BCCPAM000528-4-19p1d000000000

179 déntiz tux. In ómnibus viis tuis cógita ¡llum, 8 ipse diriget gres» sus tuos y Ne derelínguas me, Dómine, ater € duminátor vit mex, ut non córruam in couspeétu adver- sariórum meórum :* Ne gáudeat de me inimicus meus. Appre- hénde arma $ scutum, 8: exúrge in adjutórium mibi. Ne gáudeat, E sis sápiens apud temetípe sum; time Deum , kx recé- de á malo: sánitas quippe erit umbílico tuo, kz irrigátio dssium tuórum. Honóra Dóminum de tua substántia , €: de primítiis ómnium frugum tuárum da ei: dl implebúntur hórrea tua saturitá- te, vino torculária tua redun- dábunt. Magna enim sunt judícia tua, Dómine , 8: inenarrabília ver ba tua; * Magnificásti pópulum tuum, Sr honorásti. Transtu= lísti- llos per mare Rubrum, 8 transyexístií eos per aquam ní- miam. Magnificási. hy Isciplinam Dómini, fili mi, ne abjícias : nec deficias cúm 49 eo corríperis: quem enim dín Jigit Dóminus, córripit : 8: quasi pater in filio cómplacer sibi, Beá4- tus homo, qui ínvenit: sapiéntiam, 8 qui áfMuit prudéptia : mélior est acquisitio ejus negotiatióne ar- semi, 8 auri primi $ puríssimi ruétus ejus : pretiósior est cunc= tis ópibus : 8 dmnia, quee desi- derántue, huie non valent com- parári, Que suat in corde hóminum, Oculi tui pident, Dómine, € in Jibro tuo ómunia scribéntur: * Ho- mo videt in fácie , Deus autem in corde, Omnia enim corda scrutátur, 8 univérsas méntium cogitatióges intélligit. Homo. Gló- ria Patri. Homo. FERIA TERTIA. De Parábolis Salomónis. 1i mí, atténde ad sapiéntiám meam , € prudéntisw mex Jírelina áurem tuam , ut custó- dias cogitatiónes, 8 disciplinam Jábia tua conséervent. Ne attén= das fallácise mutíeris. Favus enim distíllans lábia meretricis, $ ni- tídius óleo guttur ejus. Novyíssi- ma autem illius amára qu; syathium , 8 acúta quasi aaid biceps. Pedes ejus descenduiis mortem , ad_Ínferos E in jMíus pénetrant, Per sémporos tz non ámbulant, vagi vo sus ejus , 8 investigabijen oe Bs Prebe fili cor mihi, Y tui vias meas custódiant: 4 addátur grátia cápiti tuo. y Y tende fili mi sapiéntiam m SK ad elóquium meum Joclina as rem tuam. Ut addátur, * Unc ergo, fili mi, audi me ne recédas á verbis oris me Longe fac ab ea viam tuam, 4 ne appropínques fóribus doy ejus. Ne des aliénis ho tuum, 8 annos tuos crudéli forte impleántur extránei viribo tuis, 8 labóres tui sint ig aliéna, Y gemas in TOV Íssimi, queno consúlmpseris carnes tuy corpus tuum , Gr dicas: (y detestátus sum disciplinam, kin crepatiónibus non acquiévit q meum, nec audivi vocem doc. tium me , $ magístris non ix clinávi áurem meam? fr, Inítium, 177. Uare sedúceris, fili mi, y aliéoa , € fovéris in sm altérius?2 Réspisit Dómins vias hóminis , OMnes gres ejus consíderat. Iniquitátes ye cápiunt íimpium , € fúnibus pi catórum suórum constringitur.)» se moriétur, quia non hábuité: ciplinam,€ in multitúdine sy Utizw suse decipiétur. Verbum iníquum, 177. FERIA QUARTA. De Parábolis Salomónis. Umquid non sapiéntla cl mitat, Ex prudéntia dalw cem suam? In summis, excelsis- que vertícibus supra yiam, in mé diis sémitis stans , juxta porta civitátis in ipsis fóribus ldyuitur, dicens : O viri, ad vos clámilo, Sí vox mea ad filios hóminum Intelligite, párvuli, astútiam,€ insipientes animadvértite. Audile, quóniam de rebus magnis loc túra sum : 82 aperjéntur lába mea , ut reóta predicent. Dómine Pater, 177.