BCCPAM000528-4-19p1d000000000

172 se prudénter égerits quántó ma- gis Chbristus, qui nullum dam- num sustinére potest, $ pro- nus est ad cleméntiam , laudá- bit discípulos suos, si in eos, qui creditúri sibi sunt, misericórdes fúerint? Enique post parábolam íntu- lit: Et ego vobis dico: Fá- cite vobis amicos de iníquo mam= móna. Mammóna autem non He- breórum ,-sed Syrórum lingua divítiz nuncupántur , quod de iniquitáte colleótee sint. Si ergo iníquitas bené dispensáta vérti- tur in justítiam , quántó magis sermo divíinus, in quo nulla est iníquitas, qui 8 Apóstolis cré- ditus est, si bené fúerit dispen= sátus , dispensatóres suos levábit in celum? Uamóbrem séquitur: Qui fidé- lis est in mínimo, hoc est, in carnálibus, 8 in multis fidélis erit, hoc est, in spirituá-= libus. Qui autem in parvo iní- quus est, ut non det frátribus ad utendum, quod 4 Deo pro ómni- bus est creátum, iste 8 in spiri- tuali pecónia dividénda iníquus erit, ut non pro necessitáte, sed pro, persónis dofirinam Dómini dívidat. Si autem, inquit., car- náles divítias, quee labúntur, non bene dispensátis; veras Pternás- que divítias dodtríne Dei quís credet vobis? Te Deum laudámus,. rf. Ait dóminus víllico: Quid hoc 4u- dio de te? redde ratiónem yil- licatiónis tue, allelúia. Quid fáciam, quia dóminus meus áufert á me villicatiónem ? fóde- re non váleo mendicáre erubés- co: scio quid fáciam ut cúm a- mótus fúero -A villicatióne recí- piant me in domos suas, DOMINICA IX. Ateant_“4ures misericórdiz . ,tue, Dómine, précibus sup- Plicántium: 8 ut peténtibus de- sideráta concédas, fac eos; qn tibi sunt plácita postuláre, Per Dóminum. Lédtio SanSti Evanger Lacan Sec N illo témpore: Cúm. a, Pinquáret Jesus TerúsaIOnE Pro dens civitátem flevit super ilk vi dicens: Quia Si COBlOvÍsses qa, $ quidenrin hac die tua, que pacemtibi, nunc autem abscónd; sunt ab óculis tuis. Er réliqua. Homilía sancti Gregóril Para, Uod A flente Dómino | IAEA subverlas Críbitur , que A Vespas 8: Tito Fo Princí ad ta est , nullus ,-qui históri, eversiónis ejúsdem La aia Románi étenim príncipes tiántur, cúm ¿dicitur : Quia Vés nient dies in te, $ circumdá te inimici tui vallo, Hoc quod ádditur : Non relínquent iy te lápidem super lá; idem : étiam jam ¡psa ejúsdem civitatis transmi- grátio testátur, quia dum Dune ja eo-toco constrúcta: €st, ubi extra portam fúerat Dóminus Cracifn xus, prior ¡lla Jerúsalem; ut dí citur , fúnditus est eversa. “Uli ex qua: culpa eversiónis %,) sue pena fúeritilláta, sup júngitur: Ed quod non COBNÓye= ris tempus visitatiónis tuz. Creja tor quippe hóminum per incar= natiónis suse mystérium: hanc pja sitáre dignátus est : sed ipsa tía móris 82. amóris illius recordáta non est. Unde étiam per Prophé- tam in increpatióne cordis hu- máui aves coli ad. testimónium deducúntur, dum dícitur: Milvus in colo :cognóvit: tempus spum, turtur 8 hirándo $ cicónia cústo- diérunt tempus advéntussui: pópus lus autem meus non coguóvit jue dícium Dómini, Levit étenim priús Redémp- tor ruínam pérfide -civitá- tis, quam ipsa sibi-civitas non aguoscébat esse ventáram. Cuia flente Dómino recté dícitur: Quia si coguivísses 8: tu: subáudi, fe= res: que modó , quia nescis: quod 1mminet ; exúltas. Unde tk: súb- ditur:: 8t quidem: in hac die tua, que ad pacent tibi.. Cúm enim carnis se voluptátibus daret , $ wentúra mala non E ia

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz