BCCPAM000528-4-19p1d000000000

202 8 qui summa jam dona percé- pit, side accéptis extóllitur, cune= la que accéperat , amíttit. Non abscóndas me, Dóminue, a ”fácie tua: manum tuam longé fac á me: " Et formido tua non me térreat. Córripe me, Dó- mine, in misericórdia , non in fu= róre tuo, ne forté ad víbilum rédi= gas me. Et. Glória Patri. Et. Quis mihi tríbuat, ut in in- férno prótegas me, 8 abscóndas me, donec pertránseat furor tuus, Pómine, nisi tu, qui solus es Deus? Et constítuas mibi tempus ia quo recordéris mei? Numgquid sicut dies hóminis, dies tui , ut queras iniquitátem meam, cúm sit nemo, qui de manu tua pos- git erúere? Et, p Duo Séraphim clamábant alter ad álterum:” Sanétus,sanc- tus, sapétus , Dóminus Deus Sá- baoth:” Plepa est omnis terra glória ejus. 4» Tres sunt qui tes- timónium dant in ceio,. Pater, Verbum, dz Spíritus sanétus, 8z hi tres unum sunt Sanélus. Gló- ría Patri. Plena ERIA SECUNDA. De libro Job. Ddidit quoque Job, assúmens parábolam suam, 8 dixit: Vivit Deus, qui ábstulit judícium meum , Y Omnípotens, qui ad amaritúdinem addúxit ánimam meam. Quia donec súperest há- Jitus in me, Er Spíritus Dei in náribus meis, noo loquéntur lá= bia mea jniquitatem , nec lín= gua mea meditábitur mendácium. Absit A me ut justos vos esse jú- dicem: donec deficiam , non re- cédam ab innocentia mea. Versa est, 198. Ustificatiónem meam, quam capi tenére non déseram : ne- que enim reprehéndit me cor meum in omni vita mea. Sit ut ím- Plus, inimicus meus:$ adversárius meus, quasi iníquus. Qué est enim spes hypócritee, si aváre rápiat, 8 von líberet Deus ánimam ejus? Numquid Deus dudiet clamórem ejus, cum vénerit super eum an- pústia:? Aut Póterit in Omnipo- ténte delectári , 81 inyocáre Deum omui tempore? Utinam, 198, Océbo vos per ma quee Omnípotens h; abseóndam. Ecce, vos ni Dum dy tis, S: quid sine cans químini? Hzc est , ímpii apud Deum, vioientórum , quam ab Omni ténte suscípient. Si multi tic fúeriot filii ejus, in gládio G« nepótes ejus non Saturabúnty pane. Qui réliqui fúerint ex : sepeliéntur in intéritu, 8 vidua jllius non plorábunt, Quare detraxístis, 197, FERIA TERTIA De libro Job. Apiéntia ubi invénitur 34 quis est locus ¡ntelligéntia? Nescit homo prétium ejus , pe invébitur in terra suáviter Y véntium. Abyssus dicit : Noné in me : 8 mare lóquitur ; Nos est mecum. Non dábitur dun obrizum pro ea, nec appendétur vana lo. rs hómi 8 hereda argentum in commutatióne tu, * Non conferétur tinétis Indizq lóribus , nec lápidi sardónyca pretiosíssimo, vel sapphiro, ladúta est, 197. ' On adaequábitur el dur l vel vitrum , nec commut- búntur pro ea vasa áuri: Exile sa € eminéntia nun memorabín: tur comparatióne ejus : trábitur autem sapientia de occóltis. Non adequábitur ej topázius de E- tiópia , nec tinCtúre mundísinz componétur Unde ergo sapientia venit? 8 quis est locus ¡ntelli- gentiz ? Abscóndita est ab óculk ómnium vivéntium, vólucres qui- que cli latet. Perditio $ mos dixérunt: Auribus nostris aude vimus famam ejus. Páucitags diérum., 197. Eus intélligit viam ejus,€ * ipse novit locum illius Ip enim fines mundi intuétur;$ ómnia , que sub colo sunt, rés picit Qui fecit ventis pondus,ú aquas apgéndit in mensóra. Quit do ponebat plúviis legem, E viam procellis sonántibus: tunc vidit lllam, 8 evarrávit, 8 preparí- vit, 8: investigávit, Et dixit hó- mini: Ecce timor Dómini, pon