BCCPAM000509-5-09000000000000

21, 1.1048.4» 21. vit efe reuelatum , affentiarur: fi veró renueric, Caul Ms n A 7 5 e dh AO Ji? y c $ 5 9, pr y > E ME o EAT . y qe o E A AN Ty dd % ' ] TS E" e Y e P Varia" po eos Y A 17 Te 238 e > : Ñ 70 SAD, qe É » Pé: > E, E p IR ATA ne nas a e E Y TF EA A 5 AENA AS 45 3 3 > LE *<L E 4 E n' E IE de PE Sd 0 b e S > ay > % J 4 a ¿1 E E Pd A A > A A, SA ¿PANES At >. 4 VA p.* 5 sd] LA EVGA a > e eS, A A E AA . «Dx e no de ; + j pd pr E LA e e 4 A A ho SA Dee % A. rn, k e ys Z Aa ES des o » q Pa 5 E ER a 3 é ed da ela res dl ES EN see e E e E E p A . dd 7 a > A e da PES AA e Ñ * REA $ > é 4 0 E O ; Yee pe > e ; ERA A a e E " gl ! y o le d ¡ Y ] É ee ¿ 4 AE ] db a ATA > 4 4 ” , PO 4 VS E á ¿7 « : y ' "> Y 4 > 0 DN E E 4 bin 1 t Py do 5 + e Ñ 3 o e $ A Z ye q - : a Í té > y 4 $ á : ; - ut 3 = á « 4 z E hi, AA P 4 “y ho a ' 4 de j noteícit ex fola terminorum apptehentione , vel ergo folim voluit afeníum fidei in nobi h ex iplamet re per propolitionem fignificata ; fi ta- ti, nil previa fide humana, qua ¡na O men affenfum illi prebemos > hoc fir per aliquod Pradicatores, Sc parentes, 8e per EccleGiam, huxt: motjuum diftinétum a re cui allentimur, quo mo- illad Pauli : Fides ex audit; ¡ta vt fid s h po uetur intelleótos ad allentiendum,quodque proin- pa entum A Predicatorum , pracedar Se pra de eft formale obicétum noftrí aleníus, v. g.hec niat tanquam conditio fine qua non, fidem diuia opolitio , Verbum caro factum ef?, non apparer mam. Neque ex hoc colligi deber , qudd fides dia nobis vera,vel ex lolaterminorum apprehenlione, tina ex ca parte qua pendet ab humana, reddatur nec immediaté in fe ipía : ergo cúm nihilominus fallibilis $ mutabilis, quia hec non generar per le illi allentiamur > aflentimur propter aliquod mo- allentum fidei diuinz , nili fola auétoritas divina tiuum A te ipía diftindum , cidslleciosmofter renclans, , | mouetur ad afentiendum «illud autem quod hanc . Hocergo polito, difficultas eft, in quod tana veritatem detegir, non cltfapientia (ola, $e veraci-- quam in vltimum fiat relolutio noftre fidei, hoc tas diuina, fed hec ¿illa conientgcum externo €ft,quoduam fit vltimum principium in quod de- verbo ; hoc enim verbum fablit,ficut nulla pro- beatreduciaffenías credentis, Se in quo poflit fi. politio fit, fic nullius veritas detegitur : ergo flere fiinterrogetur, quare credar hunc , vel illum virmmque requiritor ad rationemobicéti formal: s articulum. Et ratio dubitandi et, quia alleníus fi relpeétu allentus fideis Se interna Dei locutio, fiue dci dininz, vel reducendus eft in humanam fidem; iudicium, quo judicat rem elle yeram,8z externam hocquedici non poteít : v 1 di bet committi circus iplam reuclationem 8 reltificarionem , fiue exter= lus. Vrrumque probatur, q ia cúm quis interroga- num fignum quo Deus nobis loquatur ,ac concé- tur, quarecredar >relpondet , quía Deus dicit, Er ptus fuos aperiat. rd | di vlteriós interrogatur, quare credar Deum dicere? Dc: A relpondet, quia Ecclefia proponit, Quód (1 vlte= SeEeCTIO 11L riús interrogetur , quare credat Ecclefiz propo- | | - nenti > refpondet, quia Deus dicit credendum efe HN » esas Eccleliz proponenti : 8: eccecirculus. Vel pro= Quodnam fi ¡llud 7 quod rltimo f , + pter fidem humana, quía iudicat Eccleliam efe refolutio noltre. fidei. | -—Áide dignam; (icque tota fidei certitudo videtur in - humanam fidem reduci, | que elt, quenamin homine fideli Gt potifli- In explicanda hac difficultate valde variant ma ratio credendi, Sicut queliber Ícientia re- Theologi. Nam quidam reuocant , 8z refoluunt foluít fuas conclufiones in aligua prima principía, fidem noftram in audtoritatem Dei. reuclantis, ex quibus tanquam ex radice prodeunt, ita inue(ti- Alij vero. non folim in hoc , fed etiam in re(ti- gamus primam radicem credendi, Et antequam Mmonium diuinum > quod: Spiritus fanétus caufat cum Catholicis congrediamur, oportet recentlo- Jn nobis mediante lumine fidci, Alij In auctori- rum hereticorum vafaniam 8: delirium 4 no- tatem Eccleliz,Alij denique in communem con- ftra explodere difputatione, quí reuocant res fidci, fenfum omnium fidelium fimul concurrentiumí 8c refoluunt credibilia in proprium cuiufcumque in eadem fide ; 8 ynulquilque pro fua fenten hominis fenfum 8 iudiciom , autumantes vnum- tía multa adducit motiva $ argumenta. Vecamés quemque fecundúm proprium fenlum 82 fpiri- noftram fententiam aperiamas, a tam ,debere indicare » 8 apud (e ftatuere , an il-.. quid quemadinodum in aliis (cientiis quando in- lud quod proponitur (ibi credendum fi,a Deo re= ueltigatur id in quod vltimó refoluitur concluño, velatum , necne ? Ita vt li iplius Ípiritus diétaue- potelt queltio procedere de quatuor generibus | rO 1 € aci, quia id in quod refoluitur , potelt in- diflentiatur, Fundamentum illorum defumitur ex duere rarionem cauíz materialis, vel formalis, vel 1. loan. 4. Nolite omuni [pirstui credere, fed proba- efhicientis,vel finalis,v.g. 1 queracur in quod vlti- te [piritus, an ex Deo fínt : quoniam multi Pfendo- mo refoluatur conclulñio habita per demonftratio- prophete venerunt , 82c. Vnde colligunt, Apolto- nem, non refponc ebitur fufficienter alfignando lum loqui omnibus indifcriminarim, $£ vnum-: vnamrtantúm rationem,fed aflignando omnes ra. quemque conftituere judicem fecundún pro- tionescaularum, quia omnes concurrunt. Si enim prium fenfum arque Ípiritum de rebus credendis, — queratur, in quod refoluitur conclahio tanquam » Ñ Sed iam ex fe pater, quam pernitiofus (it hic er- in cauíam formalem ? refpondebitur,quód in me- ror, 82 quantom perturbet ordinem, $e flatumvni- dium, quiaeft ratio formalis 2 endi. Si verd uerlalis Ecclefiz: eo namque admiflo, nihil habe- queratur de caula efficienti? relpondetur , qudd retur de fide certum, fed que vnufquiíque finge- in pramillas fimul concurrentes; nam premi ret ea, (inguli crederent. Et manifeíte pugnar mediante medio tanc am ratione forma i, produ- cum lacra Scriptura, qe iubemor firmiter cre- — cuntefficienter alfenfum conclufionis.. Si antem dere , ea que ab Apoftolis ad nos per traditionem queratur in quod tanquam in materiam astolpar de manu in manum deuenerunt , vt infra Íuis locis tur conclufiorre(pondetur,quód in preemillas ipías, videbitur, A non vt fimul concurrunt , Ud anpropalirior Omillo ergo hzreticorum errore , liberandus nes.conftantes Ílubieóto 8: predicato , ex quibus eft Scotus a calumnia aliquorum Theologorum tanquam ex partibus a demonftratio. Si aflerentiom, ¿llum fenfile , credu itatem noftram denique queratur de cauía finali,arrendendum ct tanquam in vltimum, refoluendam efe in iden ad [cientiam, Ái eft practica, vel (peculatina, vel ad. humanam 8c acquilitam. Nam Scotas optimé no= finem (cientis.Ad hunc modum Philofophandum vit fidém diuinam efe infalli bilem 8 bilem ; 8 fidem humanam murtab Sc od yltimo refoluitur , quia pe elle que lem;82 confequenter fidem diuinam non pofle velin genere cauíe formalis,vel efficientis,vel mas in humanam refolui : alias po fallibilis al , vel finalis; ac proinde cum difti +10N mutabilis,, ficut caufa in quam relo vitur, Scotus refpondendum cít. APAGO Pi a Lnd. 4 Cefaraugufta Tom.pofter. a A 3 Sra e di e. á CA de ne e A js E: 14; 2 $ immuta- et in refolutione fidei, cúm queritur de eo im Dd