BCCPAM000528-4-18p1d000000000

380 rio, secúndiim quod ait Psalmis- ta: Dirumpámus víncula eórum: ut secúri possimus dícere Dómi- no: Dirupísti víncula mea, tibi sacrificábo hóstiam láudis. Tempus est ,371. Esurréítio Dómini spes nos- tra est, ascénsio Dómini glo- rificátio nostra est. Ascensiónis hódié solémnia celebrámus. Si er- go recte, si fidéliter, si devóte, si sancté , si pié ascensiónem Dómi- ni celebrámus , ascendámus cum illo, 8 sursum corda babeámus. Ascendéntes autem non extollá- mur, nec de nostris , quasi de pró- priis méritis presumámus. Sur- sum autem corda habére debé- mus ad Dóminum. Sursum enim cor noo ad Dóminum , supérbia vocátur: sursum-autem cor ad Dóminmum, refúágium vocátur. Vi- déte, fratres, magoum mirácu= lum. Altus est Deus, érigis te, 8 fugit a te: hbumílias te, 6 descén- dit ad te. Quare hoc ? Quia ex- célsus est, e humilia réspicit, 8z alta de pepe cognóscit, Humília de próximó réspicit, ut attóllat: alta, id est supérba , de longé cognóscit , ut deprimat. Non turbétur, 372. ) Esurréxit enim Cbristus, ut spem nobis daret, quia sur g't bomo, qui móritur , ne mo- riendo desperarémus , € vitam nostram ia morte finitam puta- rémus, secúros nos fecit. Solíci- ti enim erámus de ¡psa «ánima: 8r ¡lle nobis resurgéndo de car- nis resurreciióne fidúciam dedit. Crede ergo, ut mundéris, Priús te opórtet crédere, ut póstea per fidem Deum-mereáris aspícere. Deum enim vidére vis? Audi ip- sum: Beáti mundo corde quóniam Jpsi Deum vidébunt. Prius -ergo cógita de corde mundándo : quid- quid ¡ibi vides , quod dísplicet Deo, tolle, Ascendens Christus, 372. Léítio santti Evangélil secúndim Joáunnem. N ¡llo témpore : Dixit Yfesus discípulis suis : Cúm vénerit Páráclitus, quem ego mittam vo- bis á Patre Spíritum veritátis, qui á Patre Procédi móaiu dit, Meg E A mM Perhibébit de me. Be Homilla sapai PUgustial Episgo eat L Ominus Jesus ¡ quem locútus “e digan, suis post coenam, Próxim io tamquam itárus, Úrus eos preesentia cor j ómboibus autem suis Uso Da sum matiónem seculi futdros, a séntia spiritáli , exbortátas e eos ad perferendas Persecutióna implórum , quos mundi Dómil nuncupávit: ex quo tamen e do étiam ipsos discípulos se y gisse dixit : ut scirent se Dej tía esse quod sunt; suis aUtem tiis fuísse> quod fuérunt. E Ego rogábo Patrem, 373. Elndé persecutóres 8 suo; y ipsórum , Judieós rt expréssit : ut omníno apparére étiam ipsos mundi . damadbi appellatióne conclúsos, qui Perses gis Sanétos. Cimgque de ill; Íceret, quod ignorárent eun 4 quo missus est, dk tamen q sent 8 Fílium , Br Patrem ; lg est, 8 eum qui missus est,k eum A quo missus est, (dequi bus ómnibus in áliis sermóniby jam disserúimus) ad hoc permi nit, ubi ait 3 Ut adimpleátor sr mo , qui in lege eórura scripta est: Quia ódio babuérunt megratk Si enim non abíero, Parótil tus non véniet ad vos: si auten ablero , mittam eum ad me Cúm autem vénerit jlle , dor bit vos omnem veritátem, alli lúia. $ Non enim loquétur 4 semetipso , sed quina des diet loquétur, que ventin sunt , abvnuntiábit vobis. Cu Glória. Cúm. Eínde tamquam consequée ter adjénxit , unde mu disputáre suscepimus. Com aura vénerit Paráclitus , queme mittam vobis á Patre, Spiritua veritátis , qui a Patre proc, itle testimónium perhibébit dl me : vos testimónium perb- bebitis, quia ab inítio mecum 6- tis. Quid hoc pértinet ad ill, ee díxerat. Nunc autem di ye runt, dx odéruntSK me, 8 Pr tren