BCCPAM000528-4-18p1d000000000

Domini sui, 81 imperábit : cujus potéstas super húmerum ejus. 7. In ipso benedicéntur omnes tribus terre, omnes Geutes sérvient ei. Ipse. Lefi ) y e A “1 Ausa autem reparatiónis DOS- tr non est nisi misericórdia ei: quem non diligeremus, nisi rids nos ipse dilígeret, Se ténebras ¿gnorántiz2 nostre sua veritátis luce discúteret. Quod per sanótum Isaíam Dóminus denúntiians alt: Addúcam cxcos in viam quam ignorábant , di sémitas quas: nes- ciébant fáciam ¡llos calcáre: 1á- ciam illis ténebras in lucem , 8 prava in diréóta. Heec verda fá- ciam ¡liis,€ nomrelinquam eos. Ef fterdn : invéntus sum , inquit,á non queréntibus me, S palám ap- párui iis qui me non interrogábant. zo. Ecce jam yenit plenitúdo tém- poris, in quo misit Deus. Fílium: suum io terras, natum de Vírgine faítum sub lege: * Ut eos qui sub legeerant redímeret. Y. Prop- ter nímiam charitátem suam, qua diléxit nos Deus, Fílium suum mi- sit in similitódinem carnis pec- cáti. Ut eos. Vod quómodo implétum sit, 1. $ Joánnes Apóstolus docet , di- %. ceos; Scimus quóniam Fílius Dei venit, Y dedit nobis sensum, ut cognoscámus verum , € simus in veró Filio ejus. Et iterum : Nos ergo diligámus Deum , quóniam ipse prior diléxit mos. Diligéndo ítaque nos Deus, ad imáginem suam nos reparat : G ut in nobis formam sue bonitátis inveniat, dat unde ipsi quoque, quod ope- rátur, operémur, accéndens scílicet méntium nostrárum lucérnas, Se igne nos suse charitátis inflám- mauús, ut non solúum ipsum, sed étiam quidquid diligit, diligámus. . Virgo Isratl,revertere ad civi- ztes tuas: 2 Usquequó dolens aver- téris? generábis minum Salva- tórem , oblatiónem nova m iu ter- ra: * Ambulábunthómines insal- vatióuem. y, In charitáte perpé= tua diléxi te: ideo attráxi te mí- serans tui. Usquequó. Glória Patri. Ambulábuut. Gábriél Angelus, rant, rel AOUpnraonsa Celi enár- Fsail, 10. Léttio santi Evangélii secúndum Adyentua 123 Lucam., Nno quintodécimo ImpériiTi- E bérii Cesaris , procuránte Póntio Piláto Judream. Et réliqua. Homilía sanéti Gregórii Pabuee Ex Homil oEvang e A. Icébat Joánnes ad turbas quee exibant,ut baptizarentur ab eo: Genímina viperarum, quis 0s- téndit vobis fágere á ventúra ira? Ventúra enim ira estanimadyersio ultiónis extreme : quam tunc fú- gere peccator nou valet, qui nunc ad lamenta peniténtio norrrecár- rit. Et potáudum, quod male só- boles, malórum parentum actió- nem imitántes , geuímina viperá- rum vocántur : quia per boc quod bonis ínyident , éosque perseg tur, quód quibúsdam mala r buunt, quod leesiónes próximis € quírunt; quóniam in his ómnibus patrum suórum carnálivin vias seguúntur , quasi venenáti tilii de venenátis paréntibus nati subt. Jugávi, dicit Dóminus, ut ultra Jam non irascar super terra m: mon- tes enim 8 colles suscipient justí= tiam meam: Et testaméntunm pacis erit in Jerúsalem. Jux-= ta est salus mea, ut véniat; Ue justítia mea, ut reveletur. Et, abíie a Ledtio vill Ed quia jam peccávimus , quia 3 _Usu male cobsuetúdinis iuyo- úti sumos ¿ dicat quid nobis fa- ciendum sit , ut fúgere á ventóra ira valeámus. Séquitur: Fácite er- go fruétus dignos peniténtiz. In quibus verbis nvtándum est, quod amicus sponsi non solúm fructus peniténtiz, sed dignos peniténtias ádmonet esse faciéndos. Aliud namque est fructum fácere pae- niténtiz: áliud dignum peniten- tiz fructum fácere. Ut enim se- cóndúim dignos penitentlze fruc= tusloquántur , sciendum est quia quisquis illícita oulla commísit, huic jure conceditur ut lícitis utá- tur : sicque pietátis ópera fíciat, ut tamen si volúcrit, ea que mun- di sunt, non relinquat. se, Non discediiwmus á te, vivificás bis nos, Dómine, de nomen tuum joyocábimus: * Osténde nobis fí- ciem tuam, Qi s3lviérimus. F. Me- mento er ln beneplá— 2 Ci

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz