BCCPAM000528-4-18p1d000000000

268 bat docére Christum , nisiin mon- te Olivéti 2 Christi enim nomen á cbrísmate diétum est : chrísma autem Grecé, Latine únétio nomi- nátur. Ideó autem nos unxit, quia luétatóres contra diábolum fecit. Et dilúculo Íterúm venit in tem- plum , 8 omnis ulus venit ad eum: 8 sedens docébat eos, 8 non tenzbátur , quía houdum pati dig- nabátur. Nunc jam atténdite, ubi ab inimicis tentáta sit Dómini mansuetúdo. «Mérito hac pátimur, 262. A Ddúcunt autem ¡li Scribe 8 2. Pharisei mulíerem in adul- tério deprehénsam, 6% statuérunt eam in médio, (« dixéruntei: Ma- EE? heec múlier modó depre- énsa est in adultério : in lege autem Móyses mandávit nobis hujúsmodi lapidáre:; tu ergo quid dicis? Hzc autem dicébant ten- tántes eum, ut possent accusáre eum. Unde accusáre ? Numquid ipsum in áliquo facínore depre- hénderant, aut illa múlier ad eum áliquo modo pertinuisse dicebátur? ixit Ruben, 262, Ntelligámus , fratres, admirá- bilem mansuetúdinem in Dó- mino fuísse. Animadvertérunt eum nímitm esse mitem, nímiúm esse mansuétum. De illo quippe fúerat anté prediétum: Accíngere gládio tuo. circa femur tuum po-= tentíssime. Spécie tua, pulchri- túdine tua intende, prósperé pro- ,céde, 6 regna: propter veritá- tem , 8 mansuetódinem, 8%z justí- tiam. Ergo áttulit veritátem ut doctor, mansuetúdinem ut liberá- tor, justitiam ut cógnitor. Propter hec eum_ esse regnatórum io Spíritu sanéto Prophéta predíxe- rat. Cúm loquerétur, véritas ag- noscebátur: Cúm advyérsis inimi- cos non moverétur , mansuetúdo laudabátur. Cim ergo de duóbus istis , id est , de veritáte 8 man- suetúdine e'us inimici livóre Ye invídia torqueréntur; in tértio, id est justítia, scándalum posuérunt. Lamentabátur Jacob, 262. Inclinávit se ps G scribébat in terra : Si quis sine peccáto est, mittat in eam lápidem. Resta, quesumus emnj Deus: ut qui se afaj ua , ab aliméntis os e justitiam, á cu jejúne 0 at Per Dóminum. : ls Ratres, Scriptum est: quén; Abraham duos fio: pan ubum de ancíila , € unum de lle bera: Sed qui de ancílla, según. dúm carnem natus est: quí aut de líbera .per repromissióneg: que sunt per allegoríam diga Audi benigne Cónditos Angelis suis, 242. y Nemo te coudemnávit mállen nemo, Dómine: nec ego te con. demnábo : jam ámplits noli pep, cáre. Oncéde quesumus omnífos tens Deus, ut qui ex mé. rito nostre actiónis aflgimur, tuz grátis consolatióne respiri. mus. Per Dóminum. DOMINICA IY. Noa sit vobis. sE De libro Exodi. Oyses autem pascébat oves Jethro sóceri sui sacerdótls Madian:cúmque minásset gregem ad interióra desérti, venit 44 montem Dei Horeb. Apparulig ei Dóminus in flamma ignis de médio rubi : 8 vidébat quod ru bus ardéret, 8 non comburerétur, Dixit ergo Moyses: Vadam, vidébo visiónem hanc magiam, quare non comburátur rubus. Cer- nens autem Dóminus quid pér- eret ad videndum , vocávil eun e médio rubi, 8 ait: M0y% Móyses. Qui respóndit : Adsun. At ille : Ne apprópies, Ínquit, hue solve calceaméntum de pédi tuis; lócus enim , in quostas, let ra sanéta est. Et ait: Ego sun Deus patris tui, Deus Abraham, Deus Isaac, $e Deus Jacob. Abs cóndit Móyses faciem suam: nu enim audebat aspícere cout Deum. Locútus est Dóminus ad er