BCCPAM000528-4-19p1d000000000

ti bonus odor Sumus Deo ia i loco. y e ufficiébat nobis 205» "1 ergoreéta ópera ágimus, qui: ) ue opiniónis bone odóre Ec- clésiam respergámus, quid ¡a mioi córpore , Misi unguéntum, fándimus ? Sed secús pedes Jesu múlier stetit: coutra pedes enim Dómini stétimus, cum in peccá- tis pósiti, ejus itinéribus renitebá= mur, Sed si ad veram penitén- tiam post peccáta convértimur, jam retró secus pedes stamus, uia ejus vestígia sequimur, quem mpugnabámus. Lácrymis múlier pedes ejus riu + quod nos quoque veráciter, ágimus , si quibúslibet últimis membris Dómini percom- passiónis affeétum ioclinámur: si Sanétis ejus in tribulatióne com= pátimur, si eórum tristítiam, nos" tram putámus. Benedícite, 205... 24 11373 Apíllis ergo pedes Dómini tér- Y gimus, quando Sanétis ejus, quibus ex charitáte compátimur, étiam ex bis, quíe nobis supér- fiuunt, miserémurs quátenus sic mens per compassiónem dóleat, ut étiam larga manus, affestum dolóris osténdat. Rigat namque lácrymis Redemptóris pedes, sed capíllis suis non tergit, qui ut- cúmque proximórum dolóri com- pátitur, sed tamen eis ex his, quee sibi supérfluunt, non miserétur, Plorat, 8 non tergit, qui verba quidem dolóris tríbuit, sed non ministrándo que desunt, vim do- lóris mínimé abscíndit. Osculátur múlier pedes, quos tergit : quod nos quoque plené ágimus, si stu- dióse dilígimus, quos ex largitáte continémus, me gravis nobis sit necéssitas próximi; ne ipsa nobis ejus indigéntia, que sustentátur, fiat onerósa ; dr cúm manus neces- sária tríbuit, ánimus a dileótióne torpéscat. TemPus est , 206. Múlier, que erat in civitáte pec- cátrix , stans retró secus pedes Dó- mini, lácrymis coepit rigáre pe- des ejus, 6 capíllis cápítis sui tergébat, E 'deosculabátur pedes ejus, É unguénto ungebát, 209 ThResta, queesumus omnipotens Deus: ut observatiónes sa- cras ánnua devotióne recoléntes, éx córpore tibi placeámus, Sr men- te. Per Dómiuum. Y SABBATO Me A 4 y 7 dd LéGio santti-Evangélil secúndim . Lucam. IN illo témpore : Dicébat Jesus JL turbis hanc similitádinem: Ar- borem fici habébat quidam plan tátam in vínea sua, venit quée- reos fructum in illa, 8 non invé- nit. Et réliqua. Homilía sancti Gregórii Pape. as Womilla 31, ln Lvabgtilll. “*0 minus ac Redémptor noster a * Evangélium suum ali- quándo yerbis, aliguándo rebus lóquitur: aliguándo áliud verbis, atque áliud rebus, aliquándo au— tem hoc verbis, quod rebus. Duas étenim res ex Evangelio fratres audistis: ficúlneam infructuósam, 82 mulíerem curvam, $ utríque rei est pletas impénsa. lllud au= tem dixit per similitádinem , is tud egit per exhibitiónem. Sed hoc signíficat ficúlnea infructuó- sa, quod múlier inclináta: 6 hoc ficúlnsa reserválta , quod múlier erécta, Tribulatiónes, 206. Mid arbor fici, nisi humánam natúram desígnat ? uid múlier inclináta, nisi eám- dem natúram sigoificándo de- núntiat? Que 8 bene plantáta est sicut ficus, 8 bené creáta si- cut múlier, sed in culpam pro- pria sponte lapsa, neque fructum servat ANP neque statum rectitúdinis. Ad peccátum quippe ex voluntáte córruens, quia frue- tum obediéntiz ferre nóluit, sta- tum rectitúdinis amíisit. Que ad Dei similitádinem cóndita, dum in sua ,dignitáte non pérstitit, quód plantáta, vel creáta fúerat, serváre contémpsit. Tértió dómi- nus vínez ad ficúlneam venit, quia natáram géneris humáni an- te legem, sub , SUD grátia ex- pec-

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz