BCCPAM000528-4-18p1d000000000

venire consuéveras : ad le Dei non longé extra já- puam in possessióne Monastérii descendébat. Quadam veró die ve- pit ex more, atque ad eam cum discípulis venerábilis ejus descen- dit frater, qui totum diem ¡a Dei láudibus, sacrísque collóquiis du- céntes, incumbentibus jam noctis ténebris, simul accepérunt cibum. Cámque adhuc ad mensam sedé= rent, 8 intersacra collóquia tár- dior se hora protráheret, éadem Sanctimoniális fémina soror ejus eum rogávit, dicens: Queso te, ut ista pocte me non déseras, ut usque mane de celéstis vite gáu- diis loquámur. Cui ille respón= dit: Quid est quod lóqueris sa= ror? manére extra cellam nullá- tenus possum. Tanta veró erat celi serénitas , ut nulla in áere nubes apparéret. Sanctimoniális autem fémina , cóm verba fra- tris negántis audivísset , insértas digitis manus super mensam pó- suit, $ caput ia mánibus omni- poténtem Dóminum rogatúra de- Clinávit. Cúmque leváret de men- sa caput, tanta coruscatiónis , 8 tonítrui virtus, tántaque inundá= tio plúvize erúpit, ut neque vene- rábilis Benedíctus, neque fratres, quí cúóm eo áderant, extra loci limen , quo conséderant, pedem moyére potúerint. Propter veritátem , lvj. Anctimoniális quippe fémina caput in mánibus declínans, Jacrymárum fiúvium in mensam a quas serenitátem áe- ris ad plúviam traxit. Nec pauló. tárdiús post oratiónem inundátio illa secúta est, sed tanta fujt con- veniéntia oratiónis, $ inunda= tiónis , ut de mensa caput jam cum tonítruo leváret , quátenus rl idémque esset moméntum, Se leváre caput, 82 plúviam de- pónere. Tunc vir Dei inter co- rúscos , 82 tonítruos , atque iugén- tis plúviz inundatiónem, videns se ad Monastérium non posse re= meáre, capit conquéri contristás tus, dicens : Parcat tibi omnípo= tens: Deus, soror ,, quid est, quod fecísti ? Cui ¡ha respóndit : Ecce rogávi te, 8 audire me noluísti: rogávi Deum meum, 8 audívit me: modó ergo, si potes, egrés 95 dere, SÉ me dimíssa, ad Monas- térium recéde. Ipse autem exire extra tectum non valens, qui re- manére sponté nóluitin loco, man- sit invitus. Sicque factum est, ut totam noctem pervígilem dúce= rent , atque per sacra spiritális vitee collóquia, sese vicária rela= tióne satiárent, Dilexísti, lyj, Umgue die áltero éadem ve- nerábilis femina ad cellam própriam recessísset, vir Dei ad Monastérium rédiit. Cúm , ecce, post triduum ia cella consístens, elevátis in áera óculis, vidit ejús- dem soróris sue ánimam de cór- pore egréssam, in colúmbe spé= cie coli secréta penetráre. Qui, tantee ejus glórise congáudens, om- Se Deo in hyimnis y láu- dibus grátias réddidit, ejúsque óbitum Frátribus denuntiávit. Quos étiam prótinus misit, ut ejus corpus ad Monasterium deferrent atque in sepúlchro, quod sibi ipsi paráverat , pónerent. Quo facto cóntigit , ut quorum mens una semper in Deo fúerat , eórum quoque córpora nec sepultúra se- ráret. Atteréntur Regi, lvj. Símile est regnum celórum de- cem virgínib, Jvi). DIE X1, FEBRUARIL. Mi. Exáudi nos Deus, lij. é. ver B ' De virginib. : Nunc nobis ad Vírgines. ' Mx. Símile erit reg. num celórum. lvij. DÍE XII. FEBRUARIUL.