BCCPAM000528-4-18p1d000000000

228 manébit spiritus meus in hómine in etérnum, quia caro est : erúnt- que dies illíus centurm viginti an- nórum. Gigántes áutem erant su- per terram in diébus ¡llis. Post= quam enim ingressi sunt filii Dei ad filias hóminum, illleque ge- núerunt, isti sunt poténtes á se- culo viri famósi. Ene Dixit Dóminus ad Noé: Finis útiivérse carnis venit coram-.me; repléta est terra iniquitáte eórum: Et egodispérdam eos cum terra. Fac tibi arcam de lignis leevi- gátis, mansiónculas. in ea fícies. Et ego. Idens ¿4utem Deus quod multa malítia hóminum es- sef' in terra, 8 cuncta cogitátio cordis inténta esset ad malum omni témpore , penítuit eum quód hóminem fecisset in terra. Ét tactus dolóre cordis intrinse= ceus, Delébo, inquit , bóminem, quem creávi,á fácie terre: ab hómine usque ad animábotia, á réptili usque ad vólucres.coli Pae- nitet enim me fecíisse eos. Noé ve- ro invénit grátiam coram Dómino. Not vir justus , atque perfectus cúm Deo ambulávit, /Et fecit ómanla , quecúmque, preecépit ei Deus. . Fecit siblarcam ; ut sal- varéturunivérsum semen. Et fecit, ZE sunt geberatiónes Noé: Noé vir justus atque per— féctis fuit in generatiónibus suis, cum Deo ambulávit, 6 génuit tres filios, Sem, Cham, $ Japhet. Cor- rúpta est áutem, terra coram Deo, dí repléta est iniquitáte. Cumque vidísset Deus terram esse cor= rúáptam (omnis quippe caro cor= rúperat viam suam super terram) dixit ad Noé : Finis univérse car nis venit coram me: repléta est terra iniquitáte á facie eórum , Ue ego disperdam eos cum terra. Fac tibi_arcam de ¡jignis levigá- tis.: mansiúnculas in arca fácies, $í bitúmine Unies intrínsecús, Ez extrínsecús. Er sic fáciles eam: Trecentórum cubitórum erit lon- gitúdo arce, quinquaginta cubi- tórum latitúdo, 8r trigínta cubitó- rum altitódo illius. Quadragínta dies 8: noctes aPerti suot coli, 8 ex omni car- he habénte spíritum vitee ingrés= sa sunt in arcam: ? Et clá4us» E pee Dóminus, A tículo diei illíus ingréssus est Na E > 0 st Nor in arcam, E filii ejus, Y po iilíus, 6 uxóres filiórum ejus, Et cláusit. Giória Patri. Et cláusir Ex libro sancti Ambrósil E i de Noé € Arca, Poo 'Abes , quia Irátus Dóminu, 3 est: quóniam quamvis COgi= táret, hoc est sciret, quía homo Pósitus in terrze regióne , carnem portans sine peccáto. esse non possit : (terra enim velut quidam tentatiónum Jccus est , caróque corruptele ilécebra ) tamen cóm habérent mentem ratiónis capán cem, virtutémqne ánime infísam córpori , siue consideratióne alj= qua in lapsum ruérunt, ex quo réw vocáre se nollent. Neque enim Deus cógitat sicut hómines, ut áliqua el nova succédar seaténtia, neque iráscitur quasi mutábilis: sed ideó bec legúntur, ut expri= mátur peccatóruna nostrórum acérbitas, que divínam merúerit offénsam , tamgquam eoúsque ¡n= créverit culpa, ut étiam Deus, qui naturáliter non movétur aut ira, aut ódio, aut passióne ulla, prov cátus videátur ad iracúndiam, ZEdificávit Noé altáre Dómino, ófférens super illud holocáustum, odoratúsque est Dóminus odórem suavitáris, Er benedixit ei dicens: Créscite, 8 multiplicámini,Y repléte terram. Ecce ego stá: tuam pactum: meufi vobiscum,€ cúm sémine yestro post yos. Crés. cite, initátus Est Preétérea , gudd deléret hóminem. Ab hómi- ue, firquit, usque ad pecus, Yá reptílibus usque ad volatília delé- bo. Quid leserant irrationabilia? Sed quia propter bóminem illa fac: ta erant,. eo útique deléto , prop- ter quem facta sunt, cónsequebs erat, ut étiam illa deleréntur, quia non erat qui his uterétur. Sensu áutem altióre illud manifestátur: quía homo mens est, qué est ratiónis capax. Homo euim defi- nítur, ánimal vivum, monrtále, ratiovábile. Principáli ígitur ex- tíncto , étiam sensus. ombnis ato gue