BCCPAM000528-4-18p1d000000000

Piciunt , ut ab homínibus e acentur. Miht vidétur tx ille qui dicit fratri suo: Dimítte ut tollam festúcam de óculo tuo: pam propter glóriam hoc fácere vidétur, ut ipse justus esse videá- tur. Unde dícitur ei” á Dómino: Hypócrita , éjice primum trabem de úculo tuo. Non ftaque virtus sedcausa virtútisapud Deum mer- cédem habet. Et si a reéta via paúlulim declináveris , non í0- terest, utrim ad dexteram vadas, an ad sinistram,cúm verum ¡ter amíseris. Deus dómini mei, 235. Cúm facis elegmósynam, nésciat sivistra tua, quid fáciat déextera tua. : Nchoáñta jejúnia , quesumus, _Dómine , benigno favóre pro= séquere: ut observántiam, quam corporáliter exhibémus méntibus étiam sínceris exercére valeámus. Per Dóminum. Tu autem cúm oráveris , intra in cubículum tuum , dk clauso Ós- tio ora patrem tuum. Uére, Dómine, pópulum tuum, € ab ómnibus peccátis cle- ménter emúuda + quía nulla ei nocébit advérsitas, si nulla ei do- minétur iníquitas. Per Dóminum. SABBATO. LéGio sanéti Evangelii secúndum Marcum. N illo témpore: Cúm seró es- set, erat navis in médio ma- ri, Sr Jesus solus in terra. Et reliqua. Homilia venerábilis Beda Presbyteri. Abor discipulórum in remi- gándo, 8 contrárius eis ven- tus, labóres sancta Ecclésiso yá- rlos designat : que inter undas seeculi adversántis, Sr immundó- rum flatus spirítusm, ad quiétem pátris coeléstis, quasi ad fidam Líttoris statiónem , pervenire co- nátur. Ubi bene dícitur, quia na» Brev.Ord.Capp. La 241 vis erat in médio mari, 8 ipse solus in terra : quia nonnúmquam Ecclésia tantis Gentílium pressú-= ris non solúm afflicta , sed $: fie- dáta est, ut, si fieri posset, Re- démptor ipsius eam prorsus de- seruisse ad tempus viderétur., Veni hódié ad fontem , 235- Nde ex illa vox ejus inter undas, procellásque tentatió- pum irruentium deprebénse, at- que auxílium protectiónis illius gemebúndo clamóre queréntis: Ut quid, Dómine , recessisti longe, déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne ? Que páriter vocem inimici persequéntis expónit, in .sequéntibus Psalmi subjicens: Di- xit enim in corde suo: Oblitus est Deus, avértit fáciem suam ne ví= deat usque in fivem. > , Factus est sermo Dómini, 236. Erúm ille non oblivíscitur oratiónem páuperum , neque avértit fáciem suam á speránti- bus in se: quin pótiús 8 certán- tes com hóstibus, ut vincant, ád- juvat, €: victóres in etérnum co- rónat. Undé hic quogue aperté dí- citur, quía vidit eos laborántes ia remigáudo. Videt quippe Dó- minus laborántes in mari, quam=- vis ipse pósitus in terra ; quia etsi ad horam differre videatur auxílium tribulátis impéndere, ni- hilóminúseos, ne ia tribulatiónibus deficiant , sus respéítu pietátis corróborat : 8r aliquándo étiam manifésto adjutório , viótis adver-= sitátibus , quasi calcátis sedatisque fúctuum volumínibus, líberat. Movens Abram, 237. Me étenim de die in diem que- runt, 8 scire vias meas volunt. Désto, Dómine, supplicatió- nibus nostris , de coi e: ut hoc solémne jejónium, quod animábus corporibúsque curándis salúbriter institútum est, devóto servítio celebrémus. Per Dómi- num nostrum SABBATO PRIMO Ratres , Hortómur vos , ia án yácuumn grátiam Dei re- L cio