BCCPAM000528-4-19p1d000000000

fuit aliquándo fam grandis nátio, que hábeat deos appropinquántes sibi, sicut ádest nobis Deus nos= ter. Unigénitus síquidem Dei FÍ- 3 lius, sue pe me nos esse participes, natúram nostram odEs ut hómines Deos fáce- A - Ñ y ret factus homo. Et hoc Ínsuper, quod de nostro assúmpsit, totum nobis cóntulit ad salútem. Corpus namque suum pro nostra reconci- liatióne in ara crucis hóstiam ób- 2 tulit Deo Patri; sánguinem suum fudit in prétium simul € lavá- crum, ut redémpti á miserábili E servitúte , á peccátis ómnibus 2 mundarémur. Ut autem tanti be- neficiijugis in nobis manéret me- 2 mórla , corpus suum in cibum, 8r sánguinem suum in potum, sub - spécie panis $ vini suméndum, - fidélibus derelíquit, > Cenántibus illis accépit Jesus anem , 8r benedixit, ac fregit, deditque discípulis suis, Sr ait: 9 Accípite, 8 camédite: hoc est corpus meum, H, Dixérunt viri tabernáculi mei: Quis det de cár= . wibus ejus, ut saturémur? Accí- pite. Christus perpétuz. Y. Pretiósum 8 admirándum convívium , salutíferum, 8 omai suavitáte replétum ! Quid enim hoc convívio pretiósius esse test ? in quo non carnes vituló- um, bircórum , ut olim in Le- ge, sed nobis Christus, suméndus ropónitur verus Deus. Quid hoc acraménto mirabílius ? in ¡pso namque panis $ vinum in Chris- ti corpus 8 sámguinem substan= tiáliter —convertúntur : ideóque Christus Deus € homo perféctus sub módici panis 8 vini spécie continétur. Manducátur ítaque á fidélibus, sed mínime lacerátur: quinimo diviso Sacraménto, sub quálibet divisiónis partícula Ínte- ger persevérat. Accidéntia autem sine subjécto in eódem subsístunt, ut fides lncum hábeat, dum visí- bile invisibiliter súmitur aliéna spécie occultátum , 8z sensus á de- ceptións reddántur immúnes, qui de accidéntibus júdicant sibi motis. Ik Accépit Jesus cálicem , post- Guam cenávit, dicens: Hic calix Dbovum testaméntum est in meo Sánguine:; % Hoc fácite in meam tn festo Corporis Christi, rrs commemoratiónem. Y. Memótia memor ero, 8: tabéscet in me mima mea. Hoc. enedictio. Ignem sui amóris. lo vi llum étiam Sacraméntum est isto salúbrius, quo pur= gántur peccáta,virtútes augéntur, 8 mens ómnium- spirituálium charísmatum abundántia impin- guátur. Offértur in Ecclésia pro vivis, 8: mórtuis: ut ómnibus pro= sit, quod est pro salúte ómbium institátum. Suavitátem dénique hujus Sacra ménti nullus expríme- re súfficit, per quod spirituális dulcédo in suo fonte gustátur: Gz recólitur memória ¡llius, quam in sua passióne Christus £o0ns- trávit, excellentíssimecharitátis. Unde ut ártivs hujus charitátis imménsitas fidélium córdibus in- figerétur , in última cena, quan- do Pascha cum discípulis celebrá= to, transitárus erat de hoc mun-= do ad Patrem, hoc Sacraméntum instítult, tamquam passiónis suse memoriále perénne, figurárum véterum impletivum , miraculó- rum ab ipso faétórum máximum: €: de sua contristátis abséntia so= Játium singuiáre relíquit, Bh»Ego sum panis vitee : patres vestri manducavérunt manna ¿o desérto 8: mórtui sunt. * Hic- est panis de colo descéndens, ut si quis ex ipso mandúcet, non mo- riátur. $. Ego sum panis vivus, qui de colo descéndi: si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in =térnum. Hic. Glória Patri, Hic. la t lo Noftarao Antiphona. Introibo ad altáre Dei, sumam Christum, qui rénovat juventú- tem meam. , Psalmus 42 , Udica me, Deus, de discérne causam meam de gente non sanóta :* ab hómineiniquo, 8: dolóso erue me. Quia tu es,Deus, fortitúdo mea;* quare me repulísti ? 8 quare tris- tis incédo, dum afflígit me ini- micus ? Emítte lucem tuam bx veritá- tem tuam:* jpsa me deduxérunt, Sí adduxérunt im montem sanc- tum tuum , 8 in tabernácula tua. Et introíbo adaltáre Dei: * ad Deum qui letíficat juyentútem IMEAM. Con-