BCCPAM000528-4-18p1d000000000

etáte non obschra sandti- e edit indicia : vam á plis aréntibus honésté educátus, ne= glé“tis puerilibus Judis, inter en ma grammátice stúdia pietátis Svéribus ¿nimum _inténdit, jejú= aiis, oratióni, Y beatíssime Vir- ginis cúltui precipue add Fur Misericórdia vero in páuperes fult insígnis: que quidem ómnia pro= cedénte tempore quo mélids pos- set excólere, eórum número ads- cribi vóluit, qui Senis 10 Hospi- 1áali domo beáte Mariz de Scala, Deo insérviunt , unde complúres sandlitáte célebres viri prodiérunt. 1bi córporis affiiótatióne SU egro- rántium cura, dum atrox pesti- léntia grassarétur ,. incredíbili charitáte sese exércuit. Inter Ce= teras autem virtútes, castitátem, egregía forma repugnánte, sanc= tissime custodivit , úded ut eo presénte nemo umquam, ne im- pudentíssimus quidem, verbum minús honéstum proferre audéret. Honéstum fecit, xlvii. Ravi morbo tentátus, eóque ad quátuor menses patientís- sime toleráto, demum incólamis, de religiósó vitee institúto capes- - séndo deliberáre cepit: quo, ut sibi viam muniret, zedículam in extréma urbe condúxit, in quam cúm sese addidisset, asperrimam omni ex parte vitam trahébat. Deum assidué orans, ut , quid si- bi sequendum esset , ostenderet, quare divínitús faótum est, ut beáti Francísci Ordinem pre ce- teris optáret, in quo humilitáte, patiéntia , aliísque religiósi hó- minis virtátibus excélluit. 1d cúm cenóbii Reétor animadvérteret, jamque ántea Bernardini doétri- nam,6 sacrárum litterárum pe- rítiam perféótam babéret, pre- dicándi ounus eidem impósuit: quo humíllimé suscépto, cúm se mi- nús idóneum agnósceret, ob yo- cis exilitátem ac raucitátem , Dei ope imploráta, non sine mirácu- lo , ejúsmodi impediménto libe- rátus est. Amávit eum, xlvil. Umgque ea témpora vitiis cri» ¿ minibúsque redundárent ,-8z cruentis factiónibus in Itália di= viana humarzáque ómnia permix- 593 ta essent , Bernardinus urbes at- que óppida concúrsans , in nómi= ne Jesu, quem semper in ore Se ore gerébat , collápsam pie- tátem morésque, verbo $ exém- plo , magna ex parte restítuit: quo factum est, ut precláre ci- vitátes eum sibi Episcopum á sum- mo Pontítice postulárent: quod iN Je munus invífta humilitáte cons- tantíssime rejécit. Dénique vie Dei imméunsis labóribus exháus+ tus, multis magnísque éditis mi- ráculis , libris étiam pié doété= que conscríptis, cúm vixísset an= nos sex ac sexagíbla, in Urbe Aquila in Vestinis beáto fine quié- vit , quem novis in dies coruss cántem signis, anno post óbi= tum sexto Nicolávs quintus Pón= tifex máximus in Sauétórum pú- merum rétulit. Iste homo perfécit, xlvii. Léctio sancti Evangéliisecúndiúnr Mattheum. N illo témpore: Dixit Petrus ad Jesum : Ecce nos relíqui mus ómnia ; 81 secúti sumus tez quid ergo erit nobis? Et réliqua. Homilía santi Bernárdi Abbátis. Idélis sermo, 82 dignum om- nl acceptióne collóquium Si= mónis Petri $ Jesu. Familiáris síquidem 8 amica salúti obedien= tia est , sed obediéntia firma 8 stábilis, quee fundáta est supra pe- tram. Mélior est enim obediéa- tia, quam víélima : 8 acquiés- cere nolle, ut peccátum ariolán- di est. Unde 8z vitee quoque ip- se Salvátor preetulit hane virt tem, éligens magis ánimam pó- nere, quám obediéntiam non im= plére. Postrémo 6 ¡ipsum nomen Jesu, quod est super omne no- men, 8: in quo itur omne ge- pu , Apóstolo teste, obediéntize remunerátio est. Iste est, qui ante, xlviif. Ibet proínde sacratíssimo huie interésse collóquio, Ex ínti- ma cordis aure percíipere que di- cúntur. Arbitror enim, verba lec— tióvis hujus ea esse , de quibus ad immortálem Sponsum á finibus terre clamat Ecclésia : Propter verba labiórum tuórum ego cus= la" secció A A A E e e pi A ÑÁZ O Ó EARRARÁ ( :— A. AAA A A AAA

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz