporis servitútem excelléntior lúceat doétrina , quee per ofticia corporália , id est, per vocem 8 línguam , Y ceteros córporis motus in bonis opéribus insinuátur, etiam discéntibus. Su- per candelábrum ergo ponit lu- cérnam , cóm dicit Apóstolus: Non sic pugno tamquam áerem cedens, sed castigo corpus meum, dz servitáti subjicio, ne forte áliis preedicans, ipse réprobus inyéniar. Udd verd ait: Ut lúceat óm= 2 nibus, qui in domo sunt : do- mum putodiétam habitatió- nem hóminum, 1d est, ipsum mundum propter id quod supérius ait: Vos estis lux mundi. Aut si domum quisquam vult accípera Ecclésiam nec hoc est.absúrdum: Sic lúceat, inquit lumen vestrum coram homínibus, ut vídeant bo= na facta vestra, 8 gloríficent Pa- trem vestrum, qui in ceelis est. Si tantúmmodo díceret: Sic lúceat lumen vestrum , coram homiíni- bus, ut vídeant bona facta ves- tra; finem constituisse viderétur in láudibus hóminum, quas quee- runt hypócrite, 8 qui ámbiunt ad honóres, 82 captant inaníssi- mam glórigm. Ontra quos dícitur: Si adhuc homínibus placérem, Christi servus non essem. Et per Prophé- tam : Qui homínibus placent, con- fúsi sunt, Quía Deus nihil fecit illos. Et fterúm; Deus confrínget ossa eórum, qui homínibus pla=- cent; Et rursus Apóstolus :. Non efficiamur inánis glóris cúpidi. Et ¡pse ¡iterúm:; Probet autem se homo, 8ztunc in semetípso habé- bit glóriam, 8: non in áltero, Te Deum laudámus, 11. DIE XVIL JUNIL. 327 $ Nstábat autem eo témpore Fra» trum generále Capítulum, quod in brevi celebrándum erat apud Assísium. Quod ut António per Fatres innótuit, illuc, uti erat débilis$ infirmus, utcúmque per- vénit. Solúto igitur ex more Ca pítulo, Fratribúsque ad sua cir- cumquáque loca dimissis, solus Antónius 4 nemine petebátur, Qui sicut erat innótus, ita S inútilis videbátur. Nulla igitur de se, vel litteratúre, vel cujuscúmque al= térius utilitátis hábita mentióne, ad Fratrem Gratiánum, qui tune Frátribus Romandíole preerat, devótus accéssit, rogans umíli= ter, ut ipsum á Ministro eneráli petítum colligeret, collestúmque disciplinis reguláribus erudiret. Quem idem Frater Gratiánus be nígné ger tig in Romandiolam secum duxit, locúmque solitúdi- mis requiréntem, ad eremum montis Pauli traosmísit. Ud postquam pervénit, quam- dám ibi preoptátam cellam in crypta semótam á Frátri- bus, 8 oratiónicóngruam réperit, uam suis úsibus á Fratre quo- am, qui sibi ipsi eam paráverat, impetrávit. IlJicsolitáriam, quán- túm lícuit, vitam duxit: ¡lic sa= cris meditatiónibus contra tenta= tiónes spíritum róborans, in divi- no se amóre firmáyit. 1b1 noctúr= nis vigiliis, solus in oratiónibus pérstitit: ibi se toturn dispositióni divine comméndans, sursúm fir= missimee spei ánchoram collocá- vit. 1bi enim cibo panis $ aque tanta corpus abstineotia macerá= vit, ut (téstibus his qui áderant) hora collatiónis aliquándo reditú= rus ad Fratres, nutánte pre ni= mia debilitáte, vestigio semetip- sum supportáre non posset. Ic (giturvir Dei Antónius, cúm dono sapiéntiz plenus esset, multo témpore símplicem inter símplices vitam duxit. Sic arro- gántiz fastum húmili corde de- clínans, sub indócti spécie tantum divíne grátis lumen abscóndit. Licét enim , ut ex preemíssis pa- tet , ferventíssimum domus Dei zelum habéret, tamen suo e