BCCPAM000528-4-18p1d000000000

nerit, ne désinat propinquáre, qui cessárit accédere. Quid autem in- ter ómuia ópera Dei, in quibus humáne admiratiónis- fatigátur intentio , ita contemplatiónem mentis nostre E obléctat 8: su- perat, sicut pássio Salvatóris? Qui ut humanum genus vínculis mor- tíferze preevaricatiónis absólveret, 8 seviénti diábolo poténtiam suse majestátis occulúit, 8 infir- mitátem nostre humilitátis objé- cit. Si enim crudélis 82 supérbus inimicus consílium misericórdize Dei nosse potuisset , Judseórum ánimos mansuetúdine pótiús tem- peráre, quam injústis ódiis stu- duisset accéndere : ne ómnium captivórum amítteret servitútem, dum nihil sibi debéntis perséqui- tur libertátem, lb» Salvum me fac Deus, quóniam intravérunt aque usque ad áni- mam meam: ne avértas fáciem tuam 4 me: * Quóniam tríbulor, exáudi me, Dómine Deus meus. Inténde ánime mez, Y líbera eam: propter inimicos meos eripe me. Quóniam. Eféllit ergo ¡llum malígnitas sua : íntulit A Filio Dei, quod cunétis filiis hóminum in remédium verterétur. Fudit sánguinem justum, qui reconci- liáaudo mundo É prétium esset, póculum. Suscépit Dóminus, quod secúndúum propósitum suse voluntátis elégit. Admisit in se ímpias manus furentium ,. que dum proprio incúmbunt scélesi, famuláte sunt Redemptóri. Cujus étiam circa interfectóres suos tan- ta erat pietátis affédtio, ut de cru- ce súpplicans Patri , non se vindi- cári, sed ¡llis postuláret ignósci. Noli esse mihi, Dómine, alié- Dus: parce mihi in die mala: con- fundántur omnes qui me perse- quúntur,* Et non.coafúndar ego. Confund4:tur omnes inimici mei, qui querunt ánimam meam. Et nou. Noli esse. LéGRio sanóti Evangélii secúndum Mattheum. N illo témpore: Cúm appro- £. pinquásset Jesus Jerosólymis, 8 venisset Béthphage ad moatem Otívéti: tune misit los , dicens eis, Et qa Homilía S. Amb disoj réliqua, 40 rósii Episcopi, Ulchré relíGis Jude; : tatdrus ln affeclivuscep cat templum Dóminus ascéndit. Ha enim templum est verum, ia non ia líttera, sed in Spiritu de minus adorátur. Hoc Dei templ est, quod fidei séries, non And dum struétúra fundávit. Deserña, tur ergo qui óderant: eli qui amatúri erant. Et (dej ad moutem venit Olivéti, ut noyél las óleas ¡o sublimi virtúte plana táret, quarum mater estilla, ua sursum est, Jerúsalem. ln monte est ¡lle colestis agricola: ut plantáti omnes in domo Dei, possint viritim dícere: Ego aya tem sicut oliva fructífera in do. mo Dómini. Dóminus mecum est tamquam bellátor fortis: proptéreá persecíe ti sunt me, 8 intelligere non po tuérunt: Dómine, probas rene, 8x corda: ? Tibi revelavi causam meam. Vidisti, Domine, ini= uitátes eórum advérsum me; já= ica judicium meum. Tibi, T fortásse ¡pse mons Christus est, Quis enim álius tales fruétus ferret oleárum, non cur- vescéntium ubertáte baccárum, sed spíritus plenitúdine Géntium fe- cundárum? ipse est per quem as céndimus, € ad quem ascendi- mus. Ipse est jánua , ipse est vía, qui aperítur , qui áperlt :quí pulsátur ab ingrediéntibus, 4 2 eméritis adorátur. Ergo in casé lo erat, áx ligátus erat pulliscim ásina : non póterat solvi, nisi jus su Dómini. Solvit eum mans Apostólica. Talis aótus, falls v- ta, talis grátia. Esto talis de tu,ut possis ligátos sólvere. Dixérunt ímpii apud se 0 reíte cogitántes : Circumvenli- mus justum, quóniaal contráriu est opéribus nostris : promitile sciéutiam Dei habére, Filium Del se nóminat, 8 gloriátur Patrem se habére Deum: 2 Videámus Y sermónes illius veri sunt: 8 si est veré Fílius Dei, líberet eum de mánibus nostriss morte turplssie ma condemnémus eum. $, Tam: m quam nugáces sestimáti sumus