BCCPAM000528-4-18p1d000000000

Apostolórum péStora in- ter penetráyit no:0 sanc- tificatiónis signo: Ut in ore eó- rum ómoium génera nasceréntur Jinguárum , allelúla. jgnis divinus, non combúrens, $ illóminaos, e tributt els charis- matum dona. Ut. Glória. Ut. Ad societátem. Ed dilexérunt, inquit, téne= bras magis, quam lucem. Ibi pósuit vim. Multl enim dilexé= funt peccáta sua : multí. confessi sunt peccáta sua , quia qui contité= tur peccáta sua , $ accúsat peccáta sua, jam cum Deo facit. Accú- sat Deus peccáta tua: sl 8 tuac- cúsas, conjúngeris Deo. Quasi due res sunt, homo, Y ps uod audis homo, Deus fecit: q au- dis peccátor, ipse homo fecit. De- le, quod fecísti, ut Deus salvtt, quod fecit. Opórtet ut óderis in te opus tuum, $ ames in te opus Dei. Cúm autem coperit tibi displicére quod fecísti, indé in- clpiunt bona ópera tua, quía ac- cúsas mala opera tua. Inítium óperum bonórum, conféssio est óperum malórum. Te Deum laudámus. II. . Sic Deus diléxit mundum ,ut FÍ- lium suum unigénitum daret ; ut omnis, qui credit in ipsum non péreat , sed hábeat vitam mtér- mam, allelúia. Eus , qui Apóstolis tuís sanc= tum dedísti Spíritum : con- céde plebi tuz pis petitiónis ef- féótum : ut quibus dedisti fidem; largiáris dx pacem. Per Dómi- num. 1n unitáte ejúsdem. Si quis diligit me , sermónem meum se it: 82 Pater meus dí- liget eum, 8: ad eum veniémus, 8z mansiónem apud eum facié- Spíritus Paráclitus, allelúta. Docébit vos ómnia , allelúla. Pater noster. Ipsius píe- tas. | Jo. Evangélica leétio. Léétio santi Evangélii secúndúm Joánnem. N illo témpore : Dixit Jesu Phariseis; Amen, Pt 390 vobis 2: qui non intrat per. Ós- tium in ovile óvium, se ascén= dit aliúnde, ¡le fur est; 8: latro. Qui autem intrat per óstium, pas= tor est óvium. Et reliqua. Homilia $. Augustini Episcopi. Ominus de grege suo, 6 de óstio, quo intrátur ad ovile, similitódivem propósuit in ho- diérna lectióne. Dicant ergo Ppa- gáni; Beue vívimus. Si per ¿Ós- tium nop intrant quid prodest eis unde loriántur? Ad hoc enim debet uvicuique prodésse bene ví- vere, ut detur ¡lli semper vívere: pam cui mon datur semper víveres quid prodest:bene vívere ? Quia nec bené vivere dicéndi sun! ,qui fiuem bene vivendi, vel cecitá- te nésciunt, vel inflatióne con- témouot. Non est autem cúíquam spes vera bx certa semper viven> i, visi agnóscat vitam, quod est Christus, dz: per jánuam iutret in ovile. . Apparuérunt Apóstol isdispertÍ- te lingue tamqguam ignis, allelúia. Seditque supra síngulos eórum Spíritus sanétus, allelúia ,allelúla. Et coperunt loqui várils lin- guis, prout Spíritus sanctus da- bat éloqui ¡llis Sedítque. Diyinum auxilium. Uzrunt .ergo plerúmque ta= les hómines étiam persua= dére homínibus; ut bene vi- vant, € Christiani non sint. Per áliam partem volunt ascéndere, . rápere de occidere, non ut bonus pastor conserváre, atque sa váre. Fuérunt ergo quidam Phi hi de virtúribus 8 yitiis subtilia multa traétántes, dividéntes, des finiéntes, ratiocinatiónes acutíssi- simas concjudentes , libros implén- tes, sua sapiéntiam buccís cre- pántibus ventilántes , qui étiam dícere audérent hominibus: Nos sequímini, seótam nostram tenéte, si vultis beátée vívere. Sed non intrábant per óstium : pérdere vo- lébant, mactáre 8x occídere. uebántur váriis linguis A- póstoli magnália Dei? Prout Spí- ritus sanétus dabat éloqui illis, allelúia. Repléti sunt ones pi ño 14 ql 1 E E