BCCPAM000528-4-19p1d000000000

149 juxta vias tuas: Y ponam con- tra te omnes abominatiónes tuas. Et non parcet óculus meus super te, SÉ non miserébor: sed vias tuas ponam super te, 8 abomína- tiónes tuze in medio tui erunt: 6 scietis quia ego Dóminus. Indicábo tibi homo , quid sit bonum, gut quid Dóminus requi- ratá te: * Fácere judícium éz jus= uútlam, 8 solícitum ambuláre cum Deo tuo. Spera in Dómi- no, 8 fac bonitátem,6 inhábita terram. Fácere, Ec dicit Dóminus Deus: Af tiíCtio una , afñíétio ecce ve- nit. Finis yenit , venit finis, evi- gilávit advérsúim te: ecce venit. Venit contritio super te, qui há= bitas in terra : venit tempus, pro- pe est dies occisiónis, 82 non gló- riz móntium. Nunc de propínquo efiúndam ¡ram meam super te, 4: complébo furórem meum in te: WS judicábo te juxta vias tuas, Bz impónam tibi ómnia scélera tua. Et mon parcet óculus meus, nec miserébor, sed vias tuas impó- pam cibi, Ex abominatiónes tus in medio tui erunt: 8 sciétis quía ego sum Dóminus percútiens, Angústiz, 247. Cce dies, ecce venit: egréssa est contrítio, fióruit virga, germinávit supérbia. Iníquitas surréxit in virga e ex eis, 8 non ex pópulo, neque ex sónitu eórum, $ non erit ré- quies in eis. Venit tempus, appro- pinquávit dies: qui emit, non le» tétur: 8 qui vendit, non lúgeat; quia irá super omnem pópulum ejus. Quia qui vendit, ad id quod véndidit, non revertétur, 8 ád- huc in vivéntibus vita eórum. ke. Misit Dómiuus, 247. FERIA QUINTA. De Ezechiéle Prophéta. T fadus est sermo Dómini ad me dicens: Fili hóminis, va- ticináre ad Propbétas Israél, qui rophétant : 8: dices propbetánti> us de corde suo: Audite yerbum Dómini: hec dicit Dóminus Deus: Ve Prophétis insipiéntibus, qui sequúntur spíritum suum, 8 ni- hil vident. Quasi vulpes in desér= tis, Propbéte tui Isratl erant, Non ascendistis ex que opposuístis re ee Israél, ut starétis in prerljo on Dómini. Vident vana, y; divin mendácium, dicéntes: Air part mus: cúm Dóminus non má €e0s: E perseverayér a re sermónem. “nt confirm Vidi Dóminym, 245. Umquid non visión; sam vidistis, Er vid nem mendácem locáti estis? dícitis, ait Dóminus: cúm non sim lucútus. Proptérea has dicit Dóminus Deus: Quia loci estis vana, 8z vidistis mendácj ídeó ecce ego ad vos, dicit Domi= nus Deus. Et erit manus mex qe E Prophétas, qui vident divinant mendácium: 0 to silio pópuli mei non:erunt, kl iy scripiúra domus Israél non seri béntur, nec in terram 1sraél ¡ga grediéntur: 8x sciétis quia ego Dóminus Deus. Ed quód deotpe. riot pópulum meum, dicéntes Pax, Q non est pax: 8 ipse adj ficaábat paríetem, illi autem lipjé bant eum luto ábsque páleis. Aspice, Dómine, de sede, 245. lc ad eos, qui liniunt absque 22 temperatúra , quod casúr sit: erit enim imber inúndans,k dabo lápides pregrándes d irruéntes, 8 ventum procélle di sipántem. Síquidem ecce cecidit partes: numquid non dicétur yo- is: Ubi est litúra , quam linistis? Proptérea heec dicit Dómivos Deus : Et erúmpere fáciam spiri- tum tempestátum in indignatióoe mea, 8 imber inúndans in furó= re meo erit: 8z lápides grandes in ira in consuníptiónem. Et dés- truam pariétem , qúem linistis absque temperaménto. Aspice, Dómine, 245. FERIA SEXTA. De Ezechiéle Prophéta» T faétus est sermo Dómini ad 4 me, dicens : Fili hóminis, quid fiet de ligno vitis, ex ómoi- bus lignis némorum , que sunt in: ter ligna silvárum? Numquid tollétur de ea lignum, ut fiatopus aut fabricábitur de ea paxillus, ut depéndeat in eo quodcúmquevas? Ecce igni datum est in escam: utrám-