BCCPAM000528-4-19p1d000000000

si, 82 non óritur: Ez stéllas cláu- dit quasi sub signáculo. ji ex- téndit celos solus, €: gráditur su=- per fluctus maris. Qui facitarctó> rum, dx Oríona, $ Hyádas, 8 interióra Austri, Qui facit mag” na, de incomprehensibilia, $ mi- rabília , quórum non est púmerus. Anteguam cómedam , suspiro, € tamquam Ep so aque, sic rugítus meus: quía timor, quem timébam, evénit mihi de quod yerébar ¿ecidit: nonne dissimulá- vi? nonne silui 2 nonne quiévi? Et venit super me indignátio. Ecce mon est auxilium mihi in me, 8 necessárii quoque mei recessérunt á me, Et. » 1 vénetic ad me, non'vidébo Y eum:si sol intél- test: Cur ita facis? , Cujus Ire nemo resístere potest, 81 sub quo curvántur qui portant or- bem. Quántus ergo sum ego , ut respóndeam ei, 8r lóquar verbis meis cum eo? Qui étiam si ha- búero quidpiam justum , non res- pondébo, sed meum júdicem de- precábor, Et cúm iavocántem ex- audíerit me, non credo quod audíe- rit vocem meam. In túrbine enim cónteret me, 8 multiplicábit vúl- nera mea étiam sine causa. . Quare detraxístis sermónibus veritátis : ad increpándum ver=- ba compónitis, $ subvertere ni- tímini amícum vestrumtbw Ve- rúmtamen que cogitástis explé- 109 justum est, judicáte: 8 hon iaveniétis in língua mea iniquitátem. Verúmtamen. Gló- ria Patri. Verúmtamen. Ex libro Moráliut S. Gregórii Papz. EréSCio, quod ifá Sit, 8 quod non justificábitur homo Compósitus Deo. Homo quippe Deo non compósitus justítiam See cipit, compósitus amíttit + quia quisquis se auctóri bonórum cóm- parat, bono se, quod accéperat, privat. Qui enim accépta bona sibi árrogat, suis contra Deum donis puguat. Unde ergo despéc- tus erígitur, dignum est, ut eréc- tus inde destruátur, Sanctus autem 201 vir, quíia omne virtútis nostre méritum esse vítium cónspicit, si ab intérno árbitro districte judi- cétur, recté subjángit: Si volúe- rit conténdere cum eo, non pó- terit respondére el unum pro mille. 35 . Indúta est caro mea putrédi- ne, Se sórdibus púlveris cutis mea áruit, 8 contrácta este. Memén- to mei , Dómine, quóniam ven= tus est vita mea. ». Dies mei velócius transiérunt, Ta á te- xénte tela succíditur, 8 consúmp- ti sunt absque ulla spe. Meméntóo; N Scriptúrá Anta millenárius númerus pro uniyersitáte so= Met jotélligi. Hinc étenim Psal- místa ait: Verbi, quod mandávit in mille generatiónes: cum pro- fécto constet, quod ab ipso mun- di exórdio usque ad Redemptóris advéntum per Evangelístam non ámplins qóam septuagínta, Se ma tem p . ¡ed numeréntur. Quid ergo in millenário número, nisi ad proferéndam novam sóbolem perfécta univérsitas praescíte ge- neratiónis exprímitur ? Hine 8: per Joánnem dícitur : Et regnábunt cum eo mille annis: quía vidéli- cet regnum sancte Ecclésis uni- versitátis perfectióne solidátur, Páucitas diérum meórum fi- hiétur brevi : dimítte me, Dó- mine, -ut plangam páululúm do- lórem meuma Antequam yadam ad terram tenebrósam , Ge opér- tam mortis calígine. Manus tue, Dómine, fecériht me, 8 plasmavérunt me totum in cir- cúitu, 6 sic repénte preecípitas me? Antequam. Via vér0 motas décies mul- tiplicáta in denárium dúci- tur, denárius per semetip= sum ductus in centenárium dila- tátur, quí rursus per denárium ductus in millenárium ténditur: cúm ab uno incípimus, ut ad mil- lenárium veniámus, quid hoc lo- co unius apocllerian nisi bene vivéndi initium, quid millenárii númeri amplitúdine , nisi ejús- dem honze vite perfectio desig- nátur? Cum Deo autem contén- dere, est, non el tribúere, sed sibi glóriam sue virt arrogáre. Sed sanctus vir 9 $