BCCPAM000528-4-18p1d000000000

1xxvj Léctio santti Evangélii secúndum Lucam. N illo témpore: Ingréssus Jesus perambulábat Jericho. Et ec- ce vir nómine Zacheus: E hic -Princeps erat publicanórum, € ip- se dives. Et réliqua. Homilía venerábilis Bedx Presbyt, Ue Impossibilia sunt apud hó- mines, pr sunt apud Deum. Ecce euim camélus depósita gibbi sárcina per forá- men acus transit, hoc est, dives 82 publicánus, relífto ónere divi- tiárum, contémpto censu fráu- dum, angústam portam , artám- que viam, que ad vitam ducit, ascéndit. i mira devotióne fi- dei ad vidéndum Salvatórem, quód natúra minus habuérat, as= cénsu supplet árboris: atque íded justé,. quamvis i rogáre non áudeat, benediótiónem Domínicz susceptiónis , quam desiderábat, accépit. Domus mea »1xx. ff Ysticé autem Zacheeus qui y interpretátur justificátus, credéntem ex Géntibus pópulum signíficat. Qui quantó curis seecu- láribus occupátior, tanto flagítiis depriméntibus erat faltus humí= lior. Sed ablútus est, sed sanótiti= cátus, sed justificátus in nómine Dómini nostri Jesu Christi, 6 in spíritu Dei nostri. Qui intrántem Jéricho Salvatórem vidére quere- bat, sed pre turba non póterat: qui grátiz fidei, quam mundo Salvá- tor áttulit, participáre cupiébat, sed inólita vitiórum consuetú= do, ne ad votum perveniret, obstíterat. Lápides pretiósi, Ixxj. FXAdem namque turba nóxiz HL consuetúdinis, que suprá coe- cum clamántem, ne lumen péte- ret, increpabat: étiam suspicién- tem publicánum, neJesum vídeat, tardat. Sed sicut ceecus turbárum voces magis ac magis clamándo devicit: ita nos necésse est, turbze nocéntis obstáculum altióra téndo transcéndat, terrena re- ínquat , árborem crucis ascéndat. Sycómorus mamque (que est ar- bor fól E cane PAnDrO siii seg nis celsa DuUncUpA dícitur. Et éadem que credéntes mínica cru crédulls irridetur yuca, adi Te Deum laudam T Us. 11, A Diz, De Sermone S. AO z Dl Rgo dica Hóva Led CONstraStis pen són rule er atté no nómia! hódiee ¡mus á nobis debéri Pd ar tándem: e vestree cón > == eedificat os Sedan unc autem se gruus erit siin se 4liquid sa tiónis habeat, quod utilititi ¿nin márum vestrárum, Deo vos intén riús sdificánte , proficiat. Quid hic fatum corporáliter vidémis in pariétibus, spiritáliter fat in méntibus, 8: qudd hic per cérnimus in lapídibus $ lígni hoc, sedificánte gráia Dei, per ficiátur im corpóribus vestris, ge. Orántibus in loco , lxviij, TD) Rincipáliter ergo grátias agá- ] mus Dómino Deo nostro, 4 quo est omue datum óptimun,€ omne donum perfeótum: € ejus bonitátem tota cordis alacritáte laudémus, quóniam ad construén: dam istam domuwm oratiónis, fi= délium suórum visitávit ánimum, excitávit affeótum, surrogávit au xílium , inspirávit necdum volén- tibus, ut vellent, adjúvit bou2 voluntátis conátus, ut” fácerent; ac per hoc Deus qui operátur in suis 8 velle 8 perficere pro bona voluntáte, hac ómnia ¡pse capis, ipse perfécit, O quam, Ixix. T quia ópera bona in conspt tu suo numguam esse permit: tE imánia, fidélibus suis quibus operántibus pa virtútis sue favórem, tríbuet condignam pr tanta operatióne mercédem. huc ámpliús agenda sunt an

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz