BCCPAM000508-5-08000000000000

A NS > AA AS y ANN NA " > , ” e ro e .» A > A A A A $ O AS En 122 Bullarium Capucinorum Ecclefiarum Epifcopis et Praefulibus, facultate alios Sacerdotes ad hunc effectum, tam in Civi- tatibus, quam in Dioecefibus fubdelegandi, non pa- Monitum ad rum levaminis eorum anxietatibus et folicitudinibus mpdeoros per Nos allatum efíe putamus. Verumtamen utadAegro- los perfona- ¡D fis declaratum volumus, non id propolitum Nobis de pe fuiffe, ut eos prorsus eximeremus ab hoc pater- nae charitatis officio; per fé ipíos adeundi mife- ros aegrotos Plenariae abfolutionis 'in extremo articulo adipifcendae cupidos; fed ut eorum pie- tatem opportune juvaremus, ne, dum iph aliis Paftoralibus curis detinentur, dolere debeant, commiffos fibi fideles hoc tanto (ípirituali bene- ficio deftitutos ex hac vita migrare. Qui vero pium hujufmodi opus per femetiplos exercere gaudent (quod fane omnes, quoties legitime im- pediti non fuerint, facturos effe confidimus) me- minerint, non id dumtaxat erga nobiliores et potentes hujus faeculi, fed erga pauperes quo- que, et abjectae fortis homines praeftandum effe. Qua de re utiliter legi poterit Praedecefíoris Noftri S. Gregorii Magni Homilia XXVIIL in Evangelia ad Cap. £ V. Foammis. Lrat quidem Regulus, cujus Tolius nfrmabatur. Caphar- naube, iu qua mirabilem atque caeleftem obfer- vat amantifimi Redemtoris Noftri JESU CHRISTI agendi rationem, qui ad invifendum aegrotantem - Reguli filium invitatus ire abnuit, ad Centurionis Servum nec invitatus iturum fe profitetur. Qued ¿ft quod Regulus rog al, ul ad ejus filium ve- niat, el tamen ventre recufat; ad Servum vero Centurionis non ínvilatlur, el lamen Je corfpora- liter tre pollicetur? Regult filio per corporalem praefentiam non dignatur adejfe; Centurionas Servo non dedignalur occurrere. Monita falu- Ut autem Indulgentiae fructus a Fidelibus taria Pp mortis articulo percipiatur, hoc. fedulo agen- libus incul- canda. — dum erit, ut Populus in Sacris Concionibus et Catechelibus frequenter edoceatur, quod iis, qui gratiae Dei, quam in Baptifmo acceperunt, in- grati, per actualia peccata Spiritum Sanctum . contriftaverunt, et Templum Dei violare non funt veriti, quantumvis aeterna fupplicia in poenitentiac Sacramento condonata fuerint, nihilominus tem- poralis plerumque poena Divinae juftitiae exfol- venda fupereft, cujus remifio obtinenda eft non folum per fatisfactiones a Sacerdote Confefíario in ipío Poenitentiae Sacramento pro menfura de- licti impofitas, aut per Chriftianam tolerantiam earum adverfitatam, a quibus mortalium vita im- munis efle nequit; verum etiam per jejunia, ele- emofynas, orationes, et alia pia fpiritualis vitae exercitia. Aloquin verendum effét, ne falutis reme- dia ab Eccleñae benignitate Fidelibus fuppeditata, paulatim in pravae libertatis *et licentiae fomen- tum traherentur; compluribus fibi temere blan- dientibus de remiffione tum fempiternae poenae per Sacramentalem abfolutionem, tum temporalis per Indulgentiae Pontificiae applicationem, in exitu vitae impetranda; neque cogitationibus quam in- certa fit omnibus non folum qua hora, et quo mortis genere ex hac vita migrandum ibi fuerit; fed etiam an Indulgentiam, licet externo ritu fibi applicatam, cum effectu fint percepturi. Praepo- ftera aeque ac periculoía antiquis Ecclefñae tem- poribus inoleverat cofuetudo, ut non pauci ex jis, quí ad Baptifmum nomina obtulerant, ad finem ufque vitae ¡ipíius Sacramenti:preceptionem- pro- rogarent, quo fcilicet interim ingénio libere in-' dulgerent, ac demum quum e vita - difceffuri eflent, per falutare lavacrum, ab omni culpa, et tam ab aeterna, quam a temporli poena foluti ad caelefte regnum recta transferrentur, contra quos extant graviffimae objurgationes Sancti Gre- gorii Nazianzeni in Oratione XL. et Sancti Jo- annis Chrifoftomi in Homilia 1 fuper Acta. Sed, et Eccleñía Catholica pravam hujulmodi confiden-. tiam improbare fe declaravit, dum eos, qui in mortis periculo Baptifmum fufceperant fi conva- luifíent, a Sacris Ordinibus et ab Ofhciis Ecclefña- Íticis arcendos, ac perpetue irregulares fore decrevit. : Et quoniam Sacerdotibus, qui Fideles in Keligionis extremo agone laborantes pie adjuyant, vel Bede: Pe hiae Sacramenta ipfis miniftrant, Rituale Roma- ARA num injungit, ut fi aegrotus Indulgentiam Plena- riam legitima auctoritate concefíam-confequi va- leat, eam illi in mentem reducant, proponantque quid ad cam confequendam agere debeaní, ex his autem, qui ad hujuímodi ftatum redacti funt, alii quidem cum plena cognitione integrum lo- quelae ufum retinent, alii vero loquendi faculta- tem amiferunt, licet'antea fincerae contritionis indicia dederint, eaque, adhuc ratione utentes, identidem dare non definant; Ideo, quo certius práedicti 'omnes Indulgentiae fructum confequi valeant, praefatis Sacerdotibus mandamus, ut omni ratione ftudeant moribundos Fideles exci- tare ad novos de admiflis peccatis doloris actus eliciendos, concipiendofque ferventiffimae in Deum charitatis affectum praefertim vero ad ipfam mor- tem aequo ac' libenti animo de "manu Domini fufcipiendam. Hoc enim praecipue opus in hujuk- Praclertim modi articulo conftitutis imponimus et injungimus al quo fe ad Plenariae Indulgentiae fructum «confe- po 11 quendum praeparent, atque difponant. Qua in Ce ia re auctor Nobis eft Sanctus Doctor Auguftinus, qui ¿n Libro X11l, de Ciott. Dei c. 6. poftquam horridam mortis fpeciem, eique renitentes homi- num animos deferipfit, quodque 'in aliis fuis ope-" ribus non femel docuerat, mortem .nimirum efe peccati originalis poenam, ¡ibi quoque afíeruit et confirmavit; haec ad rem noftram appofite fub- dit: Ounidquid tamen ¿llud ejt in morientibus, quod cum graví Jenfu adómit Jenfum, pre, Jod:- $