BCCPAM000528-4-18p1d000000000

216 Uli enim dixit aliquándo An- gelórum: Fílius meus es tu, ego hódie génui te? Et rursum: Ego ero ¡lli in Patrem, 6 ipse erit mihi in Fílium ? Et cúm íte- rúm Introdacit in orbem terre, dicit : Et adórent eum omnes Angeli Del, Et ad An- gelos quidem dicit: Qui facit An- gelos suos spíritus , S ministros suos flan. mam ignis. Ad Fílium áutem: Thronus tuus Deus in se- culum seeculi : Eo zquitátis, virga regni tui. Dilexisti justí- tiam, E odísti iniquitátem : prop- térea unxit te Deus, Deus tuus,óleo exultatiónis pree participibus tuis. Deus, qui sedes super thronum, 8x júádicas sequitátem , esto refú- gium páuperum in tribulatióne. Quia tu solus labórem $ doló- rem consideras. Tibi enim de- relíftus est páuper, pupíllo tu eris adjútor. Quia. T: Tu in principio, Dómine, terram fundásti : 8 ópera mápuum tuárum sunt ecli.: Ipsi eríbunt , tu autem permanébis, omnes ut vestiméntum vete- ráscent : 8 velut amiétum mutá- bis eos , £ mutabúntur : tu autem idem. ipse es, Sl anpi tui non de- ficient, Ad quem autem Angeló- rum dixit aliquándo : Sede á dex- tris meis,quoadúsque ponam ini- * micos tuos scabéllum pedum tuó- ¿+ rum? Nonue omnes sunt admi- nistratórii_spíritus, in ministe- rium missi propter eos qui he- reditátem capient'salútis? Bi A dextris est mibi Dóminus, ne commóvear: Propter hoe dilatátum est cor meum, 6 ex- pltávit língua mea. Dóminus pars hereditátis mex, E cálicis mei. Propter. Glória. Propter. Sermo S. Athanásil Episcopi. 1. persónam , rem ,. tempus Apostólici diti cognóscerent Héretici, numquam humána in Deitátem transferéntes, tam ím- pié de stulte advérsiis. Christum sese habuíssent. Id intuéri licée- bit, si inítium leétiónis dénuó repetitum probe excipias. Dicit enim Apóstolus; Multifáriam, mul- tísque modis olim est pátribus nostris pt tas: Últimis autem diébus e est nobis in Filio. Atque ita mus 10. post dicit : Perfeéta ab con trórum peccatórum purificati ipsum sedére ad déxteram pa jestátis in excélsis , tanto a rem Angelis faétum, quantó pres. tántius. nomen pre ¡llis sort] est. De eo ígitur témpore, quo me bis per Fílium Jocútus est, cum peccatórum purgátio fieret, Apo tólicum diétum mentiónem Quaudo autem nobis Jocítus ey in Fílio, aut quando purgáti, peccatórum facta aut quando na tus est homo, nisi post Pr tas, Ídque in últimis diébusa p Notas mibi fecísti , Dómi vias vitee : 'Adimplébis me la. títia cum vultu tuo: deleétatiónes in. déxtera tua usque-in finem, Tu es, qui restítues heredifi. tem meam mibi. Adimplébis, Eíndé cum narrátio instititx esset de humána Verbi dis pensatióne, deque últimis tem« póribus, consequénter commemo- rávit, Deum neque superióriba zetátibus tacuísse , sed Jocítum esse a Prophétas : de postquam Prophéts suo officio perfinái sunt , 6 lex per Angelos pronun- tiáta est, 81 Fílius etiam ad 10 descéndit, 8: ad ministrándumas- céssit ¡ tunc demum necesário subíntulit ; Tanto mélior «Angelis faStus : osténdere yolens, quantó Fílius praee servo excéllit, tant funétióne ofticioque servórum, Fílii administratiónem meliórea fuísse. Díligam te, Dómine, vir mea , Dóminus firmaméntim meum, Et refúgium mám, Liberátor meus, Deus meu adjútor meus. Et refugium. UnStiónem (gitur discérnes Apóstolus tum veterer, tun novam magba dicéndi libertátl útitur, ad Judeeos scribens Y lo quens. Propter hoc-ígitur non ll univérsum ex própria compari- tiónis ratióne dixit-, quod majt aut honorátior esset: ne quís qui- si de ejúsdem géneris , cun(0 commúnibus rebus heec verba il tellígeret: sed Ídeó melióren a un