BCCPAM000528-4-18p1d000000000

um orábat, dicens: Salva me bo" na crux. Ut per. Gitur paulo post in tribúnal prodúétum., cum JBgéas cru- cls extolléntem mystéria, sibigue suam impietátem exprobrántem; diútiús ferre non posset, 10 cro- cém tolli, 82 Christi mortemimi- tári jussit. Addúttus Andréas ad lJocum martyrii, cum crucem vi- disset, longé exclamare cepit: O bona crux, que decórem ex mem- bris Dómini suscepisti» diu desi= deráta, solícite amáta, sine inter- missióne quesita , 3 aliguándo cupiénti ánimo preparáta :áccipe me ab homínibus , 6: .redde me magístro meo, ut per te me re- cípiat, qui per te me redémit. Jtaque-cruci affixus est: in qua bíduum vivus pendens, $ Christi fidem predicáre numquam inter= míttens, ad eum migrávit, cujus mortis similitúdinem concuple= rat. Que ómnia Presbyteri e Diá» coni Acháles , qui ejus passlónem scripsérunt, se Ja ut commemos ráta sunt, audisee de vidlsse testán» tur. Ejus ossa primám Constan- tico Imperatóre Constantinópo= lim, deinde Amálphim transláta .sunt. Caput, Plo Secúndo Pontí- fice, Romam allátum, in Basílica sanéti Petri collocátum est. Expándi manus meas tota die in cruce. ad pópulum non credén» tem, sed contridicéntem mibi: Qui ámbulant vias non bonas, sed post peccáta sua, Deus ul- tiónum Dóminos, Deus ultiónum líberé egit: exaltáre, qui júdicas terram, redde retributiónem su= pérbis. Qui. Glória Patri. Qui. Non me permíttas, Dómine, fá- mulum tuum á te separári: tempus est ut commendétur terre corpus meum, € mead te venire júbeas. ” po s vi ndréas veró rogábat pópu= lum, ut non impediret passi ipsius. S eo Dóminus regn - Es) ávit, exul Accipe me ab homínibus, o me magístro meo: ut er te me recípiat ui per me sos » allelúia. (gener ómines rega: - cántur , vi. ari 3 Nimis honoráti sunt amici tui, Deus. Nimis coufortátus est principátus eóruln. Pater noster. Lectio sauéti Evangélii secúndúum Matth=um. N illo témpore: Ambulans Je- sus juxta mare Galilexe, vi- dit duos fratres, Simónem, qu vocátur Petrus, Y Andream fra= trem ejus, mittéutes rete 1h máa= re. Et réliqua. - Homilía sancti Gregórii Pape. Udistis , fratres charissimi, quia ad unius jussiónis vo- ¿em Petrus 8: Andreas relíctis re- tibus , secúti sunt Redemptórem. Nulla veró hunc fácere adhuc mi- rácula viderants nihil ab eo de premio etérne retributiónis au- dícrant:; € tamen ad unum Dó- mini po e hoc, quod pos- sidere videbántur , obliti sunt. Quanuta nos ejus mirácula vidé» mus , quot fagéllis afígimur, uéntle rolnárum asperitátibus eterrómor, Y tamen vocántem seguí contémnimus ? ' Orávit sanctus Andráas, dum respiceret in colum, voce mage na clamávit 8 dixit: Tu es Deus meus, quem vidi: ne me patlárls ab implo júdice depóni: *Quia virtútem sanótee Crucis agnovl. Tu es magister meus Cbristus, quem diiéx), quem cognóvi, quem conféssus sum: tantúmmodo in ista voce exáudi me. Quia. N celo jam sedet, qui de con= AL versióne: nos ádmonet: jam jugo fidei colla Gentium súbdi- dit, jam mundi glóriam stravits jam ruinis ejus crebrescéntibus, distriéti sui judicii diem propin- quántem denóntiat ; S tamen su- érba rens nostra adhuc non vult oc sponté desérere, eS quotí= die perdit invita. Quid ergo, fra- tres charíssimi , quid in ejus ju= dicio distúri sumus, qui abamó- re preeséntis seeculi, nec precép- tis fié“timur , nec verbéribus emendámur? a. Videns crucem Andréas excla= mávit, dicens: O crux admirábi- lis, 6 crux desiderábilis,:0 £rux, que per torom muvdum rútilas: Súscipe discípulum Christi, ac per te me recípiat , qui per te S3 mó- Fr A A

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz