BCCPAM000509-5-09000000000000

| y ¿ 23. 24- Hebr. 11. 25. -»parens Me Secrio 1IL + Da fubieélo Fideio N On loquimur de (ubieéto proximo XX imme- diato , ¡am enim ex fupra diétis conítat elle intelle£tum, fed de remoto, $: mediato , quod eft creatura intelleftualis voluntate predira. Et ' -— Prima difficultas eft,an Ki in via , 8% Adam in Paradifo habuerint fidem. Erconueniunt Do- Gtores, Angelos in primo inftanti fuz vie habuifle «Cognitionem mylteriorum fupernaturalium ¿cum enim fuerint creati in gracia 8: charitate : charicas autem viatoris non poílit elle fine cognitione lu- “pernaturali, manifeíte fequitur Angelos in via abuille cognitionem myfterioram Íupernatura- lium. Difficultas ergo eltyan hc cognitio in An- «gelis debear dici fides in rigore loquendo, id enim negar Durandusin 3. dift,23.queft. 9. QuiaAn- gelus cuidenter cognolcebar Deum elle qui fibi proponebar myfteria fupernaturalia ; euidenter eriam cognolcebat, Deum non polle mentiri, ne- que fallere : ergo fimiliter cognolcebar euidenter I1bi reuelara ele vera; hac autem cognitio repu- gnar cum allenfu fidei , quijneceflarió deber efe ineuidens 8 obícurus! ergo Angelasin via , (tri- Gte e propri¿ loquendo ,non habuit fidem my- fteriorum fupernaturalium. Hoc tamen iam fu- ¿pra reietum eft , vbi docuimus euidentiam in atreltante rete componi polle cum alleníu fidei diuinze. AL DN do Pa Ed >, - Dicendum itaque eft, tam Á ngclosin vía, quám ¿primum hominem in Paradifo habuille veram f- dem. Ita communiter Doétores. Et ratio eft, quía nunquam in viaroribus, ue hominibus, fue An- .gelis, gratia fanétificans fine fide reperitur , vtdo- cuit Paulos ad Hebreos 1 1. dicens ) Impofibile e fine fide placere Deo; ergo cum Angeli, 8e primus led creati in gratia fanétificante, confe- quenter dicendum eft eos habuille veram fidem, -Deinde cúm erernam beatitudinem Íperanerint, .necellecít vt in eis precellerit fides ; quomodo enim [perare poterant eternam beatitudinem, nil prifiseam agnouillent : fed non cognouerant quid- ditatiué, aliás intuitive Deum vidillent nec etiam nature (uz viribus,cúm beatitudo in fe,8% fua en- titate (it fupernaturalis: ergo cognouerunteam ex Dei reuelatione ,ac proinde per fidem illi reuela- tioni innixam. Et eademratione probatur de pri- mo Parente, quia cúm fueric creatus in gratia,cer- tum eft non fui(le creatum cum vifione clara Dej; ac proinde in eo primo inftanti habuifle atum fi- dei, vt reciperer gratiam cum dilpolitione actuali: cúm ergo habuerit fidem aétualem , confequenter dicendum eft, eciam habuiffe habitum fupernaru- ralem fidei. Secunda difkicultas elt de Demonibus ac dam- «natis,an incis manferit fides infuía. In qua fenten- 'negans omnino tenenda eft. Et de actu fidei pefnaturali probatur ,quia in eo ftatunon con- dictar Demonibus,neque damnatis, auxiliam (1- maturale ad eliciendos adtus fupernaturales , quiain poenam fuorum deliétorum manent priua- ti omni PO ereoracoral , AÓtus autem fidei -<úm fit fecundin fubltantiam fupernaturalis , ne- quit elici abfque anxilio (upernatorali Deinde, Quia aus fidei otdinarur vt dilpolitio ad iustif- one: fed in 6o ftatu eltimpo(fibilis inftifica- 3 $0. Et confirmatur, quia ad credendum Tradtatus X V. De Fide. fide divina, requiritur in voluntate pia, 8: honelta affectio : (ed damnad cm Gint obítinati in malo, in odio Dei, nequeunt habere piam, neque ho- ncltam affetionem : ergo meque pollunt habere fidem diuinam. Quo argumento limiliter proba- tutin damnatis non manere habitum fidel, quia tam excellens Dei donum fupernaturale ,radix n damentum juftificationis, non elft decens, ne- que conueniensilli ftatui , in quo nullus fidci di ui- Mz aítus exerceri poreft; ac proinde ellet otiolus Sc imurilis ; ceflar enimibi finis in quem ordinatut S'habitus,qui ex natura fua ordinatur ad clicicn- Ctum fidei,ve quis pollir iuftificariaut in ac- -Epta Iulticia crefcere, quod in tatu damnarorumn elt ln »olMbile ; Sz in pasnam fuorum peccatorum MEtitO privantnr hoc dono, ficut $ omnibus aliis [upernatoralibus, ¡Necobltatillud D.lacobi 2. Credis guia vns J? De 15 bene facis ; $ Demones credun: , ¿7 con- Meca. Vbi Demonibus tribuicur cadem fi» Intul: que 8 Chriltianis. Relpondetur,duo- nodis polle intelleótam moueri a voluntate dm, vno modo ex pia aftectione, quia ANTAS pie affedracrga Deum mouct, $: deter- MInatintellcóar 1ad aflentiendum reuelatis prop- er teftimonium Dei, la ratione habitos fidei lu- Pernaturalis non manetin damnatis. Alio modo voluntas mouetintelle£tum ad credendum , qual per iolentiam quandam, $ccoattionem,nimirum uia intelleétus conuincitur ad credendum , quia Videt tot miracula , 8: figna efficaciólima : qua ra- tione Demones credebant Chriltam ee Deum 8 hominem, 8 alia mylteria notre fidei; hac Autem fides non eft fupernaruralis , fed humana : vnde reété Auguítinus lib, g. de civitare Dei, e :AÑRÍÍA Cap. 21. dixit, Demones cognouille Chriftum, non lumine fidei, fed efficacia fignorum. Prate- Fea, quiavident aperte le A Deo efe dapnnaros , Se -propterfua peccata puniti; ac proinde compellun- $ r-credere Deum elle ¿6 denique, quia in via ha- buerunt cujdentiam in arreftante aliquorum my- erioram fupernacuralium, quam notitiam adhuc re de e y >» 8. lic habent fidem aliquam impropric € , r £ cd ve ' ' al AA Ñ e ) iicies fecundó , ua Demones non amile- nfdelitatis; non enim conftar 'ECarii ; mec tatione ftatus, haber cum fide repugnantiam, quod quamuisin ftatu viz habitus hdbimon debia nili per oppolitum 2aÉtum in fía eliratis, cerrerúm extra ftatum vie, pole deline- re, propter caulas (upr relatas , Deo fubrrahente ncurta 1, quo fidesantea conferuabatur, vt con- [tatrin Beatis, in quibus, e: 5, velam oltendo , non ma- ner fides, Se tamen non definit elle per aliquem Aactuminfidelitatis. 2 + Terria difficulras e tde Beatis,8 animabus Pur- gatorij. In qua loquendo de Beatis dicendum et, im communi lententia Theologoram , idem in is. mon elle , quod colligitur aperté ex Paulo 1. orinth.13. vbiloquens de clara Dei vifione air, mas m venerit quod perfeótum et idelt, clara, Se perfeéta cognitio patriz , enacuabitur quod ex parte ef, nimirumimperfeBtafAdei cognitio, $ 2. ¿Corinth. 5.docet : Nos híc peregrinari 2 Domino, qnuia per fidem ambulamus,c5 non per Ibeciern,¡d clk; non per claram Deivilionem,Ratio huius c(t,quia perfeétio illius ftarus , excludic tam imperfctam cognitionem,qualis eft ea, que per idem habetur, Que ratio que prosedir , tam de aítu 5 quam de habita 26. Lacob.ta 2170 1, Cor.1 3. 2. Cor. $