BCCPAM000528-4-19p1d000000000

; niibiló duxit in unum Mar= cil míttere manus suas. Tribulatiónes , 215» Udieratenim, quod essetgen- tis Jude : magísque véluit emnem Judeeórum, qui erant in regno Assuéri , pérdere natióvem. Mense primo( cujus vocábulum est Nica) anno duodécimo reg- mi Assuéri, missa est sors im ur= fam, que Hebráiceé dícitur phur coram Aman , quo die, 3 quo mense Gens Judxeórum debéret intérfici: 8z exivit mensis duodé- cimus ,han vocátur Adar. Benedicat, 215. FERIA QUARTA. De libro Esther. yUe cum audísset Mardo- 2 dit yestiménta sua, > y est Sacco , q gens cínerem cápiti : Sr in platéa médiz civitátis voce ma cla= mábat, osténdeos amaritúádinem áoimi sui, 8: hoc ejulátu usque ad fores palátii jens, Non enim erat lícitum indútum: sacco áu- lam Regis intráre. Ia ómboibus quoque provínciis, óppidis, ac lo- cis, ad que crudéle Regis dogma pervénerat, plangtus ingens erat apud Judwos, jejúnium , ululátus, fletus , sacco E: cínere multis Pro strato uténtibus. Ingréssee au- tem ds Esther, 8: eunú- chi, nuntiaverántque ei. Quod áu- diens consternáta est: 8 vestem misit, ut abláto sacco indúerent eum: quam accípere nóluit. Ac= citóque Athach-eunúcho , quem Rex minístrum ei déderat , pre- eépit el ut iret ad Mardocheum, SY dísceret ab eo cur hoc fáceret, Nos álium, 216, Gressúsque Athach , ivit ad Mardocheum stántem in pla- ié4 civitátis ante óstium paKtii: qui indicávit ei ómnia, que ac- ciderant quómodó Amán promi= sísset, ut ¡o thesáuros Regis pro Judeórum- nece inférret argén= tum. -Exémplar edícti, quod pendébat in nu, dedit ei, ut Regínz osténderet, 8: monéret eam, ut intráret ad Regem, de deprecarétur eum pro pópulo suo. Ue «quee Mar: - 4» ,Brev.Ord.Copp. II. o 217 xerat. Que respóndit ei , Er jus- sit ut diceret Mardocheo: Om- nes servi regis, 8 cunctee, quee sub ditióne ejus sunt, norunt pro= vincise, quod sive vir, sive múlier non vocátus, intériús átrium Re- gis intráverif, absque ulla cunc= tatióne statim interficiátur, visi forté Rex áuream virgam ad eum teténderit pro signo clemenriz, atque ita possit vívere Ego Ígi- tur quómodó ad Regem intráre pótero que trigínta jam diebus pon sum vocáta ad eum? Confórta me Rex, 215. “+ Uod cúm audísset Marda- cheeus: rurshám mandávit Es- e ther, dicens: Ne putes quád ánimamtuam tantúm líberes, quia ia domo regis es pre cunótis Ju- deis: si enim nunc silúeris, per jam occasiónem liberabúntur Judei, KK tu, Si domus patris tui períbitis. Et quis novit utrum id- circo ad regnum véneris, ut ja tali témpore pararéris ? Rursúm- que Esther hec Mardochxo ver- ba mandávit: Vade E cóngrega omnes Judweos, quos in Susan re- peréris, € oráte pro me. Non comedátis 6: non bibátis tribus diébus, 8r tribus nóctibus, € ego cum ancíllis meis similiter jeju= nábo, 8 tunc ingrédiar ad Regem contra legem fáciens, non vocáta, tradénsque me morti 8: perículo. Ivit ítaque Mardochewus, dz fecit ómnia, que ei Esther preecéperat, Spem in álium, 215. FERIA QUINTA. De libro Esther, le áutem tértio indúta Es- ther regálibús vestiméntis, SúStetit in átrio domus réziz, quod erat interius, contra basíli- cam Regis: at ¡lle sedébat super sólium suum in consistório palá= ui contrá óstium domus. Cúmque vidisset Esther reginam stántem, plácult óculis ejus, 8 exténdit contra eamvirgam áuream, quam tenébat manu. Se accédens, 0s- culáta est summitátem virge ejus. Dixítque ad eam Rex: Quid vis Esther regina 2 que est petítio tua ? étiam si dimídiam partem regni: petferis dábitur tibi. At illa respóndit: Si aq placet , Óbie= cro ut vénias me hódié , Se K Amia